พิมพ์หน้านี้ - แด่..ดอกไม้ดอกนั้น

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 พฤษภาคม 2011, 08:13:PM



หัวข้อ: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 พฤษภาคม 2011, 08:13:PM
ดอกไม้นั้นสรรสร้างอย่างสวยซึ้ง
จับใจผึ้งพะนอขอน้ำหวาน
หวังดื่มด่ำน้ำใจเธอให้ทาน
ดอกจะบานกลางใจอยู่ไม่จาง

ผึ้งได้ลิ้มชิมหวานสำราญแล้ว
ไม่ขอแคล้วผิดคำทำเมินหมาง
จะไม่จรจากไกลให้ระคาง
เวียนวนสร้างรักเฝ้าเคล้าชมเชย

ผึ้งไม่ห่างร้างไปเช่นชายชั่ว
อย่าได้กลัวขอพร่ำคำเฉลย
กลิ่นเกสรอบกายไม่คลายเลย
ผกาเอ๋ยลืมได้อย่างไรกัน

พอรุ่งเช้าเฝ้าถวิลถึงกลิ่นเจ้า
หวังได้เคล้าเคียงข้างไม่ห่างหัน
จำใจห่างกลางคืนฝืนจาบัลย์
รอตะวันเจิดจ้ามาทันที

ดอกไม้ไม่เห็นใจผึ้งได้หรือ
แสนจะซื่ออย่าพร่ำคำเสียดสี
ยอมพลีใจให้รักและภักดี
มอบวจีคำมั่นคือสัญญา

ดอกไม้สวยรวยสิ้นทั้งกลิ่นสี
ฤาจะมีผึ้งใดไม่ใฝ่หา
ฝากชีวิตจิตใจให้ผกา
โปรดเมตตาให้ทานน้ำหวานเทอญ

ดาว อาชาไนย

(http://www.ohzeed.com/bar_030.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 22 พฤษภาคม 2011, 08:54:PM
(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)
...เพียงแค่ดอกผักบุ้งกลางทุ่งข้าว
มิอาจพราวหวานสร้างต้องห่างเหิน
ภมรบินเนียนัวดอกบัวเพลิน
แม้ชวนเชิญอย่างไรไม่มองเมียง

...แด่ดอกไม้ดอกสวยรวยความหอม
ผึ้งดมดอมดูดดื่มลืมความเสี่ยง
เฝ้าเคล้าคลุกรุกล้อพะนอเคียง
สรรพเสียงธรรมชาติสะอาดพราว

...เดี๋ยวดอกโน้นดอกนี้ขยี้ซ้ำ
ทุกคราวพร่ำเหมือนเคยเอ่ยคำกล่าว
ครั้นได้สมอารมณ์ปลื้มลืมเรื่องราว
ทิ้งคราบคาวราคีฤดีตรม

...เมื่อรุ่งสางน้ำค้างพรมก็ชมชื่น
ในรสรื่นย่อมรู้เพื่อสู่สม
ครั้นเมื่อสายร้อนแสงหมดแรงชม
ผึ้งก็ยื่นขื่นขมให้กลีบบาง

...ผักบุ้งน้อยก้านกรอบแค่ปลอบขวัญ
แด่ดอกไม้ดอกนั้นอย่าหม่นหมาง
รอพรุ่งนี้คลี่แย้มแซมสะอาง
คงมีบ้างภมรมิตรเข้าชิดเชย...
(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)
.................//ทอฝัน


หัวข้อ: Re: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 พฤษภาคม 2011, 10:36:PM
ผึ้งซมซานผ่านมาทุ่งนาข้าว
ดอกงามพราวซึ้งใจดอกไม้เอ๋ย
กลีบขาวสวยเหลือใจกระไรเลย
เพิ่งจะเคยพบเห็นเป็นบุญตา

ยามหิวโหยโรยแรงพบแหล่งนี้
นับโชคดีน่ารักเป็นหนักหนา
ขอหยุดก่อนผ่อนพักสักเวลา
ชมผกาชูช่อขอเชยชม

วาสนาผึ้งแล้วมิแคล้วคลาด
พิศวาสดอกไม้สวยใสสม
ดอกบัวยังด้อยหมดรสนิยม
ผักบุ้งข่มดอกสวยด้วยดอกใบ

สงสารตัวมัวหลงพะวงอื่น
ผักบุ้งดื่นดอกขาวพราวไสว
บังเอิญพบรสหวานซ่านทรวงใน
มิขอไปชมชื่นดอกอื่นเลย

                ดาว  อาชาไนย


หัวข้อ: Re: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 22 พฤษภาคม 2011, 10:51:PM


เคยชื่นชมกลีบบางช่างอ่อนหวาน
ยามลมผ่านหวั่นพรากร่วงจากช่อ
หลงใหลสีสดชื่นรื่นลออ
ทุกเช้ารอลืมตาจ๊ะเอ๋กัน

