|
หัวข้อ: ไข้ที่ไร้ยา เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 08:38:AM ฉันเป็นไข้ไปตรวจสำรวจเช็ค เรื่องไม่เล็กทรุดหนักจักสงสัย เข้าหาหมอขอถามอย่างตามใจ จิตฉันไยหม่นเหม่อละเมอครวญ ชอบเศร้าสร้อยหงอยเหงาเฝ้าคิดถึง ใครคนหนึ่งอยู่ไกลใจปั่นป่วน เป็นไรหนอขอถามตามสมควร หมอจึงชวนเจาะเลือดไปใช้ตรวจตรา เอกซเรย์ทันทีผลที่ได้ หมอตกใจเลือดฉันมีปัญหา หมอติดตามถามย้ำทำไรมา ไยถึงว่ามีชื่อเธอเจอเยอะเลย มีชื่อเธอทั่วไปในเลือดฉัน ด้วยเหตุนั่นหรอกหนาพาฉันเผย เพราะคิดถึงเธอมากอยากชิดเชย ชื่อที่เคยย้ำถึงจึงแฝงไป เพราะพิษสงแห่งรักจึงหนักอก ชื่อจึงตกสิงสู่หมู่เลือดได้ ด้วยรักมากคิดถึงมากจากจิตใจ ชื่อเธอในเลือดสั่งไปยังจินต์ ไข้อย่างนี้มีได้ในคนหลง ไข้รักส่งให้ใจใฝ่ถวิล เฝ้าห่วงหาอาลัยในยุพิน หมอหมดสิ้นปัญญารักษาใจ สล่าผิน 23พค.2554 หัวข้อ: Re: ไข้ที่ไร้ยา เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 09:27:AM emo_79 ]กลับบ้านเราเถอะนะ..ให้พระช่วย เรื่องกล้วยกล้วยยาหม้อ..กินก็ได้ หลงนารี..สีสรรสวรรค์ไกล อาจไฉไลเพียงนอกแต่หลอกลวง น้องยังอยู่ภูดอยเฝ้าคอยพี่ สมุนไพรพงพีมีทุกช่วง ภูมิต้านทานบ้านเรากินเข้างวง โรคทั้งปวง..ไม่ปลงจะลงแดง คงติดเชื้อมนตราในอากาศ พิษ-สวาทไหลบ่า..ไปขา-แข้ง พบแต่ชื่อ"เรยา"เลือดมาแรง น้องระแวงไม่ปรับ..จะหลับตาย กลับบ้านเราเถอะพี่..ที่เจียงใหม่ โรคหลงใหลดาราน่าจะหาย ไร้แสงสี..ทีวี...ไร้นิยาย เลยเมืองปาย..ข้ามสองเขา..เราสองคน emo_60...กลอนพี่...มันน่าแซวค่ะ...อดไม่ได้..ขอโทษนะคะ... emo_60[/color หัวข้อ: Re: ไข้ที่ไร้ยา เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 01:12:PM อาการหนักนะเนี่ยช่วยเคลียห้อง พยาบาลช่วยจองต้องรักษา ฟอร์มารีนยาสลบสมทบมา หมอคิดว่าผ่าตัดจัดห้องที หากช้าไปเนิ่นนานอาการแย่ อาจเกิดแผลผุพองตรองถ้วนถี่ มีดอีโต้พร้อมตัดจัดเดี๋ยวนี้ วิสัญญีไม่รอหมอตัดเลย........... emo_32 --- สะเรเต --- หัวข้อ: Re: ไข้ที่ไร้ยา เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 27 พฤษภาคม 2011, 09:59:PM emo_79 ]กลับบ้านเราเถอะนะ..ให้พระช่วย เรื่องกล้วยกล้วยยาหม้อ..กินก็ได้ หลงนารี..สีสรรสวรรค์ไกล อาจไฉไลเพียงนอกแต่หลอกลวง น้องยังอยู่ภูดอยเฝ้าคอยพี่ สมุนไพรพงพีมีทุกช่วง ภูมิต้านทานบ้านเรากินเข้างวง โรคทั้งปวง..ไม่ปลงจะลงแดง คงติดเชื้อมนตราในอากาศ พิษ-สวาทไหลบ่า..ไปขา-แข้ง พบแต่ชื่อ"เรยา"เลือดมาแรง น้องระแวงไม่ปรับ..จะหลับตาย กลับบ้านเราเถอะพี่..ที่เจียงใหม่ โรคหลงใหลดาราน่าจะหาย ไร้แสงสี..ทีวี...ไร้นิยาย เลยเมืองปาย..ข้ามสองเขา..เราสองคน emo_60...กลอนพี่...มันน่าแซวค่ะ...อดไม่ได้..ขอโทษนะคะ... emo_60[/color จักขอโทษโปรดอภัยได้ตอบช้า เพราะเข้ามาดูทั่วมัวไปสน กลอนผู้อื่นตื่นตาพาวกวน จึงข้ามพ้นกระทู้เป็นผู้วาง ปิ๊กเจียงใหม่บ้านเฮาช่างเข้าท่า ขอเธอมาอยู่ใกล้อย่างได้ห่าง เป็นคู่ขวัญปันสุขทุกข์คลายจาง มาร่วมสร้างทางฝันอันโสภา น้องนั้นอยู่ภูดอยได้คอยพี่ แสนสุขศรีได้ฟังดังน้องว่า พี่จะลอบหอบของล่องหนีมา พบน้องยาที่ดอยพลอยยินดี อยู่ลุ่มดอยปลายดอยคอยให้ได้ พี่จะไปหานางอย่างเร็วรี่ จงปลูกถั่วคั่วงาอย่ารอรี หากตัวพี่ไปถึงจึงยกมา สล่าผิน ดีใจที่ได้เห็นมาต่อกลอนครับผม หัวข้อ: Re: ไข้ที่ไร้ยา เริ่มหัวข้อโดย: หนามเตย ที่ 01 มิถุนายน 2011, 05:49:PM บุญนำพาดั่งได้...................ดาวเดือน แม่นา
ไฉนเอ่ยเลยบิดเบือน...........บ่มไว้ นานเนาเนิ่นคงเหมือน.........หมางหม่น จนใจ มาบั่นจิตใครใจให้..............ห่มฟ้าหนาวทรวง บาปกรรมนำย่ำช้ำ................แชเชือน พี่เอย กรรมเก่าตามาเยือน..............แย่แล้ว บุญคอยส่งลบเลือน...............ริบหลี่ ตามมา หนุนเผื่อชาติอาจแคล้ว..........ครุ่นไคล้ครอบงำ emo_107 emo_107 emo_107 emo_107ชี้แนะด้วยนะคะ emo_50หนามเตย emo_50 |