|
หัวข้อ: ~๐๐~ ล้า ~๐๐~ เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 05 เมษายน 2011, 10:41:PM (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/18.gif) ที่ปลายฟ้ามีสะพานข้ามดาวไหม หมดแรงก้าวเท้าต่อไปไม่อยากหวัง หยาดน้ำตาบ่าไหลรินความภินท์พัง ใบหน้าเหลือคราบเกรอะกรังแห่งน้ำตา ทั้งความรักและความฝันที่สรรค์สร้าง มาสุดทางไม่อาจชมสมปรารถนา อยากจะหลับโดยไม่ตื่นฟื้นขึ้นมา ใจอ่อนล้ากว่าจะแกร่งแรงก้าวไป "กานต์ฑิตา" ๕ เมษายน ๒๕๕๔ (http://www.ohzeed.com/bar_014.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: ~๐๐~ ล้า ~๐๐~ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 06 เมษายน 2011, 06:50:AM หากล้านักพักก่อนนอนหลับฝัน คงมีวันของเราเข้าเคียงใกล้ ปลอบใจตนทนเหงามัวเศร้าไย พบคนใช่สักวันอย่าหวั่นเลย emo_55 "ปรางค์ สามยอด" หัวข้อ: Re: ~๐๐~ ล้า ~๐๐~ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 06 เมษายน 2011, 09:56:AM เพราะคิดก้าวเกินไกลไปฟากฟ้า จึงอ่อนล้าสูงเกินมิเดินไหว แม้เป็นสะพานทองผ่องอำไพ หลอนล่อใจแค่มองยังหมองตรม ดาวคู่ดาวดาวคู่ฟ้าอย่าคิดหวัง กลุ่มเมฆบังก็ยังอยู่เป็นคู่สม แต่ดาวหรือจะกล้าท้าแดดลม หลอกให้ชมแค่ราตรีหนีอรุณ เท้าติดดินถิ่นเก่าที่เราอยู่ หากคิดสู้คิดหวังยังพอลุ้น ไม้ไผ่ลำเดียวหนาหาค้ำจุน มาเป็นทุนทอดผ่านสะพานเรา พยุงตัวให้ติดจิตแน่วแน่ หาทางแก้โยกเอียงเลี่ยงความเขลา ตกลำธารบางครั้งชั่งใจเอา หากจับเจ่าแค่นั้นมันจบลง เหตุที่ตกสิ่งใดได้กลั่นแกล้ง มีแอบแฝงอันใดให้จิตหลง จงปล่อยวางตั้งหมายให้มั่นคง ทรนงทรงกายข้ามได้นา. ด.ช. นพ 6 เม.ย. 54 |