|
หัวข้อ: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 16 พฤษภาคม 2011, 09:52:PM เมื่อความรักมลายและหายสูญ แสนอาดูรร่ำไห้ปวดใจยิ่ง เธอจากไกลไปลับไม่กลับจริง มาทอดทิ้งให้ช้ำใจจำทน คิดถึงเธอเพ้อพร่ำทั้งร่ำไห้ ยอดดวงใจไยต้องทำหมองหม่น แสนวิโยคโศกเศร้าเหงากมล ท้อจิตจนกล้ำกลืนสุดฝืนใจ ยามราตรีมีจันทร์นั้นเป็นคู่ ฉันฝืนดูแสงจันทร์พาหวั่นไหว จิตเรียกร้องปองหาทุกคราไป เธอหนีไกลห่างเหินทำเมินชา สุดอาลัยในรักที่หักหาย แสนเดียวดายเหตุใดไม่มาหา ฉันเฝ้าคอยคอยรับเธอกลับมา เฝ้าตั้งตาคอยเปลี่ยวอยู่เดียวดาย สล่าผิน 16พค.2554 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: หนุ่มน้อย...คอยรัก ที่ 16 พฤษภาคม 2011, 11:49:PM http://www.youtube.com/watch?v=yDKzRnwaH3M#noexternalembed=en (http://www.youtube.com/watch?v=yDKzRnwaH3M#noexternalembed=en) >> เพลงเดียวดายกลางสายลม (นรีกระจ่าง) ..บินคนเดียว เปลี่ยวกาย เป็นชายโสด ผ่านความโหด เหี้ยมหัก รักสลาย คงมีเพียง ลมร่าง ที่ปางตาย ขอพักกาย ฟังเพลง บรรเลงกลอน ไยคืนนี้ ช่างเหงา เศร้าจับจิต นั่งนอนคิด ดูฟ้า น้ำตาอ่อน หลั่งไหลริน ลงหน้า อย่างอาวรณ์ สุดถ่ายถอน ทอดกาย กลางสายลม. เห้ย! ไม่รู้สิครับเศร้าตลอด..แต่ชอบจังเพลงนี้ emo_48 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 18 พฤษภาคม 2011, 02:39:PM ความมากมายหลายคนใช่พ้นช่วง พาหลุดบ่วงเดียวดายทั้งหลายหนอ ยังฟุ้งซ่านด้านเหงาสีเทาทอ เป็นลายก่อต่อกรรมช้ำคนเดียว เหมือนเห็ดขอนดอนเก่าที่เน่าผุ หมดอายุโรยราหาใครเหลียว รอวันแห้งกรอบไป....มดไต่เทียว ท่ามป่าเขียวชูชันแข่งขันงาม ถึงฝนฉ่ำดินชุ่มไม่คลุมถึง ฉันถูกดึงรั้งเหนี่ยวคล้ายเกี่ยวหนาม ต้องหันกลับทับรอยจำปล่อยตาม ความเดียวดายลุกลาม....แล้วยามนี้ เหมือนความสุขไม่ซึมสู่ทรวงอก คงจะตกวกเวียนเปลี่ยนวิถี ถึงพบเศร้าเหงาใจมาหลายที ไม่อาจหนีเดียวดายลายระกำ..... ดาวระดา 18 พ.ค. 2554 สวัสดีครับ สล่าผิน ดีใจที่พบกันที่นี่นะครับ สบายดีนะ หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 18 พฤษภาคม 2011, 06:07:PM ๐ โถคุณอา มารอ ตัดพ้อสาว ท่าจะฟาวล์ คราวนี้ สาวลี้หาย กองเชียร์ยัง ตั้งใจ ไม่คลอนคลาย ให้สมหวัง ดังหมาย ถึงปลายทาง ๐ หนุ่มเวียงพิงค์ อิงแอบ ใจแนบน้อง ตอนนี้ต้อง มองดู อยู่ห่างห่าง มานั่งพร่ำ คร่ำครวญ ถึงนวลปราง แม่น้องนาง บางที อาจมีงาน ๐ นั่งหน้าจอ รอมา กว่าอาทิตย์ จนใจจิต คิดยุ่ง จนฟุ้งซ่าน หนุ่มเชียงใหม่ ใฝ่พะวง ถึงนงคราญ ฝากคำกานท์ หวานซึ้ง ถึงระยอง hathaichanok เป็นคำกานท์หวานซึ้งมอบถึงสาว