หัวข้อ: --บัว-- เริ่มหัวข้อโดย: อักษรารำพัน ที่ 26 มีนาคม 2011, 12:47:AM ๐ รุ่งสาย..สุรีย์แสง............น้ำค้างแรง..ก็แห้งหาย หลานจับ..จูงมือยาย..........แล้วจึงบึ่ง..ลงบึงบัว ๐ ห้อยเข่ง..กระเตงหลัง.....คอยระแวด..ระวังหัว น้ำชื้น..จนชื่นตัว...............แค่ครึ่งแข้ง..ก็จมโคลน ๐ บัวอูม..และตูมเต่ง..........บ้างบานเบ่ง..จนเปล่งโปน ขาวชู..ชมพูโพลน.............และเชิดก้าน..เต็มลานน้ำ ๐ มือเหี่ยว..ยายเกี่ยวก้าน....ใช้มีดกว้าน..เกรงก้านช้ำ หนูน้อย..ก็คอยนำ..............มาวางเคียง..ในเข่งน้อย ๐ เมียงมอง..แล้วร้องร่ำ.......ยายตอบคำ..หนูถามหน่อย "บัวหลวง..ดั่งดวงพลอย.....ใช้ไหว้พระ..เพราะอะไร ๐ คุณยาย..จึงคายหมาก.....หลานคนยาก..จะบอกให้ เมื่อก่อน..แต่อ่อนวัย............พ่อยายเล่า..ในคราวนึง ๐ หลังพระ..ตรัสรู้...............ณ เช้าตรู่..ในวันหนึ่ง พอพระ..พิศบัวจึง-.............แจ่มแจ้งใน..นิสัยคน ๐ พุทธ..ศาสนา.................มีหลายครา..และหลายหน ปรากฎ..บัวอุบล.................มีส่วนข้อง..จึงสำคัญ ๐ โกสุม..ปทุมมา...............จึงมีค่า..แต่ครานั้น มงคล..อุบลพรรณ.............เหมาะไหว้พระ..เพราะฉะนี้ ๐ ดูบัวให้..เนิ่นนาน..เถิดหลานเอ๋ย จะเริ่มเผย..ร่วงผล็อย..หรือค่อยคลี่ ทุกดอกล้วน..เกิดมา..ใต้วารี ใต้ราคี..โคลนตม..และจมเลน ๐ แต่ไร้รอย..ราคิน..มลทินเถื่อน รอยแปดเปื้อน..ใดใด..ก็ไม่เห็น กลับเผยดอก..เพรียวพราว..ดุจคราวเพ็ญ สงบเย็น..ไร้คลี..ธุลีปน ๐ บริสุทธิ์..ดุจพระ..พุทธเจ้า ล้านร้อนเร่า..ราคี..ไม่มีผล แม้เกิดแต่..มนุษย์..ปุถุชน กลับหลุดพ้น..คราบมัว..ดั่งบัวบาน ๐ เข่งใบน้อย..บัดนี้..เต็มบัวเต่ง หลานกระเตง..ยายเดิน..ถึงเนินบ้าน จับจีบบัว..บรรจง..วางลงพาน ทั้งยายหลาน..ก้มกาย..ถวายบัว |