พิมพ์หน้านี้ - ถึงแล้ว..เมืองลับแล

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประวัติศาสตร์ => ข้อความที่เริ่มโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 01:05:AM



หัวข้อ: ถึงแล้ว..เมืองลับแล
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 01 พฤษภาคม 2011, 01:05:AM
ถึงแล้ว..เมืองลับแล

ผ่านหุบเขาเถาวัลย์ที่พันเกี่ยว
ลัดเลาะเลี้ยวเอี้ยวตัวกลัวขวากหนาม
มุ่งสู่หมอกซอกไอฟ้าใสคราม
เห็นอารามงามตาช่างน่ายล

เป็นเมืองเก่าเล่าขานตำนานก่อน
เรืองอมรตอนฟ้าเข้าหน้าฝน
เพราะเหตุใดในนี้ไม่มีคน
ฤๅเป็นผลกลบ่วงภาพลวงตา

อ่านประวัติขัดความตามสังเกต
เลยประเทศเขตแคว้นเข้าแดนป่า
ครั้งโยนกศกบรรพ์ปันอาณา
ให้อยู่หาอาศัยคนไกลแดน

ปัจจุบันผันแปรแต่เมืองร้าง
สิ่งก่อสร้างวางคงดำรงแน่น
แต่มีไม้ไร้นามคุกคามแทน
จากเมืองแมนแดนสรวงเป็นลวงจินต์

ดูตำราว่าชัดประวัติเก่า
ซ้ายมีเขาเท่าเมืองรุ่งเรืองถิ่น
ขวาติดน้ำลำธารผ่านธานินทร์
หวนถวิลสินทรัพย์เมืองลับแล


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์


หัวข้อ: Re: ถึงแล้ว..เมืองลับแล
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 04 มิถุนายน 2011, 09:57:AM
เมืองลับแลลือเลื่องเมืองแม่หม้าย
เมื่อมองกายแลลับกลับไม่เห็น
เคยเหลียวแลแม่หม้ายทุกบ่ายเย็น
มีอันเป็นแลลับหายวับกาย

มาลับแลแลแลแต่แลลับ
รอเธอกลับลับแลแต่แลหาย
จะแลลับลับแลจนแก่ตาย
รักสลายสูญดับที่ลับแล

 emo_48