อยากรู้ข่าวคนดีที่แอบจ้อง เธออยู่ไหนไยร้างไม่อย่างปอง พาใจหมองหม่นยิ่งเหมือนทิ้งกัน อยากให้มาบ้านกลอนเหมือนก่อนเก่า อย่าปล่อยเหงาเดียวดายคล้ายเดียดฉันท์ หรือเป็นเพราะมีงานการสำคัญ ต้องฝ่าฟันให้จบจำหลบไป หรือว่าเธอไม่สบายกายเหนื่อยอ่อน เลยพักผ่อนกายารักษาไข้ จึงมิอยู่ดูกลอนคงผ่อนใจ หายคงได้เข้ามาหาเหมือนเดิม สล่าผิน 18พค.2554 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 18 พฤษภาคม 2011, 06:27:PM ความมากมายหลายคนใช่พ้นช่วง พาหลุดบ่วงเดียวดายทั้งหลายหนอ ยังฟุ้งซ่านด้านเหงาสีเทาทอ เป็นลายก่อต่อกรรมช้ำคนเดียว เหมือนเห็ดขอนดอนเก่าที่เน่าผุ หมดอายุโรยราหาใครเหลียว รอวันแห้งกรอบไป....มดไต่เทียว ท่ามป่าเขียวชูชันแข่งขันงาม ถึงฝนฉ่ำดินชุ่มไม่คลุมถึง ฉันถูกดึงรั้งเหนี่ยวคล้ายเกี่ยวหนาม ต้องหันกลับทับรอยจำปล่อยตาม ความเดียวดายลุกลาม....แล้วยามนี้ เหมือนความสุขไม่ซึมสู่ทรวงอก คงจะตกวกเวียนเปลี่ยนวิถี ถึงพบเศร้าเหงาใจมาหลายที ไม่อาจหนีเดียวดายลายระกำ..... ดาวระดา 18 พ.ค. 2554 สวัสดีครับ สล่าผิน ดีใจที่พบกันที่นี่นะครับ สบายดีนะ ความเดียวดายก่ายจิตคิดฟุ้งซ่าน พาดวงมานคิดเหงาเช้ายันค่ำ มันพาท้อต่อชีวาพาให้ช้ำ เฝ้าคิดย้ำแต่ว่าค่าไม่มี จึงเดียวดายคล้ายคนที่หม่นหมอง เฝ้าร่ำร้องออกไปไร้ศักดิ์ศรี แล้วบอกตัวบอกใจไร้ความดี เฝ้าโศกีขาดคู่ว่าอยู่ดาย สล่าผิน 18พ.ค2554 สวัสดีครับ ดาวระดา ดีใจมากเลยครับที่ได้มาเจอคุณดาวระดาที่นี่ ขอร่วมชายคาด้วยคนนะครับ ผมสบายดีครับ หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 01:23:PM [เดียวดายดายเดียวเหลียวหา [/b]น้ำตาแห่งจินต์รินไหล เมื่อยามเรานี้ไม่มีใคร หัวใจย่อยยับเกินจับดู/color] ใจจิตคิดเหงาพาเศร้าแท้ คิดแต่เหงาใจร้องไห้อยู่ ต่างหม่นหมองใจไม่ชื่นชู เหงาคู่เปลี่ยวจิตคิดเดียวดาย ต้องหาคว้าหลักไว้พักจิต แนบชิดหลักมั่นกันจิตส่าย หลักธรรมคำสอนร้อนอาจคลาย แหนงหน่ายกลับดีอยู่ที่เรา หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 01:54:PM ขอแนะนำ สำนัก พักกายจิต เพียรลิขิต กานท์กลอน รอนหมองเศร้า หยุดน้ำตา คราไหล ให้บางเบา ช่วยกล่อมเกลา ทุกข์ดัด ขัดภายใน ชีวิตยุ่ง กรุงเก่า เหงาสุดขีด อยากได้มิตร ข้างเคียง ทางเชียงใหม่ โปรดรีบกรอก บอกมา รักษาใจ สุกสดใส ไม่ยับ กลับเหมือนเดิม (เอา..ละเราเป็นใคร อยู่ไหนกันแน่ ชักงง) emo_82 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 02:32:PM (http://add.ohzeed.com/images/81753.jpg) ฟ้าคะนอง มองฝน หล่นกระหน่ำ มาเตือนย้ำ ค่ำเช้า ให้เหงาหนัก หนึ่งฤดี ที่เปลี่ยว เดียวดายรัก ยากจะหัก จักพราก ยามจากลา ทั้งที่รู้ อยู่ไป ได้แค่เพื่อน มิอาจเหมือน ใครหนึ่ง ซึ่งโหยหา โทษตัวเอง เกรงขลาด จึงพลาดมา เจ็บชีวา พาจบ ฝังกลบดิน ไม่รู้ใจ (http://www.ohzeed.com/bar_187.