|
หัวข้อ: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 10:55:AM กาญจนกานท์ (วรรคทองของบทกวี กวีวรรคทอง)
.....ขอเชิญร่วมแบ่งปันวรรคทองที่ท่านประทับใจ (ไม่จำเป็นต้องยกมาทั้งบท, ทั้งสำนวน) เพื่อจารึกและสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้อ่าน หรือ นักเขียน หรือผู้ที่กำลังเริ่มคลานเตาะแตะหัดเขียนใหม่ ๆ ทั้งนี้ขออนุญาตเป็นว่า ห้ามเอาของสมาชิกในบ้านกลอนไทยแห่งนี้มาลงครับ เพราะเดี๋ยวจะปะปนกันไปหมด หากชอบวรรคทองของสมาชิกบ้านกลอนไทยท่านใด ก็ขอให้นำไปลงที่ "กาญจนกานท์ บ้านกลอนไทย" นะครับ เพื่อเป็นเอกลักษณ์ และอัตลักษณ์ของบ้านกลอนไทยไปเลยครับ สมาชิกท่านอื่นๆหรือบุคคลทั่วไป ที่อยากอ่านวรรคทองของกวีบ้านหลังใหญ่นี้จะได้เข้ามารับชมถูกครับ วรรคงาม ๆ อันทรงคุณค่าทางภาษา และจิตใจก็สมควรจะเก็บบันทึกไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์สืบไปนะครับ วรรณศิลป์ อาทิตย์ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 11:03:AM เป็นมนุษย์หรือเป็นคน เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา พุทธทาสภิกขุ หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 11:07:AM อหังการ์ของดอกไม้ ดอกไม้มีหนามแหลม มิใช่แย้มคอยคนชม บานไว้เพื่อสะสม ความอุดมแห่งแผ่นดิน จิระนันท์ พิตรปรีชา (ประชาธิปไตย ๒๕๑๖) หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2011, 11:12:AM บทสุดท้ายของนิยายรัก ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร้างไกล เฉลิม(ศักดิ์) (ศิลาพร)รงคผลิน หรือ"หยก บูรพา" หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2011, 08:33:PM พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา จากเรื่อง กฤษณาสอนน้องคำฉันท์ พระนิพนธ์ของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2011, 09:51:PM (http://upic.me/i/2i/726aa.jpg) (http://upic.me/show/21216337) หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2011, 10:23:PM (http://www.tripsthailand.com/images/phulung/phulung.jpg) รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว เหมือนอยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้ มาบัง (http://www.ohzeed.com/bar_182.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 01 มีนาคม 2011, 09:04:AM (http://www.ohzeed.com/bar_024.gif) (http://www.ohzeed.com) อารมณ์คือเครื่องเล่นเป็นนามรูป ย่อมวาบวูบเวียนตามความยึดถือ เมื่อใจแตกแหลกยับลงกับมือ ใครเล่าคือคนที่ขยี้มัน (http://www.ohzeed.com/bar_024.gif) (http://www.ohzeed.com) ท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์...(ลูกข่าง:ของเล่นกับความรัก) หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 01 มีนาคม 2011, 11:28:AM ฯ นี่แต่งต่อยอยศรศระรื่น หวังชมชื่นชอบจิตรเหมือนพิศโฉม อันสุนทรกลอนบรรเลงดังเพลงโลม ควรจะโสมนัศแสนแทนลคร ถึงรำเต้นเห็นกายร่ายฤาเชิด ก็ไม่เลิศเหมือนหนึ่งลักษณในอักษร ได้ระเบียบเรียบรศแบบบทกลอน ไว้ให้นอนอ่านแอบแนบอุรา ฯ นิราศวังบางยี่ขัน พ.ศ. ๒๔๑๒ คุณพุ่ม “บุษบาท่าเรือจ้าง” กวีสตรีฝีปากกล้าสมัยรัชการที่๓ นาม “บุษบาท่าพระจันทร์” ที่อิงอรสมญาให้กับ คุณนิภา บางยี่ขัน ก็ล้อมาจากนามของกวีท่านนี้ หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 01 มีนาคม 2011, 11:49:AM (http://upic.me/i/it/f6887.jpg) (http://upic.me/show/21229838)[/center ไม่ปรากฏนามผู้เขียน ที่มา : teenee.com หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 01 มีนาคม 2011, 12:58:PM แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน (เก้าคำ) บทกวีของท่านง่ายๆแต่กินใจ และท่านใช้ เก้าคำ ได้อย่างสวยงาม นี่คือคำสอนที่เตือนสติเตือนใจทุกๆครั้ง และเป็นบทเรียนสำหรับคนหัดเขียนกลอนใหม่ๆได้อย่างดี หลายๆท่านคงรู้จัก และจำกลอนบทนี้ได้ขึ้นใจ ท่านคือ สุนทรภู่ กวีเอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ emo_55 "ปรางค์ สามยอด" หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ปากะญอ ที่ 01 มีนาคม 2011, 02:13:PM " ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน " สุนทรภู่ หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 01 มีนาคม 2011, 05:29:PM ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง! ๚ นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา , ๒๕๑๐ บทกวี "เพลงชาติ" นี้ ประพันธ์โดย คุณนภาลัย สุวรรณธาดา (นามสกุลเดิม ฤกษ์ชนะ) เพื่อส่งเข้าประกวดที่สถานีวิทยุแห่งหนึ่งและได้รับรางวัลชนะเลิศ ในปี พ.