หัวข้อ: "เงาดำ" เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 13 มิถุนายน 2011, 11:25:PM "เงาดำ" เมฆวนเวียนเปลี่ยนทรงไม่คงที่ ดูมากมีแตกต่างฟ้าช่างก่อ เหมือนใจคนวนไปไม่รู้พอ ปรุงเติมต่อล่อลวงห้วงมายา สิ่งแวดล้อมห้อมข้างต่างวิถี ประเพณีที่ถือสื่อภาษา วัฒนธรรมดำรงค์สืบพงศ์มา พัฒนานิสัยจิตใจคน ประสบการณ์นานมาแต่คราหลัง คำสอนสั่งครั้งเก่าเฝ้าฝึกฝน ทั้งสนุกสุขเศร้าเหงาทุกข์ทน ความสับสนหม่นหมองนองน้ำตา จึงซึมซับรับรู้ที่ดูเห็น ก่อตัวเป็นตะกอนก้อนใหญ่หนา หยาบกระด้างล้างลบกลบจรรยา เพียงเพราะว่าค่าวัตถุฉลุใจ ความเป็นเพื่อนเลื่อนลอยเริ่มถอยหนี ความอารีมีกันเคยปันให้ เปลี่ยนเป็นเกลียดเคียดแค้นฝังแน่นใน เต็มฤทัยอภัยนั้นมันไม่มี จากเป็นมิตรผิดแผกแบ่งแยกออก กลิ้งกลับกลอกหลอกล่อเติมต่อสี คอยระบายป้ายเปื้อนเพื่อนทุกที เอาสิ่งดีทาทาบเคลือบอาบตัว เมฆนั้นลอยคล้อยเคลื่อนแล้วเลือนหาย ฟ้าก็กลายสดใสคลุมไปทั่ว แต่กิเลสตัณหาอันน่ากลัว ยังหม่นมัวทั่วใจไม่รู้เลือน มหาซัง...ขอโทษที่ทำให่งง หัวข้อ: Re: "เงาดำ" เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 14 มิถุนายน 2011, 08:01:AM เป็นมนุษย์เกิดก็เพราะกรรมส่ง
พุทธองค์ตรัสไว้ไม่คลาดเคลื่อน ล้วนกิเลศตันหาวนมาเยือน จึงแปดเปื้อนกิเลศเหตุหมองมัว เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ไม่สิ้นสุด เพราะนี่คือมนุษย์สุดจะมั่ว เรื่องบาปกรรมไม่ใส่ใจไม่เคยกลัว เห็นแก่ตัวประจำทำจนชิน หัวข้อ: Re: "เงาดำ" เริ่มหัวข้อโดย: เอ๊พ ที่ 14 มิถุนายน 2011, 09:33:AM ระลึกรื้อหลุมใหญ่ให้จำเพาะ สร้างไว้เหมาะเจาะใจญาณใดหนอ ชอบแบบไหนได้แบบนั้นมิต้องรอ เจ้าของหอเลือกให้อ้างใครครวญ กำหนดไว้ในบทบาททาสแสวง ตอนจำแลงมนุษย์ผู้ยังรู้หวน คลี่กงจักรคลายทักดอกบัวรวน มาปั่นป่วนทวนอาสัญไม่ทันกาล หัวข้อ: Re: "เงาดำ" เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 25 มิถุนายน 2011, 07:15:PM "เงาดำ" เมฆวนเวียนเปลี่ยนทรงไม่คงที่ ดูมากมีแตกต่างฟ้าช่างก่อ เหมือนใจคนวนไปไม่รู้พอ ปรุงเติมต่อล่อลวงห้วงมายา สิ่งแวดล้อมห้อมข้างต่างวิถี ประเพณีที่ถือสื่อภาษา วัฒนธรรมดำรงค์สืบพงศ์มา พัฒนานิสัยจิตใจคน ประสบการณ์นานมาแต่คราหลัง คำสอนสั่งครั้งเก่าเฝ้าฝึกฝน ทั้งสนุกสุขเศร้าเหงาทุกข์ทน ความสับสนหม่นหมองนองน้ำตา จึงซึมซับรับรู้ที่ดูเห็น ก่อตัวเป็นตะกอนก้อนใหญ่หนา หยาบกระด้างล้างลบกลบจรรยา เพียงเพราะว่าค่าวัตถุฉลุใจ ความเป็นเพื่อนเลื่อนลอยเริ่มถอยหนี ความอารีมีกันเคยปันให้ เปลี่ยนเป็นเกลียดเคียดแค้นฝังแน่นใน เต็มฤทัยอภัยนั้นมันไม่มี จากเป็นมิตรผิดแผกแบ่งแยกออก กลิ้งกลับกลอกหลอกล่อเติมต่อสี คอยระบายป้ายเปื้อนเพื่อนทุกที เอาสิ่งดีทาทาบเคลือบอาบตัว เมฆนั้นลอยคล้อยเคลื่อนแล้วเลือนหาย ฟ้าก็กลายสดใสคลุมไปทั่ว แต่กิเลสตัณหาอันน่ากลัว ยังหม่นมัวทั่วใจไม่รู้เลือน (http://www.ohzeed.com/bar_058.gif) (http://www.ohzeed.com) เงาดำที่พาดโลก พอเมฆโยกก็คลาเคลื่อน คืนแสงตะวันเยือน สกลจ้าทิวาชัด เงาดำที่พาดใจ ซ่อนลึกไว้ไม่กำจัด ปล่อยทิ้งยิ่งรึงรัด สนตะพายพฤติกรรม หมั่นจ้องมองใจตน ฝึกและฝนเป็นประจำ ล้างใจด้วยรสธรรม ไล่เงาดำที่แฝงรอย (http://www.ohzeed.com/bar_058.gif) (http://www.ohzeed.com) |