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 02:50:PM (http://add.ohzeed.com/images/51101611983.jpg) ความหมองเศร้าเข้าผลาญวิญญาณร่าง ลบเลือนอย่างปางตายคลายถวิล สลดใจไห้ครวญมวลมลทิน กระแทกจินต์สิ้นเลยแล้วเฉยชา เดียวดายเอยเคยเปลี่ยวดายเดียวนัก จากความรักหนักเล่ห์สเน่หา จึงหม่นหมองร้องหวนครวญมายา อยู่เอกาคราโศกวิโยคตรม เหมือนดอกไม้ไร้แสงไร้แรงสู้ เหี่ยวหดหู่อยู่ไปให้ขื่นขม กลีบร่วงโรยโปรยหล่นทนระทม ฤๅสาสมคมศรตอนหมดรัก!? (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ปุถุชน ฅนธรรมดา ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 06:22:PM ถึงเปล่าเดี่ยว เปลี่ยวดาย สลายมน ดังลมฝน หอบหิ้ว ริ้วความหมาย แห่งชีวิน ให้สิ้น มลทินคลาย เหลือร่างกาย ใจจรด ชดเชยวัน จากคืนเหงา เศร้าหงอย คอยลอยเลื่อน ในคืนเดือน เคลื่อนดับ ซับแรงฝัน ให้สูญหาย มลายสิ้น จากชีวัน สู่ทิวา แห่งฝัน อันอำไพ ดังดาวเดียว โดดเด่น เห็นสวยสด จึงงามงด หมดจด สดไสว กระจ่างส่อง เด่นเดียว แม้เปลี่ยวใจ แต่ชัดแจ้ง ในหัวใจ หทัยมาน จะหงอยเหงา เศร้าไป กันไยเล่า โอ้เพื่อนเรา เปล่าเปลี่่ยว เกี่ยวประสาน ก้อยน้อยเรียว สู้ฝ่า อย่าให้นาน ร่วมกันผ่าน วันเปลี่ยว อันเดียวดาย ฯ ===== ~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~ หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ~ploy pim~ ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 07:59:PM (http://image.ohozaa.com/i/6f5/vcykd.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=a1473c6bc68f9bafd35231a33a56673f) ยามราตรี ไม่มี แสงจันทร์ส่อง ดูหม่นหมอง ท้องฟ้า พาเงียบเหงา เฝ้าแต่รอ ดวงดาว ปลอบใจเรา ดูเธอเล่า ไม่ตอบมา พาเดียวดาย ส่งข้อความ หาเธอ ก็เงียบหาย ไม่ย่างกาย ตอบมา น่าอับอาย เราก็คน มีใจ ใช่ก้อนดิน หรือว่าหิน ดินกรวด เจ็บปวดใจ น้ำตาริน หลั่งไหล ตรงสองแก้ม ริมปากแย้ม แก้มฉ่ำ ยามร่ำไห้ อยากให้เธอ ตอบมา ว่าห่วงใย ดูเถิดใจ ช่างเหงา เฝ้าเดียวดาย (http://www.ohzeed.com/bar_080.gif) (http://www.ohzeed.com) (http://www.ohzeed.com/bar_072.