พิมพ์หน้านี้ - อยากตาย...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: เอื้องกุหลาบ ที่ 30 พฤษภาคม 2011, 07:05:PM



หัวข้อ: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: เอื้องกุหลาบ ที่ 30 พฤษภาคม 2011, 07:05:PM

ช่างโชคร้าย สิ้นดี ชีวิตนี้
ต้องอีกกี่ วันคืน ฝืนแค่ไหน
จนต้องเขียน บทกลอน สอนหัวใจ
เพื่อจะให้ เจ็บแล้วจำ ทำใจทน

เมื่อวานนี้ ไม่สบาย คล้ายเป็นหวัด
สาเหตุชัด เจนมาก เพราะตากฝน
ที่ทำไป เพื่อประชด คนบางคน
ก็ฉันจน ปัญญา ใจพาทำ

กลับถึงบ้าน โดนแม่บ่น จนปวดหัว
ที่ฉันกลัว ที่สุด คือแม่พร่ำ
ก็แม่สอน เท่าไหร่ ไม่เคยจำ
เลยต้องช้ำ ต่อไป ทั้งใจกาย

ฉันง้อเธอ หลายวัน จนฝันหา
โถแก้วตา เธอได้ดี ดังที่หมาย
ฉันนี่สิ ไม่มีสุข ทุกข์ไม่คลาย
เธอละม้าย คล้ายว่า มาเบื่อกัน

เธอไปแข่ง ระดับประเทศ ได้ที่สาม
อยากจะถาม เป็นอย่างไร ได้แค่ฝัน
ฉันได้แค่ อิจฉาเธอ เพ้อทุกวัน
ฉันง้อนั้น เธอไม่สน คนไร้ใจ

จนวันนั้น บอกลาเธอ ละเมอเศร้า
โถไอ้เรา ก็แค่นี้ ดีตรงไหน
คำว่ารัก ขอใช้มัน กลั่นจากใจ
จากลาไป ทั้งน้ำตา บอกลาเธอ

มาวันนี้ ทุกข์ไม่เลือน อยู่เหมือนเดิม
ใกล้ปิดเทอม ยังเจ็บตัว กลัวใจเผลอ
ทั้งคางแตก แขนเกือบหัก เจ็บนักเออ
อยากร้องเฮ่อ ให้ดังดัง ช่วยฟังที

สรุปแล้ว ชีวิตนี้ มีแต่ทุกข์
ไม่มีสุข เลยสักนิด คิดอยากหนี
ถ้าหากตาย ไปได้นะ คงจะดี
คงไม่มี วันนี้ ที่ทุกข์ใจ

4 สิงหาคม 2552
ขอโทษนะคับที่สัมผัสระหว่างบทบางที่จะซ้ำกัน ตอนนั้นเปงช่วงหัดแต่งกลอน ไปค้นเจอพอดีเลยเอามาลงคับ


หัวข้อ: Re: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 31 พฤษภาคม 2011, 08:32:AM

ยามมีทุกข์ซุกอกจิตตกมาก
เพราะใจอยากตายลงปลงชีพได้
เหมือนหมดทางย่างเดินเพลิดเพลินไป
เฝ้าร่ำไห้คร่ำครวญหวนแต่นาง

ต้องอดทนบนวิถีที่แสนเศร้า
แม้ซึมเซาเพียงไรให้ทนย่าง
แม้เหนื่อยล้าเพียงไรไร้หนทาง
ต้องสรรสร้างให้ฟุ้งให้รุ่งเรือง

แล้วค่อยมองปองหาคว้าคนใหม่
ที่ถูกใจเราสุขทุกทุกเรื่อง
ยอมทนช้ำกล้ำกลืนฝืนเนืองเนือง
ใจกระเตื้องดีหน่อยค่อยคลายตรม


หัวข้อ: Re: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: เอื้องกุหลาบ ที่ 01 มิถุนายน 2011, 05:27:PM

จะไม่มี ใครห้าม สักความหรือ
เดี๋ยวเอามือ จับเชือก เลือกที่แขวน
เอ๊ะ!เดินไป กลางถนน รถชนแทน
ยังไม่แม่น โดดตึก นึกอีกที

โดดน้ำก็ หายใจ กลัวไม่ออก
จะไปบอก ใครดี ล่ะทีนี้
หรือเอามีด บังตอ ปาดคอดี
อ๋อไปที่ สวนสัตว์ ลิงกัดตาย

เอ๊ะ!ไม่ดี เอางี้ คงดีกว่า
ขอกินยา เกินขนาด ตามคาดหมาย
กินไปแล้ว ทำไม ชีพไม่วาย
อ้าวฉิบหาย ที่กิน วิตามินซี

