พิมพ์หน้านี้ - ๐๐๐*เมื่อความรักเดินทาง...*๐๐๐

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 31 มีนาคม 2011, 06:26:AM



หัวข้อ: ๐๐๐*เมื่อความรักเดินทาง...*๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 31 มีนาคม 2011, 06:26:AM
(http://www.ohzeed.com/bar_124.gif) (http://www.ohzeed.com)

เมื่อความรักเดินทางห่างความฝัน
ทุกสิ่งพลันก็จางรางเลือนหาย
ทุกก้าวย่างทางเห็นความเป็นตาย
จุดมุ่งหมายชีวิตมืดมิดลง

เมื่อความรักโบยบินสูญสิ้นหวัง
ใจพลังอ่อนแรงแล้งน้ำส่ง
มีเพียงกายเท่านั้นยังดำรง
สมองงงคิดอ่านแค่ผ่านไป

เมื่อความรักสวยสดหมดคุณค่า
หยาดน้ำตาประดังรินหลั่งไหล
สองแก้มชุ่มรุ่มร้อนสะท้อนใจ
เหมือนถูกไฟไหม้ลามตามเนื้อนวล

เมื่อความรักสิ้นเยื่อไม่เหลือเค้า
ความหงอยเหงาเศร้าสร้อยคอยแทรกสวน
ความมั่นใจหักเหเกิดเรรวน
สุขที่ควรได้รับกลับทุกข์ตรม

เมื่อความรักไม่หวานปานน้ำผึ้ง
รสรักจึงไม่ต่างกับก้างขม
ทิ่มตำใจให้ปร่าในอารมณ์
เคล้าผสมซมซานสะท้านทรวง

เมื่อความรักเดินทางออกห่างทิศ
ความมีสิทธิ์จิตรักถูกหักร่วง
เป็นเพียงเงาเทาบังสิ่งทั้งปวง
สิ้นความหวงห่วงใยไม่ย้อนคืน

(http://www.ohzeed.com/bar_124.gif) (http://www.ohzeed.com)

"กานต์ฑิตา"
๓๑ มีนาคม ๒๕๕๔

(http://www.ohzeed.com/bar_211.gif) (http://www.ohzeed.com)











หัวข้อ: Re: ๐๐๐*เมื่อความรักเดินทาง...*๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 31 มีนาคม 2011, 10:33:AM
เมื่อความรักเดินทางและจางเจื่อน
รสขมเฝื่อนเกินพ้อท้อขัดขืน
ยามอยู่ใกล้กลายกลุ้มสุมไฟฟืน
จึงเลือกยืนหยุดลงแค่ตรงนี้

เก็บความจำงดงามแห่งความหลัง
ไม่อยากพังเผาไหม้ใจป่นปี้
นาฬิกายังเคลื่อนเลื่อนนาที
รักจึงมีกำหนดหมดอายุ

เหมือนกับเรือและรถงดร่วมทาง
วิถีต่างช่างเถิด...เกินระบุ
เมื่อรู้แจ้งแทงตลอดรอดทะลุ
จึงเลิกมุเลิกมั่นปั้นวิมาน

ปล่อยน้ำตาล้างใจไหม้และหมอง
ด้วยจำต้องใช้เค็มเข้าตัดหวาน
รักมิต่างสายลมพรมแผ้วพาน
ใครต้องการกักขังอย่าหวังเลย


หัวข้อ: Re: ๐๐๐*เมื่อความรักเดินทาง...*๐๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 31 มีนาคม 2011, 12:26:PM
(http://www.ohzeed.com/bar_154.gif) (http://www.ohzeed.com)
...เดินทางไป...ให้สุด...ก่อนหยุดฝัน
บนเส้นทาง...สัมพันธ์...อันเปิดเผย
แม้ใจรอน...ร้าวรัว...ไม่กลัวเลย
ขอแค่เคย...สักครั้ง...ฝังรอยใจ

...อาจเปล่าดาย...ปลายทาง...ต้องคว้างหม่น
แม้ย่อยยับ...อับจน...เกินทนไหว
จะยอมรับ...กับวิถี...ไม่หนีไกล
บันทึกไว้...คือหนึ่ง...ซึ่งเดินทาง...
(http://www.ohzeed.com/bar_154.gif) (http://www.ohzeed.com)
..................//ทอฝัน