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 19 พฤษภาคม 2011, 08:14:PM อยากตัดใจไยต้องจำคำว่ารัก มาทายทักมักทอดทิ้งยิ่งช้ำเศร้า ตัดใจข่มตรมใจขืนฝืนใจเรา รักสีเทาเราสวนทางต่างจุดยืน เพราะไร้สิทธิ์พิษรักเศร้าเหงาเหว่ว้า เคยห่วงหาคราห่างหายกลายเป็นอื่น เคยรักกันครั้นลาไกลใจกล่ำกลืน เคยหวานชื่นคืนวันช้ำย้ำระทม คงไร้สิทธิ์คิดร่วมสร้างทางเดินรัก ร้าวรานนักรักแล้วหน่ายพ่ายรักขม ไร้ความหวังรั้งเขาไว้ใจยิ่งตรม เรือรักล่มลมรักล่องต้องอับปาง รักเลยฝากรากรักฝั่งยังกลางใจ รักสูญไปไร้สิทธิ์ปองครองเคียงข้าง ทางสายนี้ที่สร้างนั้นฝันเลือนราง ทางร่วมสร้างทางรักเศร้าเหงา...เดียวดาย --- สะเลเต --- (http://www.ohzeed.com/bar_076.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ~ploy pim~ ที่ 20 พฤษภาคม 2011, 08:00:AM **ใครกันหนอ ที่เธอ หมายเคียงข้าง ขอบอกบ้าง เอยปาก ฝากคำขอ อย่าแอบเอย ในใจ ให้เธอรอ จงบอกต่อ เธอบ้าง อยากเคียงกาย ขอเป็นพื่อน เตือนตน หากหม่นหมอง ช่วยไตร่ตรอง อาทร ยามห่างหาย บอกเธอให้ ได้รู้ อยู่เดียวดาย จะขอตาม ทรามวัย ตลอดกาล **** emo_47 emo_47 **** หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 20 พฤษภาคม 2011, 08:31:AM (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/2545928ibnilh94be.gif) เพียงเดียวดายชายครวญสำนวนซึ้ง เฝ้าคิดถึงคนไกลไหนเล่าหนา เพ้อรำพันฝันใฝ่ให้กลับมา อนิจจาใครหนอทำท้อใจ แม้นหากฉันวันนี้มีคนห่วง คงมิปล่อยทักท้วงตัดพ้อให้ แต่วันนี้ที่เห็นยากเข็ญใคร และรับได้ไม่เปลี่ยว...แม้เดียวดาย emo_60 "กานต์ฑิตา" ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔ (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/2055411brh94r0nuv.gif) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 20 พฤษภาคม 2011, 03:24:PM (http://www.ohzeed.com/bar_187.gif) ทนเดียวดายดั่งสนต้องลมหนาว ในบางคราวเหว่ว้าท้าแดดฝน ต้องกล้ำกลืนฝืนก้มสู้ลมบน จะต้องทนเท่าไหร่จะได้พัก? ในวันคืนเงียบเหงาใครเล่าหนอ จะเคลียคลอดวงใจให้ประจักษ์ รอลมลมแล้งแล้งแห้งใจนัก จะมอบรักมอบใจให้เธอครอง ชั่งมันเถิดเกิดมาใช้กรรมเก่า ดุจไฟเผาเชื้อเวรให้เป็นช่อง อีกไม่นานคงลดหมดทั้งกอง สมใจปองสักวันอย่างมั่นใจ ไม่มีแสงอันใดจะให้ชื่น ทั้งหลับตื่นฝืนทนแม้หม่นไหม้ ปลุกปลอบใจตัวเองอย่าเกรงใด ขอรับใช้หนี้กรรม..มิคร่ำครวญ emo_56 "ปรางค์ สามยอด" ลองๆเศร้าแก้เซ็งดูมั่ง อ่ะนะ emo_15 (http://www.ohzeed.com/bar_187.gif) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 20 พฤษภาคม 2011, 06:36:PM emo_89 emo_89 emo_89 อย่า..อ้างว้างค้างคาแบบล้าอ่อน หมายเจอกลอนรอแก้..แม้ไม่ถ้วน พบคนเหงาเฝ้าปลอบตอบสำนวน ช่างรัญจวนหัวใจ...ในอารมณ์ คิด..