|
หัวข้อ: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2011, 08:09:PM *ลุงเว็ปฟังผมก่อน...........กฏบ้านกลอนตอนหนึ่งนั่น
สมาชิกห้ามรักกัน.............มียืนยันกำหนดวาง *แรกเริ่มที่มาหา.............แค่ผ่านตาว่าอ่านบ้าง ในใจไม่มีทาง................จะหลงนางดังอ้างมา *บัดนี้มีสับสน...............มีหนึ่งคนผมวนหา นามใดไม่รู้นา................สุขอุราหล่อนมาเยือน *มีกลอนหล่อนลงไว้........อ่านอุ่นใจหาใดเหมือน ตอบไปไม่แชเชือน..........กลัวคลาดเคลื่อนเลื่อนเวลา *หลงรักเขาแล้วด้วย.......คงจะซวยแล้วนั่นหนา โดนไล่ไม่นานนา...........กติกามาปกครอง *ผมไปให้หล่อนอยู่.........คอยอ่านดูรู้เศร้าหมอง กลัวใครหมายหวังปอง......และนวลน้องต้องเปลี่ยนไป *คิดมายิ่งพากลุ้ม...........หลายเรื่องสุม สุ่มอกไหม้ บังคับบ้านกลอนไทย.......ยอมให้ใจสลายลง *ทนยอมให้รันทด..........รักษากฏดังประสงค์ แต่รักยังมั่นคง..............ต้องฝากตรงหน้าบ้านกลอน. ด.ช. นพ หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2011, 09:10:PM ที่จริงไม่ได้ห้ามอ่ะนะ แค่ให้ข้อเตือนใจไว้
คือส่วนมาก เวลาอินเลิฟก็คุยกันดีๆ จุ๊บๆๆๆๆ พอวันไหนเกิดไม่โอเคแล้ว ก็พาลจะหายหน้าหายตากันไป เสียดายเพื่อนสมาชิก ทำให้บางครั้งการเป็นเพื่อนกันอาจจะดีกว่านะ แต่ถ้ามันห้ามไม่ได้ก็ไม่ได้ว่าไร แต่ก็ให้คิดถึงผลที่ตามมาด้วยอ่ะนะ สังเกตว่าลุงเว็บไม่เคยทำหน้าหม้อ (จริงๆจังๆ) กับสาวๆในเว็บเลยสักคน ว่าแต่ เอาหัวข้อนี้เป็นสารส่งถึงสาวเจ้าแน่ๆเลย สงสัยต้องคิดค่าส่งสารซัก 5 แต้ม emo_86 emo_86 emo_86 emo_86 หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2011, 10:40:PM โถโถน่าสงสาร ทรมานทุรมน เสี่ยงคบประสบค้น ยอมทุ่มใจยถาจม กฎเนิ่นประการนิด ฤารอนสิทธิ์มาริดสม หั่นชื่นหทัยชม กลุ้มรุมร้ายกระไรรอน ยอมแม้จะยากมั่น จบบากกลั่นจากบ้านกลอน ว่างเว้นจากเว้าวอน เพื่อคงกฎคุณาการ อะไรขะไหนหนาด ยอมพิฆาตปฏิขาน พันท้ายก็มิทาน ระทดจิตสะท้อนใจ หรือเพียงจะลวงพ้อ แหละหลอกล่อให้หลงไหล ถึงใครต่อมิใคร คนึงนุชคะเนนั้น ใดห่ามมาห้ามรัก ใครจะกักขะโจนกั้น จริงวางเป็นรางวัล เผชิญแม้ผจญมาร พรายม่าน สันทราย ๒๓.๐๒.๕๔ หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: กรกฎสิบหก ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2011, 11:02:PM กฎมีไว้ให้เเหก ไม่ได้เเปลกอะไรเลย อย่ามัวมานั่งเฉย อย่าหยุดเลยถ้ารักจริง พยายามทำทุกสิ่ง ถ้ารักจริงยิ่งสิ่งใด ถ้ารักออกจากใจ จงจำไว้ใช่ว่าผิด ความรักใช่ยาพิษ ไม่มีผิดเเต่อย่างใด รักเเล้วก็รักไป จงตั้งใจให้รักจริง emo_108 หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2011, 09:09:AM ที่จริงไม่ได้ห้ามอ่ะนะ แค่ให้ข้อเตือนใจไว้ คือส่วนมาก เวลาอินเลิฟก็คุยกันดีๆ จุ๊บๆๆๆๆ พอวันไหนเกิดไม่โอเคแล้ว ก็พาลจะหายหน้าหายตากันไป เสียดายเพื่อนสมาชิก ทำให้บางครั้งการเป็นเพื่อนกันอาจจะดีกว่านะ แต่ถ้ามันห้ามไม่ได้ก็ไม่ได้ว่าไร แต่ก็ให้คิดถึงผลที่ตามมาด้วยอ่ะนะ สังเกตว่าลุงเว็บไม่เคยทำหน้าหม้อ (จริงๆจังๆ) กับสาวๆในเว็บเลยสักคน ว่าแต่ เอาหัวข้อนี้เป็นสารส่งถึงสาวเจ้าแน่ๆเลย สงสัยต้องคิดค่าส่งสารซัก 5 แต้ม emo_86 emo_86 emo_86 emo_86 สำหรับห้อง น้องใหม่ ใคร่หัดเขียน ที่เฝ้าเวียน เรียนกลอน ตอนนี้หนา ฉันทลักษณ์ กำหนดมี ดูดีนา แนวศึกษา รวบรัด จัดวางไง กลอนสุภาพ แปดคำ ตามกำหนด วรรคตอนบท จัดร่าง วางแบบไหน ให้เสียงเพราะ ควบกล้ำ สัมผัสใน โดนอีกไหม แต้มที่สิบ หยิบลบมา. ด.