|
หัวข้อ: พ่อจ๋า..ลูกเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 24 พฤษภาคม 2011, 07:11:AM ถึงยุคต้องตั้งหน้าหาเงินหนัก ทำลูกรักซึมเศร้าเหงานักหนา เพราะพ่อมุ่งแต่งานทุกวันมา ไร้เวลาเลี้ยงดูอยู่ใกล้ชิด เห็นพ่อของผองเพื่อนต้องเบือนหน้า เขาห่วงหาเกี่ยวแขนแสนสนิท พาเที่ยวสวนสนุกทุกอาทิตย์ มีชีวิตเริงร่าน่าชื่นใจ จึงถามก่อนพ่อออกไปนอกบ้าน "พ่อทำงานค่าแรงได้แพงไหม วันหนึ่งรับจากเขาสักเท่าไร ช่วยบอกให้ลูกบ้างหายคลางแคลง" พ่อถาม "อยากรู้ไปทำไมเล่า จะบอกเจ้าให้คลายหายกินแหนง วันละสองร้อยบาทอาจไม่แพง ลูกจงแจ้งเนื้อความถามทำไม" ลูกบอกพ่อ "ขอสักยี่สิบบาท เพราะยังขาดเท่านี้อยากมีได้" พ่อถามว่า "ลูกจะซื้ออะไร" ลูกตอบไปด้วยน้ำตานองหน้าพรู "ลูกเก็บตังค์ได้น้อยร้อยแปดสิบ เมื่อพ่อหยิบให้ก็ครบพอสู้ ลูกจะซื้ออะไรบอกให้รู้ ซื้อพ่ออยู่กับลูกรักสักหนึ่งวัน" ดาว อาชาไนย (http://www.ohzeed.com/bar_120.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: พ่อจ๋า..ลูกเหงา เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 24 พฤษภาคม 2011, 12:45:PM emo_33 emo_111 emo_33 ต้องดิ้นรนค้นหาพาชีพอยู่ ต้องยืนสู้ชะตาพาใฝ่ฝัน ชีวิตใครชีวิตเขาเฝ้าผูกพัน สร้างชีวันด้วยตนคนสู้งาน เพียงยื้อลมหายใจให้มีต่อ เพียงไม่พอต่ำค่าน่าสงสาร ต่ำกว่าเพียงเลี้ยงตนอย่างทนทาน คำคนขานพอเพียงเสียงเขาดัง. "บ้านริมโขง" (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_171.gif) |