ว่าอยู่เดียวดาย..ที่ไหนเล่า? มีคนเฝ้าหยอกล้อพอสุขสม ทุกข์หลอกหลอก..อย่ากลุ้มแบบจุ่มจม มีปุ่มปม..ก็แก้..ได้แค่นั้น มาก..เกินไปขจัด..โดยตัดออก ดังม่านหมอกปกคลุมมารุมฝัน เมื่อฟ้าสาง..ทางใหม่..ใหญ่กว่ากัน ค่อยผลักดันทีละนิด... อย่า.คิด.มาก emo_100 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 20 พฤษภาคม 2011, 08:45:PM (http://yamiejung19.webs.com/photos/Lai01/7.gif) (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/77.gif) เห็น Music เปลี่ยนลุคปลุกใจตื่น เป็นทรามชื่นหน้าหวานซาบซ่านหลาย อดเป็นปลื้มดื่มด่ำฉ่ำใจกาย เล็งเป้าหมายใดหนอ...หรือรอเรา หรือยังวอนศรศิลป์จากถิ่นเหนือ มาคอยเกื้อเผื่อฝันในวันเหงา ให้ศรลอยปล่อยลงตรงอกเรา ชื่นนานเนาแนบเนื้อไม่เบื่อเลย...อิ อิ "บ้านริมโขง" (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/67.gif) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 10:46:AM emo_100 emo_100 emo_100 อย่าเหลวไหลใจพี่..ไร้ที่ว่าง ใครจะอ้าง..แอบปลุกไปซุกเฉย ปลายปากกา-ตาเหยี่ยว-ช่างเกี่ยวเกย เหมือนคุ้นเคย..ทุกครั้งมิยั้งมือ ขอฝากเนื้อฝากตัวเพราะกลัวบาป กลับขนาบสองไหล่..ทำไมหรือ? เรื่องจีบ-เกี้ยว-เกี่ยว-กล่าว-นั่นข่าวลือ หัวใจคือ..."นักเลงแค่เพลงกลอน" emo_107...ท่านพี่..ข้าฯน้อยกลัวท่านยิ่งนัก.... emo_101 (http://yamiejung19.webs.com/photos/Lai01/7.gif) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 29 พฤษภาคม 2011, 08:10:PM (http://ts4.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=984045461059&id=ebeeef7ceb77474048ae680e10d27368&url=http%3a%2f%2fwww.dektube.com%2ffiles%2fphotos%2f37007545a7abc39L.jpg) ผมยืนอยู่ในโลกที่เพียบพร้อม แต่ทว่า..ถูกห้อมล้อมด้วยความเหงา ในเข้าใจคือล้วนทุกสิ่งไม่ใช่ของๆเรา ถึงให้เอา..ก็ไม่เอา..เพราะว่าเราไม่ชอบของๆใคร นี่เราจะต้องก้าวไป..หรือหยุดรอ ทำอย่างไรดีหนอคิดทั้งหวั่นไหว มีหลายสิ่งหลายที่่ต้องเข้าใจ เหมือนอยู่ระหว่างดงพงไพรสุดเดียวดาย (http://www.ohzeed.com/bar_142.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: กฤษณาต้องน้ำ ที่ 29 พฤษภาคม 2011, 09:01:PM ฉันถอยกลับไปยืน......ตรงที่เก่า
