|
หัวข้อ: ...รางเลือนลาง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 02 มิถุนายน 2011, 11:10:AM ...รางเลือนลาง... ...น้ำตาหล่นบนรางทางรถด่วน สิ้นขบวนก็อำลาพาใจหาย คำสัญญาก็เคลื่อนเลือนมิวาย คนข้างกายก็ไร้แวว...แก้วตารอ ...รถไฟฟรียังหนีจากให้ฉากรัก ดีเซลรางเพียงทักพักใจหนอ รถเร็วฝากน้ำตามาพะนอ (รถ)ธรรมดาก็เทียวจ่อก่อทักทาย ...สิ้นเสียงวูดรถไฟใจแทบขาด ความฝันวาดเคยประดับก็ปรับสาย เหลือเพียงเจ็บเหน็บอยู่ไม่รู้คลาย ยืนเดียวดายมองรถผ่านสะท้านทรวง ...ก่อนเคยให้คำสัญญาตรึงตรามั่น รักนิรันดร์นั้นหนาพาเซ่นสรวง สุดท้ายเหลือคำฝากจากคนลวง หลงติดบ่วงล่วงล้ำช้ำจนตาย ...เสียงฉึก ฉัก คล้ายทับพักขยี้ ให้ฤดีมีรอย...ค่อยสลาย เมื่อหัวใจเป็นรางทางใจชาย ก็มิวายโดยขยี้ให้มีรอย ...มองรถไฟคล้ายมาอำลาจาก เคลื่อนแล่นฝากความเศร้าให้เหงาหงอย คำว่ารักปักรางเป็นทางซอย- แผลใจคอยลอยเด่นเฝ้าเซ่นใจ ...ยังรอท่าชานชลา ณ ที่เก่า ที่มีเราคู่ชิดพิสมัย รอเสียงวูดร้องมาพาคนไกล สู่รถไฟปลายทาง...รางแก่งคอย... ตะวันฉาย แก่งคอย ๒ มิถุนายน ๒๕๕๔ (http://www.ohzeed.com/bar_139.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: ...รางเลือนลาง... เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 02 มิถุนายน 2011, 12:04:PM (http://www.ohzeed.com/bar_164.gif) (http://www.ohzeed.com) ...ขบวนสุดท้ายหายลับไม่กลับหวล นี่ก็จวนหนึ่งปีที่เหงาหงอย แสนสงสารอยากเอื้อเจ้าเนื้อกลอย ทำได้เพียงอ้อยสร้อยในรอยคำ ...รางรถเลื่อนเปื้อนช้ำระกำหนัก โบว์กี้ใจใส่รักพักรอยพร่ำ รอเวลาลางลบกลบรอยจำ จะตั้งลำมาเทียบหวังเสียบแทน ...สถานีต้นทางยังว่างหวัง เพียงลำพังดายเดียวเหลียวหาแก่น สัญญาณดังหวังรุดสุดเขตแดน ได้พบแฟนคนเดิมเติมน้ำมัน ...รางเลือนลางเคล้าคลอด้วยล้อบด เพิ่มแรงกดจารึกผนึกมั่น ฟื้นรอยจางกลางจินต์ถวิลวัน ผุดสัมพันธ์ครั้งก่อนให้ย้อนคืน ...ขอปลายทางรับรู้เสียงกู่เรียก ที่พร่ำเพรียกอยู่นี้มิหนีอื่น ชานชาลามุมเก่าหวังเจ้ายืน รับไมตรีพี่ยื่นด้วยตื้นตัน ...ปลดโบว์กี้สุดท้ายคลายพันธะ แต่นี้จะไม่เลื่อนเคลื่อนแปรผัน รางเลือนลางจางจบเมื่อสบกัน มีเพียงเราเท่านั้นนิรันดร... (http://www.ohzeed.com/bar_164.gif) (http://www.ohzeed.com) .................คิดถึง....//ทอฝัน หัวข้อ: Re: ...รางเลือนลาง... เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 02 มิถุนายน 2011, 12:27:PM ...รางเลือนลาง... ...น้ำตาหล่นบนรางทางรถด่วน สิ้นขบวนก็อำลาพาใจหาย คำสัญญาก็เคลื่อนเลือนมิวาย คนข้างกายก็ไร้แวว...แก้วตารอ ...รถไฟฟรียังหนีจากให้ฉากรัก ดีเซลรางเพียงทักพักใจหนอ รถเร็วฝากน้ำตามาพะนอ (รถ)ธรรมดาก็เทียวจ่อก่อทักทาย ...สิ้นเสียงวูดรถไฟใจแทบขาด ความฝันวาดเคยประดับก็ปรับสาย เหลือเพียงเจ็บเหน็บอยู่ไม่รู้คลาย ยืนเดียวดายมองรถผ่านสะท้านทรวง ...ก่อนเคยให้คำสัญญาตรึงตรามั่น รักนิรันดร์นั้นหนาพาเซ่นสรวง สุดท้ายเหลือคำฝากจากคนลวง หลงติดบ่วงล่วงล้ำช้ำจนตาย ...เสียงฉึก ฉัก คล้ายทับพักขยี้ ให้ฤดีมีรอย...ค่อยสลาย เมื่อหัวใจเป็นรางทางใจชาย ก็มิวายโดยขยี้ให้มีรอย ...มองรถไฟคล้ายมาอำลาจาก เคลื่อนแล่นฝากความเศร้าให้เหงาหงอย คำว่ารักปักรางเป็นทางซอย- แผลใจคอยลอยเด่นเฝ้าเซ่นใจ ...ยังรอท่าชานชลา ณ ที่เก่า ที่มีเราคู่ชิดพิสมัย รอเสียงวูดร้องมาพาคนไกล สู่รถไฟปลายทาง...รางแก่งคอย... ตะวันฉาย แก่งคอย ๒ มิถุนายน ๒๕๕๔ ([url]http://www.ohzeed.com/bar_139.gif[/url]) ([url]http://www.ohzeed.com[/url]) ๐ รถไฟเลื่อนเคลื่อนตัวความมัวหมอง เริ่มจับจองที่นั่งข้างเหงาหงอย มือยังโยกโบกลาน้ำตาปรอย เหมือนทยอยย้อยหยดตามรถไฟ ๐ ครั้งวันลาอาดูรยังพูนพอก หวูดดังบอกตอกย้ำซ้ำหวั่นไหว รางกระเพื่อมเอื้อมหน้าระอาใจ โบกี้ใหญ่ไยคว้างดั่งร่างเดียว ๐ รับปากคำสัญญาน้ำตาภักดิ์ จากคนรักหนักแน่นตรึงแก่นเหนียว ชานชลาเป็นพยานสานรวงเรียว เธอผู้เดียวเท่านั้นที่ฉันมี ๐ จากแก่งคอยรอยทางเริ่มจางภาพ ชลนัยน์ไหลอาบขนาบขยี้ ทั้งสองฝั่งผนังถ้ำร่ำไพรรี เหมือนส่งมนต์ดลจี้บี้อกทรวง ๐ มองแมกไม้จำปาครารถผ่าน กลิ่นหอมซ่านลอยเข้าเร้าห่วงหวง ทานตะวันเจิดจ้าท้าแดดดวง ให้ยิ่งห่วงจอมขวัญวันแดดแรง ๐ พิงกระจกวกลมพรมสะบัด กิ่งไม้พัดหวืดเหวยเย้ยแสลง ดุจดั่งรู้ว่าห่างนางแก้มแดง เหมือนจะแสร้งทับถมส่งลมตี ๐ จวบจนมานปานนี้ที่แยกห่าง ยังเร่งสร้างฐานะภักดิ์และศักดิ์ศรี สมประสงค์วันใดรถไฟฟรี จะพาพี่..ไปแต่ง..ที่แก่งคอย..... (เศร้าได้ใจเลยครับพี่ตะวัน) ปล.รถไฟฟรี..โดนดีเซลรางด่วนขบวนสุดท้ายของดรีมสับรางแซงหน้าซะงั้น!..ฮือๆ emo_68 หัวข้อ: Re: ...รางเลือนลาง... เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 02 มิถุนายน 2011, 01:10:PM (http://board.goosiam.com/imgupload/q121915.jpg) เป็นรางคู่เคียงขนานกลางม่านหมอก ลิบลิบบอกทางไปใจสุดหงอย หากตามรางอย่างนี้มีเลื่อนลอย คงเคลื่อนคล้อยคู่ขนานพาลตกราง ไม่อยากเห็นรักเช่นเป็นโบกี้ บรรทุกมีแล่นสลับกับหม่นหมาง หลายสถานีคอยใครให้เปิดทาง เข้ามาวางรักหลอกแล้วออกไป ถึงปลายทางต่างจอดพร่ำพลอดรัก น่าเบื่อนักเจ้าโบกี้นี้ไฉน ตามรายทางต่างจอดหยอดเยื่อใย แค้นในใจยิ่งเหลือเมื่อเอ่ยรัก เห็นสาวสวยอิดออดพลอดหวานฉ่ำ ช่างลืมคำกล่าวไว้ได้ประจักษ์ หนึ่งรถไฟในนั้นฉันแช่งชัก ชอบมาหักใจคนท้นระทม เห็นรถไฟฉันถอยไม่คอยแล้ว รวมทั้งแถวเรือเมล์ลิเกห่ม อีกตำรวจตรวจแฝงแช่งตามลม สุดขื่นขมปมราง...ขอลางเลือน. "บ้านริมโขง" (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_186.gif) หัวข้อ: Re: ...รางเลือนลาง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 06 มิถุนายน 2011, 01:39:PM (http://board.goosiam.com/imgupload/q121915.jpg) ...เคลื่อนอำลาความเศร้าที่เฝ้าทับ ที่คอยจับต้องใจมิใคร่หนี เสียงวูดร้องครวญจากฝากในที น้ำตามีก็พรั่งพรูปูบนราง ...หวังรถด่วนขบวนเจ็บเก็บขยี้ ให้ป่นปี้ใจเราอย่าเฝ้าสาง ลบร่องรอยเขากรีดให้ซีดจาง หวังเบาบางสักนิดก่อนชิดใจ ...นับจากนี้ขบวนรักหักจบสิ้น ร้าวชีวินแตกสลายคล้ายผลักไส- ออกจากคำว่าเรา...มีเงาใคร สิงสู่ในใจเธอที่เพ้อคอย ...น้ำตาหล่นบนรางอย่างสลาย แตกมลายหมดแล้วแนวเอื้อมสอย ขออำลารางรถที่ทดรอย สับรางถอยไปเพื่อเจ็บ...ก่อนเก็บจำ... แก่งคอย ๖ มิถุนายน ๒๕๕๔ ตะวันฉาย |