แล้ววันหนึ่งเหลือเจอเพียงก้านต้น
เหมือนปากหล่นจุกคอท้อใจสั่น
ปิดหน้าต่างบานเก่าเข้าฉับพลัน
ภาพในใจดอกไม้นั้นจึงบานงาม


หัวข้อ: Re: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 22 พฤษภาคม 2011, 11:10:PM

ผึ้งซมซานผ่านมาทุ่งนาข้าว
ดอกงามพราวซึ้งใจดอกไม้เอ๋ย
กลีบขาวสวยเหลือใจกระไรเลย
เพิ่งจะเคยพบเห็นเป็นบุญตา

ยามหิวโหยโรยแรงพบแหล่งนี้
นับโชคดีน่ารักเป็นหนักหนา
ขอหยุดก่อนผ่อนพักสักเวลา
ชมผกาชูช่อขอเชยชม

วาสนาผึ้งแล้วมิแคล้วคลาด
พิศวาสดอกไม้สวยใสสม
ดอกบัวยังด้อยหมดรสนิยม
ผักบุ้งข่มดอกสวยด้วยดอกใบ

สงสารตัวมัวหลงพะวงอื่น
ผักบุ้งดื่นดอกขาวพราวไสว
บังเอิญพบรสหวานซ่านทรวงใน
มิขอไปชมชื่นดอกอื่นเลย

ดาว  อาชาไนย

(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)

...ผักบุ้งเก็บกลีบอ่อนตอนดึกดึก
กลับต้องคึกด้วยภมรอ้อนเฉลย
ผวายอดทอดเถาเพื่อเคล้าเชย
แม้มิเคยพานพบสบผึ้งเปรียว

...เพียงแสงจันทร์กระจ่างสว่างฟ้า
ดอกไม้นางามแท้จึงแลเหลียว
หรือเพราะบัวนวลนั้นที่หมั่นเทียว
หุบกลีบเลี้ยวหลับใหลจึงได้มา

...ยามโหยหิวอ่อนล้าผวาผก
ปีกเริ่มตกบินต่ำร้องร่ำหา
ค่าแค่คลองท้องทุ่งผักบุ้งนา
ให้พักพิงกายาเมื่อคราร้อน

...ต่อเมื่อสางสว่างแสงแรงเฉิดฉันท์
คือดอกไม้ดอกนั้นเมือวันก่อน
ส่งกลิ่นหรูชูช่อล่อภมร
ผึ้งก็ย้อนกลับหาอีกคราครั้ง...
(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)
.........................//ทอฝัน


หัวข้อ: Re: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 11:11:AM
คือดอกไม้สวยใสในกลางทุ่ง
ดอกผักบุ้งช่อชูดูเปล่งปลั่ง
น้ำหวานหวานปานนี้ไม่มีชัง
ประดุจดังดอกฟ้าลงมาดิน

ทุกค่ำเช้าเฝ้าถนอมมิยอมห่าง
หากจืดจางไปได้คงใจหิน
ห่างเพียงนิดจิตก็ห่วงหนักหน่วงจินต์
รักถวิลดอกผักบุ้งกลางทุ่งนา


หัวข้อ: Re: แด่..ดอกไม้ดอกนั้น
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 02:00:PM
คือดอกไม้สวยใสในกลางทุ่ง
ดอกผักบุ้งช่อชูดูเปล่งปลั่ง
น้ำหวานหวานปานนี้ไม่มีชัง
ประดุจดังดอกฟ้าลงมาดิน

ทุกค่ำเช้าเฝ้าถนอมมิยอมห่าง
หากจืดจางไปได้คงใจหิน
ห่างเพียงนิดจิตก็ห่วงหนักหน่วงจินต์
รักถวิลดอกผักบุ้งกลางทุ่งนา

ดาว  อาชาไนย
 emo_79
(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)
...ระทดระทวยรวยรินกวินร่ำ
ระริกระรื่นชื่นฉ่ำจึงพร่ำหา
ผักบุ้งน้อยด้อยสีไม่มีราคา
มิควรค่าผู้ผึ้งหนึ่งภมร

...เถาที่ทอดเรี่ยราบอาบท้องทุ่ง
ฤาจะสู้ไม้กรุงจรุงหลอน
ควรคู่เคียงเถียงนาในป่าดอน
กลีบบางอ่อนมิอาจวาดพะวง

...หากคิดรักถนอมประนอมประณีต
เจ้าผักบุ้งสีซีดจะลุ่มจะหลง
สะบัดช่อต่อยอดทอดทะนง
สืบเผ่าพงศ์ภมรสะท้อนวรรณ

...ขอเป็นหลักพักพิงอิงก้านอ้อน
ให้ก้าวพ้นหนาวร้อนตอนสร้างสรรค์
ได้บันเทิงเริงร่าท้าตะวัน
คือ...ดอกไม้ดอกนั้น...ผักบุ้งนา...
(http://www.ohzeed.com/bar_153.gif) (http://www.ohzeed.com)

.........ผิดพลาดชี้แนะด้วยนะคะ...//ทอฝัน