ถ้าไม่มี ใครห้าม ตามที่บอก
ฉันจะออก จากบ้าน พาลคิดหนี
จะไปแขวน คอห้อย สักร้อยที
ถ้าครั้งนี้ ไม่ตาย คงหายใจ

อิอิ


 emo_85


หัวข้อ: Re: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 มิถุนายน 2011, 11:16:PM

เบื่อฟังซ้ำคำว่าขอลาจาก
เป็นเอามากหาเรื่องไปเมืองผี
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศทวี
ไม่ว่าดีมรณังขาดรั้งรอ

เมื่อลมขับจับไข้ไม่สบาย
ยังถ่อกายลำบากตรวจจากหมอ
ต่อกระดูกถูกเชือดเลือดไม่พอ
วิงวอนขอเมตตามหาชน

ดูนุ่มนิ่มกริ่มกรุ่มวัยหนุ่มน้อย
ครวญละห้อยลอยหน้าว่าปี้ป่น
คำถากถางว่างเว้นเกิดเป็นคน
ต้องทุกข์ทนจนใจไร้สุขเอย

คิดหรือว่าถ้าตายคลายปัญหา
เป็นผีเน่าเฝ้าป่าช้าอยู่เฉย
เทวดาพญายมยังซมเลย
เพราะไม่เคยหยุดยั้งนั่งทำงาน

เสนอเจ้าเอางี้จะดีไหม
จะโทรไปร่วมด้วยช่วยประสาน
เรียกรถตู้กู้ซากจากโรงบาล
มาจัดการฝังกลบศพแขวนคอ

(ไม่เอาน่า...ล้อเล่นครับ) emo_90

รพีกาญจน์ 59




หัวข้อ: Re: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: ~ploy pim~ ที่ 02 มิถุนายน 2011, 07:38:AM
             (http://www.ohzeed.com/bar_080.gif) (http://www.ohzeed.com)
                                       การอยากตาย ไม่ใช่ หนทางแก้   
                                      มองดูแต่ ตัวเจ้า เศร้าหนักหนา
                                       ลองไปมอง ดูเขา เจ้าจะพา   
                                       คนทุกข์กว่า เจ้านี้ มีมากมาย
                     (http://www.ohzeed.com/bar_080.gif) (http://www.ohzeed.com)
                (http://www.ohzeed.com/bar_082.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 มิถุนายน 2011, 10:24:AM
อยากตาย...

เธอคิดมากมาย...อะไรเช่นนี้...
ทุกทุกที่...ย่อมมี...แต่ปัญหา...
ปัญหาเก่าหมดไป...ใหม่เข้ามา...
มันรอท่า...ให้เรา...เข้ามาแก้ไข...

ชีวิต...ขาดปัญหา...ไม่สนุก...
สมหวังชื่นสุข...ทุกข์ทุรนเป็นไฉน...
ต้องพานพบ...ครบทุกอย่าง...เหมือนหนังไทย...
ถึงหนีไกล...มันล่าไล่...เราไม่พ้น...

แม้นครั้งหนึ่ง...ไม่สมอารมณ์คิด...
อย่าน้อยจิต...อาลัย...ให้หมองหม่น...
ทอดสายตา...ข้างหน้ามี...อีกหลายคน...
คงเดินชน...คนที่...มีใจเดียว...

รพีกาญจน์ 59

ไม่ทราบผังบังคับ...เขียนครั้งแรกครับ...
 


หัวข้อ: Re: อยากตาย...
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 05 มิถุนายน 2011, 12:10:PM
emo_111

คนอยากตายใครห้ามตามใจเถิด
มีคนเกิดมามากล้นหลากหลาย
ลดลงบ้างที่ว่างเหลือเรียงราย
ถ้าไม่ตายนี่ซิคนล้นโลกเลย

เขาให้อยู่ไม่กี่ปีอยากลี้หลบ
เอาดินกลบหน้าตนหม่นเฉลย
ไยไม่สู้อยู่ยั้งดั่งหวังเคย
หน่ายใดเอยเกยค่าปัญญาตน

เป็นวันมา คิดหาแต่ทางฆ่า
เหมือนชีวาที่มีนี้สับสน
อยู่เหมือนตาย..ตายเหมือนอยู่..อายผู้คน
หากตายพ้นต้องอายท่านนายยม

กลับคิดใหม่ทำใหม่เหมือนใครเขา
ลบล้างเงาที่เศร้าเจ้าขื่นขม
เปลี่ยนแนวติดคิดใหม่ให้ชื่นชม
อาจรื่นรมย์พรหมสถาน..เปิดบ้านคอย.

emo_28