|
หัวข้อ: ห่วงจัง เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 18 พฤษภาคม 2011, 04:11:PM พอรู้ข่าวสาวไข้พาใจหาย มิสบายใคร่อยู่ดูรักษา ห่วงเธอมากฝากใจไปเยียวยา ใจอยากมาอยู่ใกล้ได้ดูแล อยู่ห่างนักมักได้แค่ใจห่วง มิอาจล่วงข้ามมาหาดวงแข ขอส่งใจไปเช็คคอยเทคแคร์ เป็นห่วงแท้เธอเอ๋ยจึงเผยใจ จงพักผ่อนนอนหลับอยู่กับที่ จะได้มีแรงกายเพื่อหายไข้ อย่าโหมงานการนักพักผ่อนไป เก็บงานไว้เสียก่อนจะผ่อนแรง หากร่างกายหายไข้ค่อยไปสู้ ค่อยไปอยู่กับงานสร้างอย่างแข็งแกร่ง แม้งานยากงานง่ายหมายจัดแจง หากแอ้งแม้งลงไปใครช่วยเรา แสนเป็นห่วงเป็นใยเมื่อได้ข่าว วอนเมฆขาวหอบห่วงใยฉันไปเฝ้า วอนสายลมพรมร่างอย่างเบาเบา ช่วยโลมเล้าหลับไหลให้สบาย หากเธอตื่นขึ้นมาจงผาสุก ลมช่วยปลุกเธอกินยารักษาหาย วอนยาได้ใช้ฤทธิ์ขับพิษกาย ให้เธอคลายจากป่วยด้วยนะยา สล่าผิน 18พค.2554 หัวข้อ: Re: ห่วงจัง เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 18 พฤษภาคม 2011, 08:33:PM (http://www.ohzeed.com/bar_042.gif) (http://www.ohzeed.com) พอรู้ข่าว สาวเป็นไข้ บอกใจหาย ช่างเป็นชาย ใจแสนดี ดีหนักหนา ช่างเป็นห่วง เป็นใยมอบ ปลอบโยนมา ให้อิจฉา เธอเสียจริง หญิงคนนั้น อยู่ห่างไกล ใจคะนึง ถึงเพียงนี้ ช่างแสนดี นี่กระไร ชายในฝัน ส่งหัวใจ ไปเทคแคร์ ดูแลกัน แทบหายพลัน ทันทีไข้ ได้เยียวยา เธอคงซึ้ง ถึงคำหวาน ที่ขานไข ความห่วงใย ในทั้งปวง ที่ห่วงหา เธอคงซึ้ง ถึงไมตรี ที่เมตตา ผ่านเมฆขาว พราวฟ่องฟ้า มาสู่เธอ ยินดีด้วย ล่วงหน้าหนอ ขอให้สม ในคารม ที่รำพัน สรรค์เสนอ ขอให้นาง วางหัวใจ ให้นะเออ ขออย่าเก้อ ไมตรีร่วง...เป็นห่วงจัง emo_25 emo_95 "กานต์ฑิตา" ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔ (http://www.ohzeed.com/bar_042.gif) (http://www.ohzeed.com) |