|
หัวข้อ: ทะเลาะกัน...พลันต้องจาก เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2011, 03:56:PM ทะเลาะกัน...พลันต้องจาก ฝนตกรินจินต์ฉ่ำระกำโศก วิปโยคโหยหวนครวญครางหา ขาดน้องไปพี่ทุกข์ทรมาน์ อีกนัยน์ตาคลอเบ้าเศร้าถึงทรวง วิงวอนไหว้ดวงจันทร์เจ้าเวหน บันดาลดลเทพไท้ใหญ่ในสรวง มาปัดป้องกันภัยอาลัยลวง เศร้าทั้งปวงป่นปี้ช่วยทีเทอญ เพราะก่อนนี้ฟกช้ำระกำจิต อีกชีวิตต้องร้างต้องห่างเหิน จากคนรักนานเข้าเศร้าเหลือเกิน จำใจเดินโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย บนหนทางร้างคู่ดูอ้างว้าง ต้องเหินห่างครางไห้ไร้ความหมาย ชลเนตรเหตุทุกข์ปลุกบรรยาย เกือบมลายตายจากเพราะพรากกัน เพราะทะเลาะเบาะแว้งจึงแจ้งทุกข์ มาเคล้าคลุกในจิตพิษหุนหัน พรหมลิขิตจึงแกล้งแสร้งสาปทัณฑ์ เอาโลกันตร์มารุมสุมอุรา อกจึงร้อนฟอนไฟใจผลาญเผา เมื่อสองเราหม่นหมองต้องเกศา ห่างวิถีทางเดินเกินเยียวยา หลั่งน้ำตาไหลรินสิ้นมลาย (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ |