|
หัวข้อ: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2011, 08:14:PM อากาศหนาวแต่ร้อน ...... ฤดูกาล ผิดนา
ผันเปลี่ยนวนเวียนนาน...... ผ่านรู้ ปรับตัวไม่ทันทาน....... จึงไม่ สบายมา ยังอยู่จะทนสู้............ ไม่ท้อฝนพรำ นำพาตนสู่ร้าน...... หมอยา พอเล่าอาการมา...... ว่าซื้อ หมอหยิบส่งพารา...... แผงหนึ่ง คิดเงิน เขียนสั่งหากโรคดื้อ...... เพิ่มได้เม็ดยา เขียนมาบอกเพื่อรู้..... หยุดไป หลายวัน เหินห่างนานกันไง..... ห่วงบ้าน คิดถึงอยู่กลอนไทย...... มีเพื่อน มากนา มิใช่จะเกียจคร้าน....... เล่นล้อบทกลอน ด.ช. นพ หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2011, 10:35:PM มาลาป่วยด้วยคนนะเจ้าค่ะ ลาละนะม่ายบอกว่าไปไหน น้องคนดีป่วยเป็นโรคหัวใจ ต้องรีบไปโรงหมอต่อชีวี เดี๋ยวเป็นนั้นเป็นนี้ไม่รู้จบ คงต้องหลบกลบดานก่อนเป็นผี ไม่อยากตายหายหน้าเลยคนดี แค่อยากมีพี่ชายข้างกายกัน นอนตัวร้อนปวดหัวมัวกินยา หมอให้มาพาหลับไปกับฝัน หลังก็หักปากก็เจ็บมีทุกวัน ยังไม่ทันข้ามวันมันก็มา ออกอาการอีกแล้วแพ้อาหาร คงต้องทานผ่านใจใครรักษา น้องอัดดงคงตายหากไร้ยา เศร้าหนักหนาหาใครไหนดูแล อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายมีใครช่วย นอนเจ็บป่วยด้วยใจที่พ่ายแพ้ จะมีไหนสักคนสนดวงแด คงต้องแย่เน่เรานอนเฝ้าเตียง อัดดง หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: ปากะญอ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2011, 03:28:PM มาลาป่วยด้วยคนนะเจ้าค่ะ ลาละนะม่ายบอกว่าไปไหน น้องคนดีป่วยเป็นโรคหัวใจ ต้องรีบไปโรงหมอต่อชีวี เดี๋ยวเป็นนั้นเป็นนี้ไม่รู้จบ คงต้องหลบกลบดานก่อนเป็นผี ไม่อยากตายหายหน้าเลยคนดี แค่อยากมีพี่ชายข้างกายกัน นอนตัวร้อนปวดหัวมัวกินยา หมอให้มาพาหลับไปกับฝัน หลังก็หักปากก็เจ็บมีทุกวัน ยังไม่ทันข้ามวันมันก็มา ออกอาการอีกแล้วแพ้อาหาร คงต้องทานผ่านใจใครรักษา น้องอัดดงคงตายหากไร้ยา เศร้าหนักหนาหาใครไหนดูแล อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายมีใครช่วย นอนเจ็บป่วยด้วยใจที่พ่ายแพ้ จะมีไหนสักคนสนดวงแด คงต้องแย่เน่เรานอนเฝ้าเตียง อัดดง อาจจะเป็นแผลกายชายรักษา แม้มียายังมิหายคล้ายส่งเสียง ขอสิทธิ์ทอนอ้อนคำนำมาเรียง ค่าอาจเพียงเศษเถ้าคนเฝ้ารอ ผ่านมาเห็นคนป่วยแวะช่วยก่อน ตั้งเป็นกลอนพรฝากอยากวอนขอ คอยพัดวีข้างเจ้าเฝ้าพะนอ คงเพียงพอหายป่วยช่วยบรรเทา ขอเก็บยารักษาใจไว้ด้วยนะ อย่าเพิ่งล่ะทิ้งคว้างลงล้างเผา ฝากยาใจให้คอยค่อยบรรเทา ฝากยาเงาจากคนไกลส่งไปรอ หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2011, 08:49:AM ผลหมอตรวจผ่านให้........ดูแล