ที่ที่ฉันเคยเหงา.......อยู่ตรงนี้ ภาพของเธอไม่เคยเลือนหายไปสักนาที่ พอรู้ตัวอีกที.....ฉันเดียวดาย ขอมีเธอเคียงข้างกลางความฝัน แม้ว่ามันอาจดูโง่ ดูไร้ค่า ทำไงได้ฉันมันดันคิดถึงเธอตลอดเวลา หวังสักวันฉันคงกล้า......ไปจากเธอ กฤษณาต้องน้ำ 29 พฤษภาคม 2554 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 30 พฤษภาคม 2011, 03:06:AM emo_32 เธอกลัวด้วยเดียวดายหมายชายช่วย เธอกลัวด้วยถูกชายหมายมาหลอน เธอกลัวด้วยจินตนาพาเว้าวอน เธอกลัวด้วยคนสอนยังนอนใจ ต้องปราบก่อนคนเก่ง "นักเลงกลอน" ปราบคำวอนอ้อนหวานที่หว่านไถ ปราบคำอื่นให้หมดปลดออกไป ให้เหลือไว้..เพียง “รักฉัน” เท่านั้นพอ. emo_100 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: tina ที่ 30 พฤษภาคม 2011, 04:05:AM เดียวดาย...!@#$? นั่งเดียวดาย ดายเดียว เปลี่ยวฤทัย เพราะหัวใจ ให้ช้ำ โทษกรรมเก่า คงเคยรัก กลับหักทิ้ง ชิ่งหนีเขา จึงย้อนเข้า เราเอง เซ็งทุกที แต่จริงไซร้ ใช่ไร้ ใครรอบข้าง ลองมองบ้าง อย่างเพื่อนผอง และน้องพี่ ไม่เดียวดาย กายอาจช้ำ โดนย้ำยี แต่ใจนี้ อย่าได้ตรอม รีบซ่อมแซม คำ"เดียวดาย" มองสบาย ให้ง่ายกว่า เติม"จัตวา" คำหน้าพริ้ม แล้วยิ้มแย้ม ตัวที่สอง พ้องเสียง"โท" โก๋อยากแจม ท่องให้แหล่ม แช่มชื่น ระรื่นกัน เดี๋ยวก็ด้าย เสียงพ้องเกี่ยว "เดี๋ยวก็ได้" คิดสบาย ใจลั้ลลา พาชวนฝัน เดี๋ยวก็ได้ คือแรงใจ ไม่นานวัน ไม่เดียวดาย ได้มีกัน ฉันฟันธง..! 555+ emo_68 emo_118 emo_66 emo_84 หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 05 มิถุนายน 2011, 05:37:PM emo_32 เธอกลัวด้วยเดียวดายหมายชายช่วย เธอกลัวด้วยถูกชายหมายมาหลอน เธอกลัวด้วยจินตนาพาเว้าวอน เธอกลัวด้วยคนสอนยังนอนใจ ต้องปราบก่อนคนเก่ง "นักเลงกลอน" ปราบคำวอนอ้อนหวานที่หว่านไถ ปราบคำอื่นให้หมดปลดออกไป ให้เหลือไว้..เพียง รักฉัน เท่านั้นพอ. emo_100 ๏ เพราะความเหงาเข้าเยือนเป็นเพื่อนเศร้า เพราะความเหงาเข้าครองเต็มห้องหอ เพราะความเหงาเย้าเพลินจนเกินพอ เพราะความเหงาเคล้าคลอหยอกล้อมาน ๏ จึงหมายใครไว้อิงและพิงพัก จึงหมายใครไว้รักร่วมถักสาน * จึงหมายใครไว้ห่มก่อนล่มราญ ถูกวันวารผลาญพร่าให้อาดูร๚ะ๛ .................................................. ** จึงหมายใครไว้โลมโฉมสคราญ ก่อนจะพาลยานย้อยเหี่ยวห้อยไป๚ะ๛ ด้วยความเหงาเข้าสุมรุมเร้าจิต ยากจะปิดอาการมานหวั่นไหว เพราะเดียวดายคล้ายหม่นรนราญใจ จึงอยากได้ใครอยู่มาคู่เคียง ยามเอกาว้าเหว่ยากเหหัน ผ่านคืนวันว่างเว้นซ่อนเร้นเสียง ให้เปลี่ยวเหงาเศร้าสร้อยคอยใครเมียง อยากจะเสี่ยงมาลัยให้สักคน ใครผ่านมาผ่านไปไร้เกี่ยวข้อง ไร้คนมองมัดใจไว้สักหน ต้องจำยอมจ่อมจมข่มกมล จะดิ้นรนเหลือหลายก็อายเกิน จำทนอยู่ผู้เดียวใจเปลี่ยวเหงา จำทนเศร้าบอกใครใจขัดเขิน จำทนอดงดคู่อยู่เคียงเดิน ไยคนเมินมองผ่านวานบอกที หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 07 มิถุนายน 2011, 11:41:AM ...มองท้องฟ้า มีดารา คณานับ
