ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

……อัจกลับ..โคมสุวรรณ……เคล้าควันธูป

…องค์สถูป……ยอดพระปรางค์..กลางเดือนฉาย

…ซากศิลา……ซ่านซัด..กระจัดกระจาย

…วิหารราย….เยียบคว้าง……ร้าง..โรยรา

………….ที่ผ่านมา…

……เคยมีร่าง..สองนางใน…ไหว้สาพระ

…ร้อยระดะสุวคันธ์พันธุ์บุปผา

…น้อมถวายร่วมมนัสสัตยา

…ขอชีวาพึงสบ…ทุกภพไป

…………วาระนี้…

……รำเพยพัด..อัจกลับ……ก็ดับสิ้น

...เลือนทั่วถิ่น……ไร้ร่าง…นางผู้ไหน

…เวลานี้……ณ ที่นี่………ไม่มีใคร

…แผ่ว……….เพียงสาย..ปฏิพัทธิ์…สองรัตนา

      ......ขอเจดีย์ยอดหักเยี่ยงสักขี

    ...ถ้อยวลีที่เอื้อนขานสานเราสอง

    ...ด้วยดวงจิต..กนิษฐ...ตั้งหวังแนบครอง

    ...ใช่ครรลองแห่งรวนเรเล่ห์อุบาย

        .....จวบจากนี้บุญกรรมเคยทำร่วม

    ...ให้มารวมร้อยวาทย์สวาสดิ์สาย

    ...สิ้นเส้นสานเคยขานขับเจ้า..กลับกลาย

    ...ล่วงสลายไปกับกาล..วารเวลา