บอกว่าใจมีแผล.............บ่มช้ำ รักษาไม่หายแท้.............ถึงแก่ ชีวา ฟังก่อนหลายตอนย้ำ.........ที่ได้แจงมา อธิบายหลายอย่างได้......พิการ ภายใน ขออย่าละไปนาน...........ต่อสู้ กำลังไม่ทนทาน............จะแย่ อีกหนึ่งของดรู้............เรื่องเศร้าพึงมี หมอใจดีถ่ายให้.............ใบรับ รองนา ยังส่งมือมาจับ..............กล่าวย้ำ เป็นเชิงสั่งกำชับ...........ขืนปล่อย ยาวนาน มีแต่จะกลับซ้ำ...............ท่านได้ตักเตือน รัฐประกาศว่าให้............สวัส-ดิการ ทางสื่อบอกมาชัด..........อ่านเฟ้น เอกสารถ่ายเรียงจัด........ใบก่อน หลังนา นำส่งธุรการเน้น.............เพื่อได้ตรวจทวน เงินจำนวนไม่น้อย..........รักษา โรคใจ และไม่มีใครมา..............อยู่เฝ้า คงมีแต่รอหา................คิดฆ่า ทรมาน ขออย่ามารุกเร้า...........พ่ายแพ้ยินยอม กำลังใจไม่สู้................มานาน เหตุว่าปวดซมซาน.........ไม่เว้น มาบอกเรื่องกลอนกานท์...เขียนไม่ ออกนา เห็นอยู่ภาพลายเส้น.......ยิ่งเร้าปวดทวี. ด.ช. นพ หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2011, 11:52:AM มาลาป่วยด้วยคนนะเจ้าค่ะ ลาละนะม่ายบอกว่าไปไหน น้องคนดีป่วยเป็นโรคหัวใจ ต้องรีบไปโรงหมอต่อชีวี เดี๋ยวเป็นนั้นเป็นนี้ไม่รู้จบ คงต้องหลบกลบดานก่อนเป็นผี ไม่อยากตายหายหน้าเลยคนดี แค่อยากมีพี่ชายข้างกายกัน นอนตัวร้อนปวดหัวมัวกินยา หมอให้มาพาหลับไปกับฝัน หลังก็หักปากก็เจ็บมีทุกวัน ยังไม่ทันข้ามวันมันก็มา ออกอาการอีกแล้วแพ้อาหาร คงต้องทานผ่านใจใครรักษา น้องอัดดงคงตายหากไร้ยา เศร้าหนักหนาหาใครไหนดูแล อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายมีใครช่วย นอนเจ็บป่วยด้วยใจที่พ่ายแพ้ จะมีไหนสักคนสนดวงแด คงต้องแย่เน่เรานอนเฝ้าเตียง อัดดง ได้เจอคน นอนใกล้ ไม่ไกลห่าง ในห้องกว้าง โวยวาย ได้ยินเสียง อยู่คนเดียว กล่าวย้ำ โดนลำเอียง ทุกคนเลี่ยง ไปลับ หายกับตา จะถามว่า โรคใด ได้มาป่วย แต่ป้ายช่วย บอกอยู่ ดูข้างฝา เกี่ยวกับโรค ภายใน หลายโรคา อกหักมา ใจเดาะ จำเพาะมี จะปวดหัว ตัวร้อน บางตอนไข้ น้ำลูบไล้ ไม่ผ่อน ยิ่งร้อนจี๋ อาการแฝง สำแดง เพิ่มทวี ที่รู้ดี คาบเกี่ยว โรคเดียวกัน ขอทนหน่อย ยามี ที่หมอสั่ง จะก่อนหลัง อาหาร ที่ทานนั่น ภาวนาให้ คุณหาย ในเร็ววัน แล้วตัวฉัน ขอความ กรุณา ไปบอกกล่าว คนหนึ่ง ให้พึงรู้ รีบมาดู เร็วไว ให้ทันหนา ชายคนนั้น รันทด หมดปัญญา หมอบอกว่า ไม่หาย เชื้อได้ลาม เป็นอยู่ได้ มั่นคง ทรงกับทรุด หัวใจหยุด บ้างถี่ มีเต้นข้าม ขอขอบคุณ ล่วงหน้า นะคนงาม อย่าลืมความ ที่สั่ง ยังคงรอ. ด.ช. นพ หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2011, 11:21:AM ด้วยหายป่วย แล้วหนา มาออดอ้อน ขอลงกลอน ถอนนั้น วันลาเหลือ นอนกับที่ หลายวัน มันน่าเบื่อ ยังแดงเรื่อ อยู่นา แพ้ยามี ป่วยเป็นไข้ ได้ยา ยังมาแพ้ อยากรักแท้ แน่นัก รักก็หนี มีแพ้รัก แพ้ยา แพ้นารี เหลือชีวี เพียงร่าง เขาหมางเมิน โชคยังดี บ้านกลอน ไม่ค่อนแคะ ให้ที่แวะ พักกาย หายเคอะเขิน เขียนกลอนวัน นี้หนา ชักพาเพลิน ก็แค่เกริ่น ว่าได้ หายป่วยมา. ด.ช. นพ หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2011, 12:52:PM ได้เจอคน นอนใกล้ ไม่ไกลห่าง ในห้องกว้าง โวยวาย ได้ยินเสียง อยู่คนเดียว กล่าวย้ำ โดนลำเอียง ทุกคนเลี่ยง ไปลับ หายกับตา จะถามว่า โรคใด ได้มาป่วย แต่ป้ายช่วย บอกอยู่ ดูข้างฝา เกี่ยวกับโรค ภายใน หลายโรคา อกหักมา ใจเดาะ จำเพาะมี จะปวดหัว ตัวร้อน บางตอนไข้ น้ำลูบไล้ ไม่ผ่อน ยิ่งร้อนจี๋ อาการแฝง สำแดง เพิ่มทวี ที่รู้ดี คาบเกี่ยว โรคเดียวกัน ขอทนหน่อย ยามี ที่หมอสั่ง จะก่อนหลัง อาหาร ที่ทานนั่น ภาวนาให้ คุณหาย ในเร็ววัน แล้วตัวฉัน ขอความ กรุณา ไปบอกกล่าว คนหนึ่ง ให้พึงรู้ รีบมาดู เร็วไว ให้ทันหนา ชายคนนั้น รันทด หมดปัญญา หมอบอกว่า ไม่หาย เชื้อได้ลาม เป็นอยู่ได้ มั่นคง ทรงกับทรุด หัวใจหยุด บ้างถี่ มีเต้นข้าม ขอขอบคุณ ล่วงหน้า นะคนงาม อย่าลืมความ ที่สั่ง ยังคงรอ. ด.ช. นพ อุ้ยต๊ายว้ายกรี๊ดพี่นพ ที่รักขา เป็นไงมานอนเคียงสำเนียงส่อ คงอกหักรักคุดนุชไม่รอ มาน้องต่อขอรักปักพี่ยา มาถามว่าน้องป่วยด้วยอะไร ช่วยตอบให้ไม่มียารักษา ถ้าจะหายทั้งกายใจขอให้มา น้องรอหนาถ้าหากพี่มีใจ ทั้งปวดหัวตัวร้อนนอนแน่นิ่ง อยากแอบอิงพิงกันมิไปไหน ตัวน้องร้อนหน้าก็แดงแฝงความนัย อยากรู้ไหมใครกันพลันคุ้นเคย ขอขอบคุณคุณพี่ที่ยังรอ เข้ามาป้อคำหวานหว่านเฉลย หยุดหัวใจปล่อยใจไปตามาเลย จูบปากเสยเชยคางไม่ห่างกัน อัดดง หัวข้อ: Re: ขอลาป่วย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2011, 03:39:PM เด็กชายนพคนดีมีมรรยาท จะไปลามาขาดประกาศก่อน เป็นตัวอย่างทางหนึ่งพึงสังวร ตามขั้นตอนวัฒนธรรมะไทย เป็นเด็กน่าว่านอนสอนง่ายนะ จริยะคะแนนโด่งหมดสงสัย ครูรพีกาญจน์ทึ่งกดหนึ่งไป เพื่อปลอบใจรับขวัญวันป่วยซา เธอไข้สร่างนางฟ้ารักษาให้ ทั้งกายใจหายดีเช่นนี้หนา กระชุ่มกระชวยดูผิดหูตา ได้กลับมาก่อนกำหนดโพสต์กลอนกานท์ เธอติดต่อหมอดงโปรดจงช่วย ครูเจ็บป่วยด้วยรักห้ำหักหาญ ขืนรั้งรอต่อไปมิได้การ โรคจะพาลเฉียบพลันถึงขั้นตาย จะบอกเองเกรงใจสั่นไปทั่ว กลัวแสนกลัวหมอด่าว่าเสียหาย เลยลุกลี้ลุกลนกระวนกระวาย ไม่ย่ำกรายเข้าจอมาตั้งห้าวัน นพยังเด็กเล็กอยู่ช่วยครูนะ แล้วครูจะมอบให้สิ่งใฝ่ฝัน หมอดงชอบตอบปั๊บรับรางวัล เธอเลื่อนชั้นทันใดไม่(ต้อง)สอบเลย |