ศ.๒๕๑๐ สมัยที่คุณนภาลัยยังเป็นนิสิตอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย *เนื่องจากบทกวีสำนวนนี้ทำให้คนไทยแทบทุกคนจำได้ดีและสร้างจิตสำนึกของคนในชาติอย่างดียิ่ง คุณนภาลัย จึงถูกเสนอชื่อ เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปีพุทธศักราช ๒๕๕๓ แต่ทางคณะกรรมการคัดเลือกยังตัดสินไม่ให้เป็นศิลปินแห่งชาติ ด้วยดุลยพินิจของทางคณะกรรมการ แต่เนื่องจากบทนี้ที่เราหลายๆคนคุ้นเคยกันอย่างมากผมจึงขออนุญาตนำมาลงแบบฉบับเต็มเลยนะครับ เพลงชาติ ๏ ธงชาติไทยไกวกวัดสะบัดพลิ้ว แลริ้วริ้วสลับงามเป็นสามสี ผ้าผืนน้อยบางเบาเพียงเท่านี้ แต่เป็นที่รวมชีวิตและจิตใจ ๏ ชนรุ่นเยาว์ยืนเรียบระเบียบแถว ดวงตาแน่วนิ่งตรงธงไสว "ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย" ฟังคราวใดเลือดซ่านพล่านทั้งทรวง ๏ ผืนแผ่นดินถิ่นนี้ที่พำนัก เราแสนรักและแสนจะแหนหวง แผ่นดินไทยไทยต้องครองทั้งปวง ชีพไม่ล่วงใครอย่าล้ำมาย่ำยี ๏ เธอร้องเพลงชาติไทยมั่นใจเหลือ พลีชีพเพื่อชาติที่รักทรงศักดิ์ศรี เพลงกระหึ่มก้องฟ้าก้องธาตรี แม้ไพรีได้ฟังยังถอนใจ ๏ แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไทยร้าวใจเหลือ คือเลือดเนื้อเป็นหนอนคอยบ่อนไส้ บ้างหากินบนน้ำตาประชาไทย บ้างฝักใฝ่ลัทธิชั่วน่ากลัวเกรง ๏ ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง! ๚ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=507597 (http://www.oknation.net/blog/print.php?id=507597) หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 04 มีนาคม 2011, 10:52:PM รอนรอนสุริยะโอ้ อัสดง เรื่่่่่่่่่อยเรื่อยลับเมรุลง ค่ำแล้ว รอนรอนจิตจำนง นุชพี่ เพียงแม่ เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว คลับคล้ายเรียมเหลียว..... เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ [/size] [/color] หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 04 มีนาคม 2011, 11:34:PM แม้นเนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้นเป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา เชยผกาโกสุมปทุมทอง แม้นเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่ เป็นราชสีห์สมสู่้เป็นคู่สอง ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง เป็นคู่ครองพิศวาสไม่คลาดคลา..... วรรณคดีเรื่อง พระอภัยมณี ของ ท่านสุนทรภู่ ขอนำลงสองบทเพื่อความครบถ้วนของเนื้อหาครับ หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 05 มีนาคม 2011, 12:12:AM แสงเพชรก่องส่องกล้าปัญญาฉาย เป็นประกายแจ่มหล้าปัญญาฉาน นับเป็นหนึ่งนำหน้าปัญญาชาญ ผู้นำการกิจจาปัญญาชน "รำลึกถึงคึกฤทธิ์" - เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ หัวข้อ: Re: กาญจนกานท์ ...สารกวี เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 19 มีนาคม 2011, 08:48:PM (http://www.ohzeed.com/bar_154.gif) (http://www.ohzeed.com) แม่ ยามโลกมืดเหลือทนลูกล้นทุกข์ แม่นำสุขสว่างใสให้ทุกหน ลูกร้อนรุ่มกลุ้มใจดั่งไฟลน แม่ยอมทนคลี่คลายให้กลายเย็น ลูกท้อแท้อับจนกลางหนทาง แม่พลีร่างพร้อมรับช่วยดับเข็ญ ลูกก้าวพลั้งทั้งนำชีพลำเค็ญ แม่พร้อมเป็นผู้นำกำลังใจ ลูกเซล้มถมร่างจมกลางทุกข์ แม่ปลอบปลุกให้ฝืนลุกยืนใหม่ ลูกกล้าแกร่งแข็งคราวเดินก้าวไกล แม่อยากได้เล็กน้อยเพียงรอยยิ้ม กวีนิพนธ์ โดย คุณพิชชา ถาวรรัตน์ (ฆนรต) ขออุทิศให้กับ : Mrs. Vimol Rambau Arizona, USA. March 19, 2011 ไม่รู้ใจ (http://www.ohzeed.com/bar_154.gif) (http://www.ohzeed.com) |