|
หัวข้อ: ยังมี... เริ่มหัวข้อโดย: ฉันมันก็แค่นี้ ที่ 08 มิถุนายน 2011, 05:26:PM (http://www.ohzeed.com/bar_164.gif) (http://www.ohzeed.com) ร้องไปเถิดร้องไปไหลความเศร้า ทิ้งเรื่องเก่าความเจ็บที่เหน็บหนาว อย่าหลงเก็บกอดไว้ให้ปวดร้าว มันถึงคราวเคราะห์กรรมควรทำใจ แม้เรารักเขามากยากจะถอน ยังอาวรณ์โหยหาน้ำตาไหล ถึงอ้อนวอนขอฟ้านภาลัย เขาก็ไม่อาจหวนหรือทวนคืน นอนตรงนี้ลูกรักที่ตักแม่ คนที่แลห่วงใยใช่ใครอื่น หลับเถิดหนาให้ใจได้พักฟื้น เพื่อจะตื่นยิ้มใหม่ให้ตัวเอง (http://www.ohzeed.com/bar_164.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: ยังมี... เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 08 มิถุนายน 2011, 06:08:PM ลูกอย่าร้องไห้นักลูกรักเอ๋ย ก็ไหนเลยพ่อช้ำสุดทำเก่ง แม่หนีไปใจพ่อทั้งท้อเซง ลูกอย่าเปล่งเสียงร้องกลัวร้องตาม พ่อก็เศร้าเสียใจมิใช้น้อย ลูกอย่าพลอยร้องหนอพ่อขอห้าม เหลือสองเราเหงาอยู่จงรู้ความ ลูกอย่าถามถึงแม่เจ้าทิ้งเราไป ไม่ต้องห่วงทวงถามความแม่หนี ลูกยังมีพ่ออยู่เลี้ยงดูได้ พ่อยังมีแรงนะกลัวอะไร รักสุดใจพันผูกนะลูกยา ถึงขาดแม่แต่พ่อจะขอสู้ จะอุ้มชูเจ้าไปใช่ปัญหา แม้ตอนนี้มีเหงาเศร้าโศกา ที่แม่ลาจากไกลมิใยดี อย่ากลัวเลยลูกรักจงหักห้าม เราอยู่ตามพ่อลูกปลูกวิถี หลักพ่อมั่นพันผูกลูกยังมี ตัวพ่อนี้กล่อมเกลี้ยงจะเลี้ยงดู แม้ขาดแม่แต่พ่อขอปกป้อง ลูกไม่ต้องรันทดกลัวอดสู พ่อนี้พร้อมถนอมเจ้าเฝ้าเชิดชู พ่อจะอยู่เคียงข้างอย่างทรนง สล่าผิน หัวข้อ: Re: ยังมี... เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 08 มิถุนายน 2011, 07:05:PM (http://www.ohzeed.com/bar_185.gif) (http://www.ohzeed.com) ...ระเหระหกอกหักแนบตักแม่ คงมิมีใครแคร์คอยเสริมส่ง น้ำตาเปื้อนแม่ป้ายให้หายตรม ชำระร้าวคราวขมระทมทุกข์ อาจไม่เหลือใครใครในโลกนี้ แต่รู้เถิดยังมีคนชี้สุข จะเหน็บหนาวกร้าวกร้านเรื่องรานรุก ขอเพียงซุกอกอ้อนแม่ผ่อนพิษ รักษาลมหายใจเอาไว้เถิด มอบผู้ให้กำเนิดสงวนสิทธิ์ อย่าให้รักรุ่มร้อนมารอนริด ลืมผู้สร้างชีวิตลิขิตชัด ระหกระเหเร่ล้มซมซานเศร้า ตรงตักเก่าก้มกราบปฏิบัติ ก่อนไม่มีอ้อมกอดให้สอดรัด ด้วยแม่พลัดพรากไกลไปเสียแล้ว... emo_33 (http://www.ohzeed.com/bar_184.gif) (http://www.ohzeed.com) .................มาแจมนะคะพี่หรั่ง พี่สล่าฯ...//ดรีม หัวข้อ: Re: ยังมี... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 มิถุนายน 2011, 12:03:PM แม่จ๋า... สูญน้ำตามากมายหลายครั้งแล้ว แสนละเหี่ยเสียจริงน่าชิงชัง ความผิดหวังโหดเหี้ยมมาเยี่ยมเยือน ทุกคราที่มีรักถูกหักอก ต้องโฉลกคบเล่นแค่เป็นเพื่อน คุยสนุกสุขสับนานนับเดือน เธอเสมือนหญิงผู้เคียงคู่กาย เวลาวันผันผ่านมินานนัก คนที่รักอย่างแรงกลับแหนงหน่าย เศร้าถูกทิ้งหญิงห่างแทบวางวาย หวังสุดท้ายแน่วแน่อยู่แท้เทียว แม่จ๋า... วอนวิญญาณ์ของแม่โปรดแลเหลียว ช่วยดลใจให้หญิงรักจริงเดียว รักแน่นเหนียวจิรันดร์เท่านั้นพอ รพีกาญจน์ 59 |