|
หัวข้อ: ~*~หากเธอมีหัวใจ...~*~ เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 03:56:PM (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/fantasy2o.jpg) หากเธอมีหัวใจใกล้เคียงฉัน จะรู้ทันทีว่าล้าแค่ไหน โดยมิต้องสอบถามความเป็นไป ว่าข้างในใจนั้นเป็นอย่างไร ท่ามกลางหมู่ผู้คนวนพบหน้า เพียงแค่มาหน้าที่ที่ต้องใกล้ มิพบพานสานต่อก่อแรงใจ เกิดเยื่อใยไมตรีตามมีมา ความเหงาจึงจู่โจมเข้าโถมทับ มิอาจนับกี่ครั้งนั่งผวา ความเย็นเยือกคลุมครอบรอบอุรา พร้อมน้ำตาเอ่อไหลใบหน้าริน มองทางไหนไม่เห็นคนเป็นเพื่อน มีเพียงเยือนแล้วไกลไม่ถวิล แต่ละวันผ่านไปในชีวิน คล้ายจะสิ้นแรงก้าวสองเท้าเดิน กายยังคงทรงอยู่แค่รู้ว่า คนหนึ่งหนาในโลกระหกเหิน ส่วนหัวใจไร้งามความเพลิดเพลิน ต้องเผชิญเปลี่ยวเปล่าเหงาวังเวง หากเธอลองตรองดูจะรู้สึก ว่าเบื้องลึกของใจให้โหวงเหวง เหมือนเรือน้อยลอยวนชนลำเอง ลอยคว้างเคว้งโดดเดี่ยว...อย่างเดียวดาย "กานต์ฑิตา" ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/icon_dukdik_81.gif) หัวข้อ: Re: ~*~หากเธอมีหัวใจ...~*~ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 04:22:PM (http://gotoknow.org/file/wckchira/%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A21.jpg) เขียนนิทานสอนเด็กตัวเล็กน้อย หวังเจ้าค่อยค้นคิดพินิจเห็น ให้เหตุผลนั้นนำพาฝ่าลำเค็ญ พ้นยากเข็ญไปข้างหน้าอย่าท้อใจ ในหนึ่งศาสตร์หากไม่คิดไม่เห็นแน่ ซึ่งถ่องแท้เนื้อนามในความไข ในวันนี้เจ้าเป็นอยู่เช่นไร หวังวันหน้าเจ้าเติบใหญ่เป็นคนดี บ้านและเมืองเรืองรุ่งรอปรุงแต่ง ระเบียบแบ่งนั้นหวังใครในหน้าที่ ครูจึงปั้นเจ้าเก่งกล้าเกิดมามี เพื่อพิทักษ์รักศักดิ์ศรีในชาวเรา โอ้เด็กเอ๋ยเด็กน้อย..เจ้าเยาว์อยู่ ยังมิรู้ขัดปราบคราบความเขลา สิ่งสะท้อนที่เปล่งปลั่งดุจดั่งเงา คือตัวเจ้าสะอาดใสคล้ายสำลี ให้ครูแต้มเติมนิดด้วยจิตรื่่น คอยปลุกฟื้นมิหวาดไหวในหน้าที่ ประสิทธิ์ประสาทวิชาด้วยปรานี ตามขั้นตอนในวิธีคนเป็นครู เขียนนิทานสอนเด็กเมื่อเจ้าอ่าน หวังวอนวานจากข้างในให้เจ้ารู้ ด้วยความคิดด้วยปัญญาน่าเอ็นดู คิดอย่างครู..เจ้าเองคง"มีหัวใจ" emo_107 หัวข้อ: Re: ~*~หากเธอมีหัวใจ...~*~ เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 02 พฤษภาคม 2011, 01:37:AM emo_54 เรียวก้อย...ร้อยห่วงใย ส่งนิ้วน้อย ก้อยเสนอ ให้เธอเหนี่ยว ไมตรีเทียว เกี่ยวยื่น วันขื่นเหงา ประโลมมอบ ปลอบขวัญ รำพันเบา คลายเ้ถิดเศร้า โศกทุกข์ ที่รุกรุม ใครเขาลวง ทรวงช้ำ จึงร่ำไห้ ก่อเพลิงใจ แผดผลาญ มานถูกสุม กองฟอนรัก กวักเร้า เข้าประชุม พิษเพลิงหุ้ม ห่อร้าย ร่ายประดัง เสียงครางคร่ำ พร่ำหวน ทวนประสงค์ แทบปลิดปลง หลงกล วังวนหวัง โกนกู่ก่น คน-ฟ้า ว่าแสนชัง สูญสิ้นพัง ฝันวาด ฉาดรงรอง เหลียวรอบกาย ซ้ายขวา แลหน้าหลัง ไร้พลัง แรงใฝ่ ใจเกรียมหมอง คนเคยเคียง เลี่ยงหลบ จบทำนอง แขนเคยคล้อง ล่องหน จนซวดเซ เกี่ยวเถิดหนา นิ้วน้อย เรียวก้อยส่ง ตั้งจิตตรง ทรงหยัด อย่้าขัดเขว ใจพิสุทธิ์ ฉุดกาย หมายคะเน อย่ารวนเร เหเบี่ยง เกี่ยงประนอม สายไมตรี ที่ขาด อย่าหวาดหวั่น สายสัมพันธ์ ที่คง จงถนอม สายสวาท บาดจินต์ สิ้นจงยอม สายใจน้อม นำน้ำมิตร ประดิษฐ์ชม ปภัสร์ ๐๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ๐๑.๓๕ น. emo_46 หัวข้อ: Re: ~*~หากเธอมีหัวใจ...~*~ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 02 พฤษภาคม 2011, 11:10:AM (http://upic.me/i/8s/1260518090.jpg) (http://yamiejung-11.webs.com/photos/Lai2/33.gif) ความรู้สึกไม่ต่างห่างกันนัก เมื่อความรักถูกวางห่างความหมาย เมื่อความหวังไม่สมตรมใจกาย ความรู้สึกสูญสลายย่อมคล้ายกัน จะมีใครไหนชื่นเมื่อขื่นขม จะมีใครสุขสม ตรมข่มฝัน จะมีใครไม่เศร้าเฝ้าจาบัลย์ จะมีใครไหนกันนั้นสุขครอง แม้นหัวใจฉันไม่ใกล้เคียงเธอ แต่สำนึกที่เจอเพ้อหม่นหมอง ไม่ต่างกันแน่เลยเผยใจปอง ยามรักมองเลยผ่านปานฟ้าลง หาก..คิดถึง..ห่วงหวงเต็มดวงจิต ที่เชยชิดคิดควงบ่วงรักหลง เคยพะนอคลอเคล้า...จางเบาลง... ...เช่นนั้นคง เหลือฝาก..เพียงซากคน ความเจ็บร้อนอารมณ์..ไม่สมรัก ใครไหนจักมาคลายให้หายหม่น นอกจากเรา “คู่รัก” ปักกมล ร่วมเปรอปรน ค้นชื่น..ให้คืนมา. "บ้านริมโขง" ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔ (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/15.gif) |