|
หัวข้อ: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 07 มิถุนายน 2011, 09:06:PM ตอนสามทุ่มตรงข้ามรามคำแหง ฉันเคลือบแคลงสงสัยชายผู้หนึ่ง เขาเข้ามาหานั้นฉันตะลึง ชายลูกครึ่งคิ้วดำหุ่นสำอาง ใจกล้ากล้ากลัวกลัวตัวเนื้อสั่น เวลานั้นคนน้อยฉันถอยห่าง หาคนช่วยดูเหมือนจะเลือนราง ที่ก็ว่างทำไมมาใกล้เรา ฉันรวบรวมความกล้าที่คว้าได้ ก้าวเข้าไปอีกนิดเกือบติดเขา เป็นอะไรเป็นกันแต่สั่นเทา พกมีดใส่กระเป๋าค่อยเบาใจ เขาอมยิ้มชี้มากระดุมเสื้อ ฉันหน้าแตกไม่เหลือเมื่อเขาไข- ปริศนา"ของฉันพลัน"หมดไป อยากร้องไห้เพราะอายขายหน้าจริง --- สะเรเต --- ปล.สงสารพี่เค๊าจังเลย หลังจากที่เห็น พี่เค๊าจะเป็นอย่างไร บ้างหนอ (http://www.ohzeed.com/bar_076.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 07 มิถุนายน 2011, 09:21:PM ว๊ากหมดกัน เห็นหมด ว๊ากหมดกัน ชายคนนั้น เค้าเห็น อะไรหรือ ยังสงสัย น้องดง หลงตาปรือ ก็มันคือ อะไร สงสัยจริง อยากจะรู้ เขาไข อะไรค่ะ น้องดงหนะ คนโง่ ไปทุกสิ่ง ช่วยเฉลย บอกหน่อย คอยนั่งพิง อย่าอ้อยอิ่ง น้องดง ยังรอฟัง emo_26 พระอาทิตย์อัสดง พี่แกงแซวเล่นนะค่ะ แวะมาทักทายก่อนไปนอน บะบายฝันดีค่ะ emo_60 หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 07 มิถุนายน 2011, 09:39:PM ว๊่ากน้องดงพี่ก็เห็น...ก็เห็นอยู่ เพระจ้องดูจึงเห็น..พิโธ่ถัง ทั้งอมพระทั้งคล้องพระนั่งจังงัง เราเลยดูอย่างระวัง แลตั้งใจ ขอโทษที..ฝนตกวันนี้ไม่มีร่ม จักขอแวะร่วมชมรมบ้างได้ไหม ว๊าวหอมจัง..น้องอัดดงทำยังไง เอ๊ะหอมมา...หอมไปชักชอบเธอ ...(อยาก.... emo_54 น้องดง) หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 07 มิถุนายน 2011, 10:15:PM ทำพูดดีพี่เจียวเดี๋ยวปากแตก แซวพี่ดอกกระเจียวหน่อยนะค่ะ ทางสามแยกผีดุนะคุณพี่ มาหอมน้องได้ไงง่ะคนดี น้องมีพี่ กิจนาม. อยู่ทั้งคน ถ้าพี่หอมกับข้าวที่น้องทำ คงเป็นกรรมของพี่ไปทุกหน ท้องคงเสียถ่ายท้องร้องทุกข์ทน อร่อยจนทนไม่ไหวใครคนทำ พระอาทิตย์อัสดง หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 07 มิถุนายน 2011, 10:19:PM ฮ่าๆ emo_45 หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 08 มิถุนายน 2011, 05:07:AM (http://www.bloggang.com/data/armydoc/picture/1186856033.jpg) มาปลอบใจไม่เป็นไรใครเขาเห็น ใช่จะเป็นเรื่องว่าน่าอายหญิง ที่ได้มองเชื่อหรือคือของจริง เป็นกุ้งยิงแน่หนาตาคนมอง มาธุระรีบร้อนตอนลูกหลับ แล้วจะกลับทันทีที่ซื้อของ ลืมก้มดูที่เจ้าหนูมันจับจอง เห็นว่าของมันล้นคนตื่นตา แต่ลูกฉันมันเห็นเป็นขนม เขาชื่นชมดูดกินชินแล้วหนา พวกเสื้อแสงปลดเปลื้องเคืองนัยน์ตา ลูกร้องจ้าถ้าไม่เห็นเป็นเต้าตึง พ่อของเด็กไม่เห็นจะเป็นทุกข์ เขาก็สุขไม่เครียดเกลียดหวงหึง พอลูกอิ่มพริ้มหลับแม่พลับพลึง ก็มาถึงคิวพ่อ...