ช. นพ หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2011, 12:51:PM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/2-2.gif) ใดหนอห้ามใจรัก ใดหนอจักหักแจ่มใส ใดหนอจะเข้าใจ ถึงความรักยามปักทรวง ใครเล่าจะมองเห็น คนไม่เป็นใยเห็นหวง มากล้นท้นแดดวง ต่างหวังปองครองภิรมย์ เขียนกลอนก็เพราะรัก ใครไหนจักเขียนรักขม ที่ไหนไร้คู่ชม หมดอารมณ์มาชมกลอน ที่นี่มีความรัก ต่างพร้อมพรักรักสลอน วาบหวามตามง้องอน คนบ้านกลอนเอื้ออารีย์ รักใครให้รักเถิด รักบรรเจิดเชิดชูศรี รับรู้รสรักมี ให้สุขเศร้าเคล้ากันไป อย่าห่วงลวงรักจาก ถึงรักพรากจากไปไหน ยามเศร้าและเหงาใจ ได้บ้านกลอนอ้อนวาจา.. "บ้านริมโขง" (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/39.gif) หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2011, 12:52:PM กฎมากหมายหลายหลากมากด้วยกฎ จำไม่หมดจดจ้อง เพียรท่องหา ทั้งข้อนู้นข้อนี่ มีเวลา จำจนบ้า ตาปวด ขมวดงง วางกฎเกณฑ์เหตุมี จึงชี้กล่าว หลายเรื่องราวสาว-หนุ่ม มารุมสง(สัย) อ่านทั้งวันยันค่ำ จำใจปลง บอกตรง- ตรง จำไม่หมด กี่กฎกัน emo_94 หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2011, 01:55:PM (http://www.ohzeed.com/bar_171.gif) (http://www.ohzeed.com) กฎไม่ดีย่อหย่อนก็กำหนด เป็นตัวบทเป็นกฎหลักบรรดาทั่น แต่กฎเหล็กใครคิดแหกคงแหลกพลัน เป็นขีดขั้นแน่นอนสังวรณ์ใจ กฎอะไรก็ยินดีมีทั้งหมด แต่ถ้ากดหัวกันก็หวั่นไหว ถึงไร้กฎหากสังเกตุประเทศไทย คงจะเห็นอะไรไหมนะเออ แบบว่า....เห็นอะไรนะ emo_09 (http://www.ohzeed.com/bar_171.gif) (http://www.ohzeed.com) หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2011, 09:12:PM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/39.gif) ...รักคนเขียนคำ... ...เฝ้าชะเง้อหาชื่อใช้สื่อทัก ขอเพียงพักข้างอักษรทอนภาษา ให้สัมผัสกานท์เนาว์เป็นเงาพา อักษราก็ร่ายรำร้องทำเพลง ...ขอใช้กฎข้อห้ามถามหารัก สำเนียงทักบางถ้อยค่อยข่มเหง เขียนกาพย์วางจารกลอนตอนบรรเลง ด้วยกลัวเกรงถูกแบนลบ...ขอจบคำ ...ใช่จะมาแหกกฎขอปลดข้าม เพียงอยากถามสักหน่อยค่อยถลำ เมื่อมันรักฝังรากยากจะทำ- ใจที่นำจึงเปิดทางวางทักทาย ...มิได้หลงเพียงถ้อยปล่อยแถลง หรือจำแลงแค่โฉมประโลมฉาย ความจริงใจนั้นหรือถือเข้ากาย- สู่มิตรหมาย คนเขียนคำ คอยนำวาง ...แต่หทัยใยเล่าเฝ้าแต่หลง เขียนบรรจงถึงเขาเคล้าไม่ห่าง เห็นแต่ชื่อก็ชื่นแล้วเป็นแนวทาง แม้กลิ่นจางกานท์กลอนมิทอนใจ ...ก็เข้าอ่าน อักษรกล คนใช้เขียน เขาแวะเวียนลงจารพานหวั่นไหว หลงรักเจ้าตัวกานท์ลานฤทัย ร้อยบทใสฉันรอท่า...เพราะบ้ากลอน... ปล...รักคนเขียนกลอนทุกคนจ้า... emo_54 emo_54 (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/2-2.gif) หัวข้อ: Re: กฏข้อนั้น เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2011, 05:01:AM กฏข้อนั้นนั่นหรืออย่าถือเคร่ง คนกันเองรักจริงใช่กลิ้งก้อน ขอเพียงเข้าใจกันไม่บั่นทอน เพราะอาทรห่วงใยใช่หลอกลวง อันกลอนกานท์หวานหอมย่อมน่าหลง อย่าพะวงเลยหนาถ้าห่วงหวง ดั่งน้ำผึ้งพึงใจให้ตักตวง ขอพุ่มพวงพักผ่อนหายร้อนรน กฏที่วางบางข้อเพียงขอให้ ระวังใจไว้บ้างในข้างต้น กลัวชาวเราใจแตกยามแรกยล เพราะตัวตนอาจขมจะตรมตรอม เยาวชนตัวน้อยจะพลอยฝน ช้ำกมลมากมายจนผ่ายผอม เพียงหลงมนต์อักษรามาแปลงปลอม จึงต้องล้อมคอกไว้เผื่อใจวัว emo_15 emo_55 "ปรางค์ สามยอด" (http://www.ohzeed.com/bar_030.gif) (http://www.ohzeed.com) |