|
หัวข้อ: วอนคนดีอย่าหนีหน้า เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 14 พฤษภาคม 2011, 08:24:PM emo_62
ตื่นเช้ามาอากาศอาจสดใส แต่ที่ห้องของใจไยหม่นหมอง คิดถึงหญิงเคยอิงแอบแนบประคอง เขาไม่มองแม้เงาว่าเราเลว ทำเหมือนคนไม่เคยได้เอ่ยทัก ไม่รู้จักกันมาทิ้งป่าเหว ปล่อยให้ใจเร่าร้อนอ่อนเป็นเปลว รักล้มเหลวแหลกรานด้วยการชัง เธอนั้นไม่ไตร่ตรองของเหตุผล นี่หรือคนเคยรักปักใจหวัง มาด่วนหนีบี้รักให้หักพัง รักที่ตั้งใจให้เธอไล่มัน พี่บอกรักรักพี่ยังมีอยู่ แต่ยอดชู้ไม่แน่มาแปรผัน ขอรักนางอย่างนี้ชั่วชีวัน จะกี่กัปล์กี่กัลมั่นรักเธอ ถ้ายังคิดว่าพี่มีดีบ้าง ขอลบล้างความในที่ได้เผลอ หากยังรักเหมือนก่อนวอนขอเจอ ได้เสนอคุยกันมันคงดี สล่าผิน 14พค.2554 หัวข้อ: Re: วอนคนดีอย่าหนีหน้า เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 15 พฤษภาคม 2011, 12:56:AM http://www.youtube.com/watch?v=EHfSojfcoG0&NR=1 "คิดถึงเธอเสมอ"....เผลอรู้สึก ไม่มีสิทธิ์สำนึกลึกแค่ไหน ไร้สัญญาสายัณห์เหมือนฝันไป อยู่แสนไกลเกินกลับ..สำหรับเรา "คิดถึงเธอเสมอ"....จนเผลอหลับ ฝันว่ากลับไปมีตรงที่เก่า รอเมฆหล่นฝนจางกระจ่างเงา ม่านสีเทา..คงระเรื่อ..เจือชมพู "คิดถึงเธอเสมอ"....จึงเผลอตอบ เป็นคำปลอบทูนเทิดไม่เลิศหรู ความห่วงใยให้กันขวัญพธู แค่เฝ้าดูห่างห่าง..อยู่อย่างเดียว "คิดถึงเธอเสมอ"....เพ้อผิดหลัก เคยจมปรักหลงทางไปบางเสี้ยว เห็นน้ำตกเป็นน้ำตาล..หวานจริงเชียว ลูบคมเคียวอย่างจัง....สู่วังวน emo_79 |