|
หัวข้อ: มาฆปูรณมีบูชา เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2011, 12:43:PM (http://www.divshare.com/img/14066052-706) จาตุรงคสันนิบาต ฉัพพรรณรังสีสาด สมัย เวฬุวัณราชคฤห์หฤทัย ปรับประทับจับใจ อัศจรรย์ ณ.วันเพ็งเล็งเบิกฤกษ์มาฆะ แคว้นมคธจรดกระจะ มไหศวรรย์ สงฆ์ผู้อาริยะประชุมกัน ล้วนเอหิอรหันต์ มหาพรต พระพุทธองค์ทรงโอวาทปาฏิโมกข์ ชำระใจไร้โลกย์โศกสลด บนแก่นแท้สัจจธรรมอันล้ำรส ปลงและปลดหมดว่าย สังสารวน วันแห่งตรึกนึกปักตระหนักรู้ กลางมวลหมู่กู่ร้อง..หมองหม่น ศาสนิกพลิกผุดเพื่อหลุดพ้น เป็นบัวงามข้ามหล่น ในข้นตม ๚ ๛ พรายม่าน สันทราย ๑๖.๐๒.๕๔ หัวข้อ: Re: วันมาฆบูชาเข้าวัดฟังธรรมชำระใจ เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2011, 05:56:PM แว่วเวียนธรรม ฉ่ำใจ หวังวายวุ่น เอิบอิ่มบุญ บาปลด ปลดโมหันต์ เข้าวัดเวียนเทียนธรรมน้อมนำวันท์ พิสุทธ์สรรพ์ไตรรัตน์ช่วยขัดเกลา ปล่อยวุ่นวายกายจิตเคยคิดบาป สู้กำราบ ใจตัว ที่มัวเขลา โลภโกรธหลงปลงปล่อยค่อยบรรเทา ลอยโศกเศร้าทิ้งไปไม่ไยดี วันมาฆะ พระพุทธ พิสุทธิ์ศาสด์ ทรงประกาศ หลักธรรม นำวิถี ในท่ามกลาง หมู่สงฆ์ ทรงโสภี ให้เป็นที่ น้อมนำ ไปดำเนิน หนึ่งละชั่ว มัวเมา เพราะเขลาครอบ สองปลุกปลอบ ทำดี มิห่างเหิน สามชำระ ใจตัว มิมัวเมิน เป็นทางเดิน ไปสู่ ประตูธรรม พุทธศาสนิกชนหวังพ้นทุกข์ จึงเฝ้าปลุกใจตนพ้นทางต่ำ เข้าวัดวา มาวัด ตัดใจนำ ให้ชุ่มฉ่ำ ธรรมริน ด้วยยินดี ไปเวียนเทียน เวียนรอบ ขอบเขตขัณฑ์ ไปเวียนธรรม์ เวียนทุกข์ ส่อสุขศรี ไปเวียนบุญ หนุนศาสน์ ปราศธุลี กายวจี จิตน้อม พร้อมบูชาฯ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ หัวข้อ: Re: มาฆปูรณมีบูชา เริ่มหัวข้อโดย: ดินสอดำ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2011, 12:25:AM เวียนวนบนโลกล้าง ทางสวรรค์ หารักมากักกัน กอดพร้อม เงินทองหากองครัน ครบทั่ว ทางสุดดุจชีพย้อม ยศแท้เทียมเฉลย กราบพระขอจิตแจ้ง สัจธรรม ขอลูกผูกพันคำ ท่านชี้ เกิดแสงแต่งทางนำ ออกห่าง อบายเฮย โปรดปลุกปัญญานี้ ผ่องแพร้วพุทธคุณ หลงเดินเพลินโลกรู้ ตัวสาย หวังกอปรบุญหนุนปลาย ดับร้อน เดินทางอย่างบรรยาย นานนับ ปีแล ทรัพย์ที่มีมาต้อน เปลือกหุ้มคลุมเขลา ฯ... หัวข้อ: Re: มาฆปูรณมีบูชา เริ่มหัวข้อโดย: GreenMonkey ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2011, 01:19:AM คืนจันทร์เพ็ญ อร่ามฟ้า นภากาศ ใต้ร่มอาสน์ หลักธรรม แลคำสอน ดุจน้ำทิพย์ หยิบชื่น รินรื่นพร กิเลสร้อน ดับสลาย คลายบรรเทา สดับเสียง เทศนา บุญญายิ่ง สรรพสิ่ง โลกล้วน ชวนให้เศร้า แต่มีธรรม นำทาง สร้างชีพเรา ย่อมหมดเขลา ด้วยแจ้ง ซึ่งแสงธรรม ยามเวียนเทียน แสงเทียนส่อง ถึงห้องจิต สอนชีวิต มีค่า อย่าถลำ แลดอกไม้ บูชา น่าจดจำ เป็นคุณล้ำ เลิศลพ เหนือภพไตร วันมาฆปูรณมี เป็นศรีสุข ดับสิ้นทุกข์ สิ้นเศร้า ที่เผาไหม้ น้อมบูชา ด้วยชีวิต และจิตใจ ดวงหทัย สว่างเหมือน ดวงเดือนเพ็ญ .. GreenMonkey .. |