|
หัวข้อ: เมื่อธรรมชาติวิปริต เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 27 มีนาคม 2011, 09:06:PM ธรรมชาติผิดแผลงสำแดงเหตุ หรืออาเพทผีป่าพนาสัณฑ์ เกิดลมหนาวเข้ามามีนาครัน สิ้นเหมันต์คิมหันต์ก็หนาวเย็น ใกล้เมษาหน้าร้อนกลับนอนหนาว คล้ายขาดสาวแนบกายมิคลายเข็ญ เมื่อหน้าร้อนหนาวล้ำก็จำเป็น ใครขีดเส้นฤดูกาลที่ผ่านมา ท่าาจะเมาไม่สร่างคงค้างอยู่ จึงไม่รู้หรือไรใกล้เมษา ? คงจะนึกว่ายังสุมแค่กุมภาฯ ฤทธิ์สุรา พาขีดผิด ฤดูกาล ธรรมชาติผิดแผลงสำแดงเหตุ หรือเป็นเลศมิดีแล้งอีสาน น้ำท่วมใต้แผ่นดินไหวภาคเหนือนาน หรือจะเป็นอวสานแห่งโลกเรา ? หมู่นี้ไม่ทราบเป็นอะไร ธรรมชาติวิปริตแปรปรวน เหนือแผ่นดินไหว อีสานแล้ง ภาคใต้น้ำท่วม ภาคใต้ตอนล่างเกิดภัยแล้ง เดือนมีนาคม แต่อากาศกลับหนาวเย็น.... ส่วนผมก็คิดกลอนไม่ค่อยจะออก....(สงสัยองค์จะออกไปจากร่าง.....)...... emo_09 หัวข้อ: Re: เมื่อธรรมชาติวิปริต เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 27 มีนาคม 2011, 10:56:PM ศิขรินสินป่าพนาสัณฑ์ อุดมพันธุ์พฤกษ์ชาติดาดาษเถาว์ เมื่อก่อนเห็นเป็นมิตรครั้งจิตเยาว์ บัดนี้เศร้าโศกศัลย์ถึงวันเยือน เคยท่องไปในป่าหลายครานัก เพราะตระหนักภักดิ์ไพรไว้เป็นเพื่อน จากกาลก่อนตอนเล็กยังเด็กเลือน เปรียบเสมือนเคลื่อนวันให้ฝันไป มีสิงสาราสัตว์ถนัดเนตร ด้วยอาเพศเหตุร้ายหายไปไหน เจ้าสัตว์ป่าคราก่อนว่อนอาลัย บัดนี้ไม่มีเหลือเมื่อคนมา ต้นไม้สูงฝูงสักก็หักเกลื่อน ต้นยางเหมือนเรือนร้างห่างภูผา ลำธารสวยรวยกลิ่นที่ชินตา บัดนี้หาหนใดไม่เห็นมี เป็นอาคารขึ้นแทนแดนมนุษย์ ไพรสัณฑ์ทรุดโทรมช้ำกรรมวิถี ภูเขาแหว่งแบ่งสรรกั้นบุรี นครศรีอวสานตำนานไพร (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: เมื่อธรรมชาติวิปริต เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 27 มีนาคม 2011, 11:16:PM ธรรมชาติใครฤาจะหยุดยั้ง
น้ำท่วมป่าผืนดินพังลมแล้งเล่า ต่างประดังเทมามิบรรเทา หายนะเคลื่อนเข้าทุกคืบวา แต่ใจเราอาจยั้งชั่งใจคิด ในสิ่งที่ถูกผิดใคร่ครวญหนา กระทำไปในสิ่งต้องธรรมา ไว้เป็นทุนภายหน้าในภพโน้น แหะๆ ข้าน้อยคงมาผิดงานไปนิดล่ะมัง ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะขอรับท่าน หัวข้อ: Re: เมื่อธรรมชาติวิปริต เริ่มหัวข้อโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 28 มีนาคม 2011, 03:25:AM (http://www.spufriends.com/channel/upload/articles2/thumb1/4647828.jpg) (http://www.ohzeed.com/bar_009.png) (http://www.ohzeed.com) ~โลกคือคน คนคือโลก~ ธรรมชาติไม่เคยวิปริต แต่เป็นจิตมนุษย์วิปลาส ทุกอาเพศเหตุเศร้าเราประมาท ใช่โลกนี้ประหลาด..อย่างที่มอง ธรรมชาติก็คือธรรมชาติ ทุกบทบาทสรรสร้างอย่างสอดคล้อง ฟ้าดินเคียงเที่ยงสุขทุกทำนอง เพื่อมวลผองเสถียรเวียนครบครัน จนมนุษย์จุดไฟบรรลัยโลก พร้อมสรุปอุปโลกน์เหตุโศกศัลย์ อ้างดำรงคงเนื้อเชื้อเผ่าพันธุ์ ยกสรรพนั้นสิทธิ์นี้..ชี้ตะบัน นี่ดินข้า..นู่นป่าฉัน..นั่นน้ำผม แถวนี้ถม ป่านี้ถาง รางนี้กั้น ตรงนี้สิน ถิ่นนี้แพง เอ้า..แย่งกัน ฟันเลยฟัน ฆ่าเลยฆ่า ยิงเปรี้ยงเปรี้ยง สินสมบูรณ์คูณทรัพย์ดับพิภพ เทคโนฯกลบลบปัญญาพาขึ้นเขียง สิ่งหรูเลิศเชิดใจไร้พอเพียง คือความเสี่ยงเบี่ยงบทคดชะตา สัตว์น้อยใหญ่รับเคราะห์เพราะมนุษย์ แทบต้องขุดดินอยู่แล้วหมูหมา เมื่อวันนี้ฟ้าโกรธลงโทษมา ถึงเวลา"ต้องยอมรับ"กับเพศภัย เรายืมโลกมาหมื่นคืนเพียงบาท ธรรมชาติขาดทุนหมุนไม่ไหว โดนถลุงยุ้งแตกมิแปลกใจ ที่วันนี้โลกใคร่อยากขอคืน หากใส่ใจไม่นานคงผ่านพ้น ก่อนดอกเบี้ยทบต้นจนสะอื้น โลกรักษ์คนคนเอื้อเพื่อยั่งยืน โลกสดชื่นคนอยู่ยง..คงสัมพันธ์ กลัวบทกลอนแหลกลับไปกับโลก กลัวบทโศกหายลับไปกับฉัน กลัวพรุ่งนี้ไม่มีให้อีกวัน กลัววันนั้น..มาถึง..ไม่ตั้งตัว ใกล้ถึงเวลาแล้วหนอ ท่านเอ๋ย บอม ซอง ดุ๊ก (http://www.ohzeed.com/bar_027.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: เมื่อธรรมชาติวิปริต เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 20 เมษายน 2011, 10:16:AM มองตน มวลมนุษย์ส่ำสัตว์อุบัติภัย เพราะจิตใจ มีโลภ โกรธและหลง เดินสายกลาง ทางธรรม มั่นดำรง โลกยืนยง งดงาม ความพอเพียง ....สาวกะปู... หัวข้อ: Re: เมื่อธรรมชาติวิปริต เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 20 เมษายน 2011, 03:21:PM ทางสายกลางย่างพาไปหานิพ มีเพียงหยิบที่ก้าวไม่เอาเฉียง เหลือนอกนั้นต่างถลำเข้าลำเลียง ไปสู่เขียงเคืองเข็ญที่เป็นกัน emo_57 |