|
หัวข้อ: นิยามความรักของคนบางคน เริ่มหัวข้อโดย: sitang ที่ 18 มกราคม 2011, 01:52:PM นิยามความรักของคนบางคน
๐วาดเอาไว้งดงามเรื่องความรัก ร้อยเรียงถังแต่งเติมเพิ่มแต้มสี ลิขิตเขียนจารึกในกวี บอกวจีความหมายจากภายใน ๐เป็นบทเพลงบรรเลงจากสวรรค์ งามเฉิดฉันดังรุ่งแสงไถง หวานละมุนหอมกลิ่นอันละไม ผ่องอำไพเกินถ้อยพรรณนา ๐แต่ที่เป็นเฉกเช่นดังเศษซาก ถูกเขาพรากชิงชังอนาถา ขีดเพื่อลบกลบด้วยเท้าบาทา เพียงวาจาเจ็บร้าวถึงวิญญาณ ๐ราวสำเนียงเสียงครวญที่ร่ำไห้ ทุกข์แค่ไหนเปรียบได้ดั่งไฟผลาญ ความสำนึกรู้สึกทรมาน เกินกล่าวขานบอกไปให้ใครฟัง ๐แรกเริ่มต้นงดงามความล้ำค่า แต่กลับมาเหลือเพียงแค่ความหลัง จากมั่นคงลงเลยด้วยผุพัง เลอะเกรอะกรังสิ่งร้ายในราคี ๐หมายเอาไว้ว่าเป็นสิ่งเลอค่า อุปมาหยาดฟ้าสูงศักดิ์ศรี แต่สุดท้ายคุณค่าที่เคยมี เลือนห่างลี้หนีหายไปกลับกาล สิตางศ์ หัวข้อ: Re: นิยามความรักของคนบางคน เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 18 มกราคม 2011, 04:22:PM นิยามรักของใครก็ของมัน เล่า..นิยามความรักเคยถักไว้ ฤๅ สิ่งไหนหนอหยัดบรรทัดฐาน หรือเป็นไปไร้ทิศพิสดาร ไหนแก่นสารนิยามไหนความจริง ถ้าความรักนั้นหรือคือการให้ แล้วทำไมช้ำชอกเพราะกลอกกลิ้ง เอาอะไรไหนบ้างมาอ้างอิง ก็ยากยิ่ง..นิยามหนอความรัก เห็นกระทำลำเอียงไม่เที่ยงแท้ เห็นก็แต่ปะทุอุปสรรค มโนรมย์สมมาดสุดคาดนัก สิ้นหลัก..สิ้นแหล่ง..แห่งหัวใจ ไหนว่ารัก..บริสุทธิ์..ใสสะอาด เห็นเกลื่อนกลาดตัณหา..กับสาไถย เป็นกับดักโสมมสังคมภัย เป็นข้ออ้างสนองใคร่..ให้ดูดี นิยามรักของใครก็ของมัน แต่ของฉันบัดซบ..กับบัดสี หน้ากากสวย..สวมทับความอัปรีย์ บนวิถีดิบหยาบ..สุภาพชน นิยามรักของใครก็ของใคร พูดกันไปนานา..ขออย่าสน ผู้ที่หัวใจพังทั้งกมล เล่านิยามของตน เพียงแค่นี้ -อาร์ตี้- |