พิมพ์หน้านี้ - ~รำพึง...พากย์~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 01 มีนาคม 2011, 02:33:AM



หัวข้อ: ~รำพึง...พากย์~
เริ่มหัวข้อโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 01 มีนาคม 2011, 02:33:AM
(http://i696.photobucket.com/albums/vv327/bijou4u2000/00cn052w4dg.gif)
๏ พร่ำรำพึงตรึงอยู่มิรู้สร่าง
เห็นจันทร์จางดาวหม่นสุดทนไหว
มองเส้นฟ้าครามืดแสนชืดใจ
ต่อนี้ไปสิ้นแล้วที่แววงาม

๏ จักรำพันฝากดาวอย่างคราวก่อน
แสนอาวรณ์ตรึงภาพรส-วาบหวาม
หมดสิ้นแล้วสายใยคอยไหวตาม
ที่ลุกลามผ่านจินต์ให้ยินดี

๏ เมื่อมองฟ้าเหลือเพียงแค่เสียงร่ำ
กับพจน์พร่ำฝากรอยไม่ถอยหนี
แม้จวบจนสิ้นแสงแห่งราตรี
มิอาจคลี่คลายเหงาที่เร้ารัว

๏ แรงอาลัยเช้าค่ำมาย้ำอยู่
พึงรับรู้ดั่งเงาหยอกเย้ายั่ว
มิอาจห้ามนัยน์ตาที่พร่ามัว
จึงเกลือกกลั้วนัยชู้มิรู้วาย

๏ ครั้นสัมพันธ์ล้อมทรวงดั่งบ่วงขาด
เงื่อนสวาทจืดจางให้ห่างหาย
จึงคร่ำครวญเปล่าเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
พร้อมกับสายน้ำตาทาบทาทรวง

๏ บริบทความนัยที่ใจเอ่ย
หลงคำเปรยเสน่หาว่าห่วงหวง
มธุรสหวานล้ำคือคำลวง
พอหมดช่วงรักฉ่ำก็อำลา

~แม่ค้าหน้าหวาน~
(http://i696.photobucket.com/albums/vv327/bijou4u2000/00cn052w4dg.gif)


หัวข้อ: Re: ~รำพึง...พากย์~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 01 มีนาคม 2011, 04:00:AM
(http://image.dek-d.com/23/1115523/105137849)

พ้อครวญคร่ำรำพันในวันนี้
พ้อใดที่ปล่อยวางร้างห่วงหา
พ้อน้ำคำพร่ำหวานหว่านวาจา
พ้อต่อว่าลืมเลือนเหมือนไม่จำ

สุดสงสารเห็นใจในวันจาก
ใครกระชากเจ้าไกลให้ถลำ
จนอ่อนล้ามากไปใครหนอทำ
คนใจดำคนใดอยากใคร่รู้

เธอผิดหวังครั้งนี้พี่ก็เศร้า
เมื่อความเหงาเข้าครองต้องอดสู
แบ่งมาบ้างทางนี้พี่ช่วยดู
ล้างหดหู่อยู่ในหัวใจนาง

ไม่อยากเห็นหน้านางอย่างผู้แพ้
ไม่อยากแลหน้าเศร้าเจ้าหม่นหมาง
ไม่อยากยินคำพ้อขอวายวาง
ไม่อยากห่างเธอเลยอยากเผยตัว

เป็นผู้คอยปลอบน้องยามหมองหม่น
เป็นผู้ชนปัญหายามฟ้าหลัว
เป็นผู้ชายคนใหม่ไล่หม่นมัว
เป็นเงาตัวทั่วแคว้นแดนฉิมพลี

จะไม่มีคำน้อยพลอยให้เจ็บ
แม้ปลายเล็บจะระวังยั้งศักดิ์ศรี
จะออดอ้อนป้อนคำพร่ำพาที
กล่อมคนดีที่สี่ห้อง..ของหัวใจ.

"บ้านริมโขง"

(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie5/L27.gif)

แบบว่าอยากอ้อนหาไม้หน้าสามอ่ะ  emo_19


หัวข้อ: Re: ~รำพึง...พากย์~
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 01 มีนาคม 2011, 01:40:PM

(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/nada02.jpg)

ไม่เป็นไรหรอก.!!