ส่องประทับ ล้อมเรียงราย ดูคล้ายเขา ห้อมล้อมคน อยู่ข้างข้าง ต่างจากเรา ต้องทนเหงา เพียงลำพัง นั่งท้อใจ มองฝูงนก บินเป็นหมู่ ดูแช่มชื่น แสนระรื่น มีเพื่อนคุย ลุยไปไหน ไม่อ้างว้าง ซ้ายหรือขวา พากันไป ขอบฟ้าไกล ไม่เงียบเหงา เท่าคนมอง เดียวดายนัก ตามหารัก สักเท่าไหร่ ยิ่งเอื้อมไขว่ คว้ายิ่งไกล ให้เศร้าหมอง แสนท้อใจ น้ำตาไหล ในตานอง เป็นครรลอง คนไร้คู่ อยู่คนเดียว... หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 15 มิถุนายน 2011, 08:54:PM ...มองท้องฟ้า มีดารา คณานับ ส่องประทับ ล้อมเรียงราย ดูคล้ายเขา ห้อมล้อมคน อยู่ข้างข้าง ต่างจากเรา ต้องทนเหงา เพียงลำพัง นั่งท้อใจ มองฝูงนก บินเป็นหมู่ ดูแช่มชื่น แสนระรื่น มีเพื่อนคุย ลุยไปไหน ไม่อ้างว้าง ซ้ายหรือขวา พากันไป ขอบฟ้าไกล ไม่เงียบเหงา เท่าคนมอง เดียวดายนัก ตามหารัก สักเท่าไหร่ ยิ่งเอื้อมไขว่ คว้ายิ่งไกล ให้เศร้าหมอง แสนท้อใจ น้ำตาไหล ในตานอง เป็นครรลอง คนไร้คู่ อยู่คนเดียว... ช่างเงียบเหงาหัวใจให้ยิ่งนัก ขาดคนรักหัวใจให้เปล่าเปลี่ยว ยามไรคู่อยู่ควั่นพันเป็นเกลียว อยู่โดดเดี่ยวท้อใจไปวันวัน จะหาใครใกล้ชิดสนิทสนม ต้องทนข่มหัวใจไร้ความฝัน อยู่อย่าท้อทรมานร้าวรานครัน คู่ของฉันอยู่ไหนไยไม่มา ปล่อยอยู่เดียวเปลี่ยวดายคล้ายอาภัพ เขาไม่รับร่วมฝันให้หรรษา ใจซึมซาบวาบหวามความเอกา ทนเหว่ว้าเงียบเหงาเข้ารุมทรวง จะมีใครสักคนที่บนล้า ที่จะมาเอาใจได้ห่วงหวง ใครกันนะจะอยู่เป็นคู่ควง อยากพ้นบ่วงเดียวดายหายเศร้าซึม สล่าผิน หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: เทโพ ที่ 03 สิงหาคม 2011, 11:26:AM :เดียวดาย..เพียงเจ็บ
:เทโพ เราเจ็บชวด ปวดช้ำระกำนัก คำว่ารัก ที่เคยได้ยิน ต้องสิ้นสลาย ก็เจ้าปล่อยให้เราเหงาเดียวดาย เจ้าจากไป ใจเราล้า น้ำตานอง จำได้ไหมใครเคยจูบเคยลูบแก้ม เจ้ายิ้มแย้มข้างเคียงเพียงเราสอง มาบัดนี้เจ้าจากไปไม่เกี่ยวดอง ปล่อยข้าร้อง เดียวดายไม่เลิกรา หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 12 สิงหาคม 2011, 06:28:PM :เดียวดาย..เพียงเจ็บ :เทโพ เราเจ็บชวด ปวดช้ำระกำนัก คำว่ารัก ที่เคยได้ยิน ต้องสิ้นสลาย ก็เจ้าปล่อยให้เราเหงาเดียวดาย เจ้าจากไป ใจเราล้า น้ำตานอง จำได้ไหมใครเคยจูบเคยลูบแก้ม เจ้ายิ้มแย้มข้างเคียงเพียงเราสอง มาบัดนี้เจ้าจากไปไม่เกี่ยวดอง ปล่อยข้าร้อง เดียวดายไม่เลิกรา ใจเดียวดายคล้ายเหงาซึมเซานัก ขาดคนรักหมองหม่นคนสิ้นท่า อยู่ไร้คู่อยู่ไปไร้ราคา รู้ดีว่าเปลี่ยวเหงาเศร้าเดียวดาย มิมีใครไหนเห็นเป็นที่หวัง อยู่รำพังทีไรน่าใจหาย ทนอยู่อย่างอ้างว้างเหมือนพรางกาย ไรความหมายชาตินี้ไม่มีใคร สล่าผิน หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: เทโพ ที่ 06 มิถุนายน 2012, 04:01:PM จะต้องรอ อีกกี่คืน สะอื้นเศร้า อีกกี่วัน ต้องเหงา เราหวั่นไหว สักกี่เดือน จึงลบเจ้า จากหัวใจ สักกี่ปี ต้องร้องไห้ ละอายคน ........................ หมื่นดวงแดด แผดผลาญ เป็นล้านสี เมฆมากมี ยังกลั่นกรอง ละอองฝน บดบังแสง แรงรอน อันร้อนรน หลั่งระคน ฝนร่วง ในดวงตา เปรียบกับเรา ร้าวราน เนิ่นนานนัก ต้องระกำ กระหน่ำหนัก ยากรักษา เพียงรอจน ฝนริน จนชินชา ให้น้ำตา หลั่งมา จนชาชิน ....เทโพ.... หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 มิถุนายน 2012, 05:06:PM (http://image.ohozaa.com/i/def/8loNN.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/u69b) อย่าได้ลบ ฉันไป จากใจนั้น ฤดีหวั่น สั่นคลอน จนหมอนหมิ่น ได้โปรดเถิด ที่รัก หักดวงจินต์ ยังถวิล โหยหา สุดอาลัย ร้อยดวงดาว พราวพรับ ระยับพริ้ว ละล่องลิ่ว ปลิวมา ผวาไหว เหลืองเรืองรอง ครองคู่ ดูแกว่งไกว เมฆาไหล ทาบทับ จับนภา ฝนกระหน่ำ ฟ้าฟาด อนาถเหลือ ต้นมะเดื่อ ขาดกลาง ขวางข้างหน้า ลมกระโชก โบกสบัด ขัดอุรา อีกไม่นาน เมฆหนา คราจางลง เปรียบชีวิต บางคน ทนปวดร้าว มีทั้งหนาว ผ่าวร้อน ตายผ่อนส่ง มีมีดมิด สนิทแนบ ใจแทบปลง ขอมั่นคง หนักแน่น ถึงแก่นทรวง พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/def/8loNN.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/u69b) หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: จันท์ จันทบูร ที่ 14 มิถุนายน 2012, 11:56:PM เมื่อความรักมลายและหายสูญ แสนอาดูรร่ำไห้ปวดใจยิ่ง เธอจากไกลไปลับไม่กลับจริง มาทอดทิ้งให้ช้ำใจจำทน คิดถึงเธอเพ้อพร่ำทั้งร่ำไห้ ยอดดวงใจไยต้องทำหมองหม่น แสนวิโยคโศกเศร้าเหงากมล ท้อจิตจนกล้ำกลืนสุดฝืนใจ ยามราตรีมีจันทร์นั้นเป็นคู่ ฉันฝืนดูแสงจันทร์พาหวั่นไหว จิตเรียกร้องปองหาทุกคราไป เธอหนีไกลห่างเหินทำเมินชา สุดอาลัยในรักที่หักหาย แสนเดียวดายเหตุใดไม่มาหา ฉันเฝ้าคอยคอยรับเธอกลับมา เฝ้าตั้งตาคอยเปลี่ยวอยู่เดียวดาย สล่าผิน 16พค.2554 ถึงความรักมลายหรือหายสูญ ]อย่าอาดูรเสียใจไห้สะอื้น แม้คิดถึงเพ้อพร่ำทุกค่ำคืน คงไม่ช่วยให้หายขื่นเป็นชื่นใจ ถึงวิโยกโศกหนอพ่อเศร้าโศก ร้องจนโลกธรณีนี้หวั่นไหว หมายมองจันทร์นั้นอยู่เป็นคู่ใจ แม่จันทร์ไซร้คงไม่รับนางกลับมา แม้อาลัยในรักที่จากหนี จงลุกยืนอีกทีนะพี่หนา เธอหนีไกลห่างเหินฤาเมินชา ขอเพียงว่าพี่อย่าท้อก็พอเพียง[/font |