หัวข้อ: กรรมเก่าของชาวนาเฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 13 เมษายน 2011, 12:04:AM กรรมเก่าของชาวนาเฒ่า - ๑ - สุริยะประไพใกล้ตกหล้า พระจันทร์เจ้าเข้ามาหาแทนที่ มีเรือน้อยคล้อยล่องท่องพงพี นานหลายปีดีดักจักกล่าวไป เป็นเรื่องราวชาวนาเคยล้าลุ่ม มรสุมคลุมศักดิ์แทบตักษัย เลยผันตนจนล่วงบ่วงพงไพร สายธารไหลให้คิดชิวิตคน - ๒ - เจ็ดสิบปีที่อยู่อดสูนัก ไร้พี่พักปักเรือนจิตเบือนหม่น เป็นกรรมเก่าเผ่าพงศ์วงศ์เวียนวน ไม่เคยยลหนทางต่างจากเมือง ใช้เรือเล็กล่องไปในสายสินธุ์ ทำเป็นถิ่นสินตนผลปราดเปรื่อง เอาเรือนำทำบ้านกาลประเทือง คิดถึงเบื้องบางทียังมีทาง - ๓ - ด้วยไร้ทรัพย์คับแคบกินแกลบเถ้า โศกรุมเร้าเข้าครองจนหมองหมาง เลยใช้เรือเหนือไม้ใกล้อับปาง คลุมด้วยฟางกลางช่องเป็นร่องนอน มีเตียงฟางวางไว้คืนใสสด ใช้แขนขดข้างขัดจัดเป็นหมอน มีฟางแห้งแปลงไล่แมงไชชอน ให้หนีจรจากไปในกลางดง - ๔ - เพราะว่าจนหนทางเป็นรางร้าย สิ่งใดหมายกายคิดจิตประสงค์ เลยต้องอดหมดไปไม่ยืนยง ฝันก็คงปลงดับกับเถาวัลย์ เกิดมาสิ้นวิญญาณ์อนาถา สมควรมาหวนไห้กลางไพรสัณฑ์ ชาวนาเฒ่าเคราขาวหยิกยาวนั้น น่าสงสารผ่านวันสวรรค์เลือน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: กรรมเก่าของชาวนาเฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 13 เมษายน 2011, 09:40:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) หนึ่งชีวิตเหมือนกันฉันไม่ใช่ อยู่ข้างในคือเศร้าเข้าเชือดเฉือน สุขและทุกข์คลุกเคล้าเป็นเจ้าเรือน ไม่เคยเคลื่อนจากไปให้ไกลตา ใช่เฉพาะชาวนาเช่นตาเฒ่า ที่รุกเร้าจากทุกข์สุขไม่หา หลายชีพดิ้นสิ้นใจให้ระอา วาสนากำหนดบทชีวี เถอะ..สู้ไป ไม่สิ้นถวิลหวัง มากพลังอย่าออมยอมถอยหนี มุมานะปะสู้หมู่ไพรี ตราบชีพนี้ลาจากตามซากกรรม "บ้านริมโขง" ๑๓/๐๔/๒๕๕๔ emo_111 หัวข้อ: Re: กรรมเก่าของชาวนาเฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 13 เมษายน 2011, 02:05:PM ผ่านจอบเสียมเตรียมไถแต่วัยหนุ่ม จนหน้าคลุมความหยาบอาบไปทั่ว จากไถควายถ่ายเปลี่ยนไม่รู้ตัว จนตามัวผมหงอกสีดอกเลา ยังก้มหัวให้กรรมคบซ้ำซาก ยังเลี้ยงปากบากบั่นแม้ฝันเฉา ยังปลูกข้าวเลี้ยงคนสู้ทนเอา ยังคาดเดาวันดีไม่มีพบ หลังเคยตรงโค้งแล้วในวันนี้ ตาเฒ่าที่ใช้ควายมาหลายศพ คุณความดีที่ไม่มีใครทบ ซ้ำยังลบชื่อเขาตาเฒ่าครวญ คุณที่เคียงแผ่นดินหมดสิ้นไร้ คุณข้าวใบใครเห็นเส้นกระสวน กินข้าวลิ้มอิ่มท้องท่องทบทวน หนึ่งในร้อยสัดส่วนจะหวนคิด เฒ่าชาวนาบ่ากร้านด้านเพราะแดด ทั้งร้อยแปดปวดร้าวเข้าสนิท ร่างชราพาร่วงโน้มหน่วงพิษ เข้ามาติดชิดกายวันตายรอ หัวข้อ: Re: กรรมเก่าของชาวนาเฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 22 เมษายน 2011, 11:36:AM มีเพื่อนรักกลางนาเสื้อผ้าเก่า ค่ำยันเช้าอยู่นั่นไม่หวั่นไหว อากาศร้อนหนาวเย็นเป็นเช่นไร ฝืนทนไปใจสู้รู้นานมา ก็บ่อยครั้งผู้เฒ่าเข้าเสริมแต่ง ยังได้แบ่งเปลี่ยนใหม่ใช้เสื้อผ้า ปากก็พร่ำพึมพำจำนรรจา ความชราสองเราดูเท่ากัน คงไม่นานเกินรอฉันขอจาก จะเอ่ยฝากเพื่อนเก่าของเรานั่น เฝ้าดูแลไม่เว้นเช่นทุกวัน นกกามันมากมายช่วยไล่ที หากวันใดข้าได้ไปจากเจ้า หมวกใบเก่าของข้ามาใช้นี่ จงนำไปสวมใส่ให้ดูดี สมศักดิ์ศรีหุ่นไล่กาเพื่อนข้าไง. นพ 220454 |