รำพึงพากย์วากย์กวีที่แสนเศร้า
ดั่งเงียบเหงาสุดฝืนสะอื้นไห้
เมื่อความรักหักลาทอดอาลัย
เหลือเพียงใจโหยหาสุดอาวรณ์

คิดถึงรักถึงฝันในวันเก่า
ที่สองเราหวานชื่นระรื่นหลอน
ทำไมหนาใจดำรีบจำจร
ใครร้าวรอนรู้ไหม?ไยแกล้งกัน

สนุกมากใช่ไหมได้แกล้งพี่?
หรือคนดีหลอกอำทำบิดผัน
สิ่งที่เคยผ่านมา  ว่าผูกพัน
ล้วนเสกสรรค์คำลวงเป็นบ่วงกรรม

ไม่เป็นไรหรอกหนาถ้าเธอสุข
ก็สนุกให้พอไม่ขอร่ำ-
ร้องระงมตรมใจให้ทิ่มตำ
เชิญกระทำตามสบายให้ตายเลย

 emo_55

"ปรางค์  สามยอด"


หัวข้อ: Re: ~รำพึง...พากย์~
เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 01 มีนาคม 2011, 07:30:PM
(http://upic.me/i/ch/n527434.jpg) (http://upic.me/show/21026738)

ไม่เคยลืมดวงดาราเมื่อคราก่อน
ยังเว้าวอนครวญคิดนิมิตหา
มิเคยมองดาวใดในดวงตา
เพราะรู้ว่าไม่มีใจให้ใครเลย

มีเพียงเธอดาวเด่นเต็มห้วงสรวง
มิเคยลวงในคำทีพร่ำเผย
ดั่งวจีฉ่ำหวานกังวาลเปรย
เหมือนไม่เคยบอกรักไปฝากใคร

เมื่อได้ยินคำรสสลดรัก
เหมือนศรปักดวงมานได้ขานไข
พี่หลงผิดที่คิดตัดขาดเยื่อใย
แล้วทำให้กานดาน้ำตานอง

อยากขอโทษโอบกอดแล้วตอกย้ำ
จะไม่ทำให้ช้ำหม่นมัวหมอง
จะขอภักดิ์รักนี้ฤดีปอง
เพียงนวลน้องหนึ่งนั้นเพียงจันทร์เดียว


ฉันเอง..





หัวข้อ: Re: ~รำพึง...พากย์~
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 02 มีนาคม 2011, 12:03:AM
(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/9245225.jpg)

เฝ้ารำพึงถึงคนที่ไกลห่าง
ระยะทางขวางใจของเราสอง
หากวันไหนผ่านมาอยากให้มอง
ว่าทุกห้องหัวใจเป็นของเธอ

เฝ้าคิดถึงจึงได้รำพึงหา
อยากให้รับรู้ว่ารักเสมอ
ที่ผ่านมาไม่ใช่ว่าเพ้อเจ้อ
คงไม่ใช่เผลอเรอที่รักกัน

รู้บ้างไหมอยากเจอเธอเหลือเกิน
แม้ว่าเราต่างเดินเหินห่างฝัน
อยากบอกกับเธอว่ารักทุกวัน
อยากจะโอบกอดกันไว้ทุกนาที

ยามพระอาทิตย์อัสดง

(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(190).gif)


หัวข้อ: Re: ~รำพึง...พากย์~
เริ่มหัวข้อโดย: bpmoon ที่ 02 มีนาคม 2011, 06:18:PM

(http://add.ohzeed.com/images/17imagesCAX3Q7IU.jpg) (http://www.ohzeed.com)


เฝ้ารำพึงถึงคนไกลด้วยใจห่วง
ให้หวั่นทรวงดวงแดที่แลเศร้า
ระยะทางห่างไกลไม่เห็นเงา
ฝากความเหงากับดาราช่วยข้าที

เฝ้ารำพันวันนี้จะมีไหม
วันที่ใจของฉันนั้นใกล้พี่
คงห่างไกลเกินไปรักที่มี
รำพึงนี้คงอีกนานจะขานกล่าว...

ยังทบทวนยังรำพึงไม่ถึงฝั่ง
ไม่ถึงหวังที่มีให้เหน็บหนาว
อ้อนวอนจันทร์ดาราฟ้าสกาว
ต้องขอกล่าวกี่ครั้งถึงฝั่งเอย...


(http://www.ohzeed.com/bar_157.gif) (http://www.ohzeed.com)