ต่ออีกนาน-น ไม่ใช่เรื่องจริง เพียงแต่จินตนาการไป ท่านผู้ชมโปรดใช้วิจารณญาณในการชม "บ้านริมโขง" emo_100 หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 08 มิถุนายน 2011, 07:54:AM ว๊ากหมดกัน เห็นหมด ว๊ากหมดกัน ชายคนนั้น เค้าเห็น อะไรหรือ ยังสงสัย น้องดง หลงตาปรือ ก็มันคือ อะไร สงสัยจริง อยากจะรู้ เขาไข อะไรค่ะ น้องดงหนะ คนโง่ ไปทุกสิ่ง ช่วยเฉลย บอกหน่อย คอยนั่งพิง อย่าอ้อยอิ่ง น้องดง ยังรอฟัง emo_26 พระอาทิตย์อัสดง พี่แกงแซวเล่นนะค่ะ แวะมาทักทายก่อนไปนอน บะบายฝันดีค่ะ emo_60 นึกว่าชายคนนั้นเข้ามาจีบ แต่เขารีบเปลี่ยนเรื่อง...เลยหมดหวัง แผนนี้ใช้มิได้เสียดายจัง เดี๋ยวไว้ครั้งต่อไปจะไม่พลาด...อิอิ emo_26 --- สะเรเต --- ขอบคุณน้องดงมากๆๆ นะจ้๊ะ..แซวได้จ้า....ขำๆๆเนอะ... emo_20 หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 08 มิถุนายน 2011, 07:55:AM ว๊่ากน้องดงพี่ก็เห็น...ก็เห็นอยู่ เพระจ้องดูจึงเห็น..พิโธ่ถัง ทั้งอมพระทั้งคล้องพระนั่งจังงัง เราเลยดูอย่างระวัง แลตั้งใจ ขอโทษที..ฝนตกวันนี้ไม่มีร่ม จักขอแวะร่วมชมรมบ้างได้ไหม ว๊าวหอมจัง..น้องอัดดงทำยังไง เอ๊ะหอมมา...หอมไปชักชอบเธอ ...(อยาก.... emo_54 น้องดง) (http://acnethaionline.com/wp-content/uploads/2009/08/onion1.jpg) (http://acnethaionline.com) อิอิ หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 08 มิถุนายน 2011, 07:57:AM ([url]http://www.bloggang.com/data/armydoc/picture/1186856033.jpg[/url]) มาปลอบใจไม่เป็นไรใครเขาเห็น ใช่จะเป็นเรื่องว่าน่าอายหญิง ที่ได้มองเชื่อหรือคือของจริง เป็นกุ้งยิงแน่หนาตาคนมอง มาธุระรีบร้อนตอนลูกหลับ แล้วจะกลับทันทีที่ซื้อของ ลืมก้มดูที่เจ้าหนูมันจับจอง เห็นว่าของมันล้นคนตื่นตา แต่ลูกฉันมันเห็นเป็นขนม เขาชื่นชมดูดกินชินแล้วหนา พวกเสื้อแสงปลดเปลื้องเคืองนัยน์ตา ลูกร้องจ้าถ้าไม่เห็นเป็นเต้าตึง พ่อของเด็กไม่เห็นจะเป็นทุกข์ เขาก็สุขไม่เครียดเกลียดหวงหึง พอลูกอิ่มพริ้มหลับแม่พลับพลึง ก็มาถึงคิวพ่อ...ต่ออีกนาน-น ไม่ใช่เรื่องจริง เพียงแต่จินตนาการไป ท่านผู้ชมโปรดใช้วิจารณญาณในการชม "บ้านริมโขง" emo_100 (http://3.bp.blogspot.com/_KWFGWSA6jNk/SzRwblSiUpI/AAAAAAAACx4/Uy3H5YUZd80/s400/untitled.jpg) (http://3.bp.blogspot.com) หลังจากใช้จักรยานในการชม ป๋าเป็นลมคอพับดับเพราะหิว แปดชั่วโมงเลยนะจะถึงคิว เต้นเป็นงิ้วเลยป๋า....เพราะว่ารอ.... emo_26 --- สะเรเต --- (http://www.ohzeed.com/bar_076.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 08 มิถุนายน 2011, 08:30:AM น่าสงสารหนุ่มนั้นที่ทันเห็น คงใจเต้นน่าดูคุณผู้หญิง เขาคงหวงท้วงไปเหมือนได้ติง มองของจริงเขาแทบบ้าเพราะตาลาย เขายังดีที่ไม่ไปสำรวจ ก้มลงตรวจส่วนล่างอย่างใจหมาย ว่ามีพลาดอาจโบ๋โชว์เผื่อชาย ดีมากหลายที่คิดปิดซิปดี.... สล่าผิน แซวเล่นเด้อ..... |