|
หัวข้อ: รู้จักพัก.. รักก็รู้จักพอ เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 14 มิถุนายน 2011, 11:44:AM ..ในร่างกาย มีหัวใจ ใช้เพียงหนึ่ง
ความคิดถึง ก็มีหนึ่ง ซึ่งสมอง แต่ทำไม คนกลับใช้ ไม่เคยมอง คิดตรึกตรอง ถึงความจริง สิ่งที่เป็น รักหนึ่งคน รักไม่ได้ กลายซ้อนรัก ไม่ประจักษ์ คบใครสอง มองไม่เห็น ให้อีกคน โดนทำร้าย ตายทั้งเป็น เพราะไม่เว้น ไม่เคยพัก รักเรื่อยไป เคยถามใจ ตัวเองไหม ในความรัก ว่าคิดพัก หยุดหัวใจ ไว้ที่ไหน ความรักแท้ มีแน่แน่ แค่หัวใจ หยุดที่ใคร แค่เพียงหนึ่ง ซึ้งกับมัน รู้จักพัก รักก็พอ ย่อระยะ ทิ้งภาระ ความจริงใจ ใช้สร้างฝัน คนร่วมทาง ยามแก่เฒ่า เฝ้าผูกพันธ์ รักนิรันดร์ ไม่ไปไหน ใกล้ใกล้คุณ... หัวข้อ: Re: รู้จักพัก.. รักก็รู้จักพอ เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 14 มิถุนายน 2011, 12:17:PM รักเถอะรักถ้าหัวใจจะใฝ่รัก เมื่อประจักษ์รักรวมร่วมเกื้อหนุน โลกจะสวยรักเสริมเข้าเจิมจุล รักอบอุ่นรักมวลมิตรนิจนิรันดร์ emo_116 emo_116 หัวข้อ: Re: รู้จักพัก.. รักก็รู้จักพอ เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 18 เมษายน 2012, 12:53:PM พักซะบ้าง วางหัวใจ ไว้ช้าช้า คั่นเวลา ด้วยความคิด นิดหนึ่งก่อน มอบรักไป ให้กับใคร ไม่แน่นอน รักซ้ำซ้อน แค่ลมลวง บ่วงมัดใจ บางคนเจ็บ แต่ไม่จำ ทำซ้ำซ้ำ บางคนทำ เพราะเสน่ห์ เท่ตรงไหน บางคนคิด ต้องใช้คุ้ม ทุ่มหัวใจ แล้วเท่าไหร่ จึงจะพอ ต่อรักจริง รู้จักพัก พอซะบ้าง วางมันไว้ ค่าหัวใจ จะได้เพิ่ม เติมบางสิ่ง วันเวลา ช่วยค้นหา ค่ารักจริง ดีกว่าทิ้ง ใช้หัวใจ ไปวันวัน |