|
หัวข้อ: มีดเล่มนั้น เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 26 พฤษภาคม 2011, 02:52:PM (http://hilight.kapook.com/img_cms2/other/300_16.jpg) (http://hilight.kapook.com) ถ้าหากความคิดถึงประหนึ่งมีด มันคงกรีดใจพร้อยนับร้อยแผล นี่เพียงความคิดถึงครึ่งดวงแด ก็เกินแก้เกินเย็บแผลเจ็บเรา คิดถึงคืนจำจากพรากคืนนั้น ก่อนจากกันยังห้ามห่วงความเหงา คือร่องรอยรับรู้อยู่แนบเนา รู้หรือเปล่ายากกลบให้ลบรอย คืนนั้นถึงคืนนี้กี่คืนแล้ว ยังเหลือแววติดเตือนไม่เลือนถ้อย ยิ่งได้อ่านจารใจว่าใครคอย หรือจะลอยลับตากล้าจากไป ดาวคงลอยฟากฟ้าทุกคราห่วง ยากจะหน่วงเหนี่ยวนุชสุดห้ามไหว อยากจะบอกนักว่าแสนอาลัย ยามคนไกลกลับกลายหน่ายปรนเปรอ ถึงเธอไม่มีจิตมาคิดถึง แต่เป็นหนึ่งอยู่ในใจเสมอ และเป็นสุขอยู่ได้แม้ไม่เจอ เพราะมีเธอให้คิดถึงซึ้งทุกวัน คมมีดกรีดดวงแดแก้แผลร้าย โรคก็หายร่ำลือมือหมอศัลย์ มีดเล่มเดียวนี้ใช้ได้ต่างกัน เมื่อถูกบั่นดวงใจหวังให้ตาย ดาว อาชาไนย (http://www.ohzeed.com/bar_002.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: มีดเล่มนั้น เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 26 พฤษภาคม 2011, 08:51:PM (http://friends18.com/img/heart/0299.gif) ถ้าหากความ"คิดถึง"ประหนึ่งมีด เราต่างกรีดใจกัน..จนขวัญหาย รู้ว่าเจ็บแต่ทนทุรนทุราย ยากบรรยาย...ได้ถึงครึ่งที่เป็น ความผูกพัน..ซ่อนหลบ..มันลบยาก ยิ่งคิดมากทุกครั้งที่ยังเห็น หัวใจเธอร้อนผ่าวกล่าวประเด็น ฉันใจเย็น..เฉยชาแต่อาดูร มิมีใคร-แพ้-ชนะ-ที่จะเจ็บ ยิ่งกล่าวเหน็บค่าถอยด้อยกว่าศูนย์ รักของเราไม่เหลือจะเกื้อกูล อย่าเพิ่มพูนตอกย้ำ..ด้วยรำพัน ..... emo_06 ..... หัวข้อ: Re: มีดเล่มนั้น เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 27 พฤษภาคม 2011, 09:18:AM (http://add.ohzeed.com/images/72M2FA20100412133709.jpg) วันก่อนนี้ที่เราเฝ้าครองรัก มีดในฝักพักอยู่ทำดูเฉย โผล่เพียงด้ามงามมากยากเปรียบเปรย กนกเสยเกยพันขั้นฝีมือ มีลงรักปักมุกสุกสกาว แสงแวววาววาบวับอยากจับถือ ความสวยเด่นเน้นนำสมคำลือ เสียงระบือสื่ออ้างกว้างออกไกล แต่บัดนี้มีหมองทนครองเศร้า ความรักเราเก่าก่อนหล่อนมอบให้ ถึงเวลาผันเวียนเปลี่ยนเร็วไว เหมือนหัวใจโดนขีดกรีดแผลมา เพิ่งจะรู้ดูงามแต่ด้ามนั่น ส่วนคมมันนั้นปิดปริศนา ความสวยหรือคือภาพทาบลวงตา มองเห็นหน้าว่าใช่ไม่ตริตรอง. นพ 27 พ.ค.54 หัวข้อ: Re: มีดเล่มนั้น เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 27 พฤษภาคม 2011, 05:54:PM อยู่ไกลกันแสนไกลหลายพันโยชน์ แต่กลับโกรธวาจาพาเสียดสี กล่าวหาเรากลอนปลอบมอบคนดี จึงพาทีส่งมาฆ่าให้ตาย ด้วยน้ำคำดังมีดที่กรีดเฉือน คำพูดเยือนมอบมาน่าใจหาย ตบหน้ากันพันครั้งยังไม่อาย แต่ทำร้ายศักดิ์ศรีเห็นดีกัน ..กุสุมา.. [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] |