พิมพ์หน้านี้ - ดอกไม้ริมทาง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: กัลมลี* ที่ 25 มีนาคม 2011, 12:22:AM



หัวข้อ: ดอกไม้ริมทาง
เริ่มหัวข้อโดย: กัลมลี* ที่ 25 มีนาคม 2011, 12:22:AM
(http://www.ohzeed.com/nature_013.jpg) (http://www.ohzeed.com)

   ดอกอะไร ไม่รู้ บานสะพรั่ง
สีเหลืองดั่ง สีของ ทองสุกใส
ออกเป็นกลุ่ม พุ่มหนา คละแซมใบ
เติบโตแต่ เมื่อใด...ไสวบาน

กับอีกต้น คุ้นตา มาแต่เด็ก
กลีบสีม่วง-ขาวเล็ก...สีหวานหวาน
ใบผลัดร่วง พราวพรู สู่ดินดาน
ยามลมผ่าน เพียงแผ่ว...ดอกแผล็วลอย

เราสัญจร แต่เช้า...จนเข้าบ่าย
สู่จุดหมายปลายทางอย่างเหงาหงอย
เหมือนเหมือนกับผู้คนอีกไม่น้อย
มวลดอกไม้แย้มคอย...มิเคยดู

แม้แต่ชื่อ ต้นไม้ ไม่รู้จัก
จอดรถจุดแวะพัก...ตรงร้านหรู
มุมงดงามริมทางดอกพรั่งพรู
น้อยใจไหม...บานอยู่...ไร้ผู้ชม


(http://www.ohzeed.com/bar_007.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: ดอกไม้ริมทาง
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 25 มีนาคม 2011, 01:07:AM
(http://image.free.in.th/z/is/467a3fd088ec3.jpg) (http://image.free.in.th/show.php?id=9ed6b7eefdf5c05efdb53b80f2515037)

ดอกไม้สวยริมทางข้างถนน
ไร้ผู้คนเชยชมเป็นปมหมอง
เคยสีสดงดงามอร่ามทอง
เมื่อก่อนนั้นเรืองรองสองข้างทาง

ทุกวันนี้ฝุ่นจับอาภัพนัก
มลพิษทายทักมักกีดขวาง
เกสรชุ่มอุ้มน้ำซ้ำจืดจาง
ฝุ่นเกาะกว้างหนาเตอะเปรอะเปื้อนใบ

หลายยานยนต์แล่นผ่านเป็นล้านรอบ
ต่างก็มอบดินทรายทำลายไล่
ทุกทุกวันเพิ่มเติมเสริมเข้าไป
อีกนานวันเท่าใดใครเชยชม

ยิ่งนานวันยิ่งหมองมองไร้ค่า
ฝุ่นปลิวมาลอยคลุกเคล้าทับถม
ผงธุลีเม็ดน้อยลอยตามลม
ก็มาจมผสมวางกลางมาลี

เป็นเนินฝุ่นบนดอกชอกช้ำใหญ่
กลีบดอกไร้ภุมรินต่างบินหนี
ฝนไม่ตกลงชักล้างสักที
ดอกสวยนี้กลายเป็น "ทะเลทราย"

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์