ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

  รู้ทั้งรู้ว่าเธอมีคนที่รัก
ไม่อาจหักห้ามใจจากเธอได้
รักเสมอถึงแม้เธอจะรักใคร
จะเป็นที่เท่าไร่ไม่สำคัญ
   ทุกครั้งที่ฉันนั้นเสียใจ
ไม่มีใครสักคนเคียงข้างฉัน
แต่มีเธอเข้ามายืนข้างกัน
ตั้งแต่นั้นฉันเริ่มมีใจให้เธอ
    ทุกทุกวันอยากโทรหา
อยากเห็นหน้าเธอเสมอ
ไม่อยากคิดถึงชีวิตที่ขาดเธอ
ไม่อยากเจอการจากลาเหมือนวันวาน
      แต่วันมันก็มาถึงจนได้
วันที่ทำให้ความรักต้องหมดหวาน
วันที่ที่ต้องทนทุกข์ทรมาน
วันที่ใจร้าวรานก่าวันใด
     วันที่ฉันได้รู้ว่าเธอรักเขา
และต้องเศร้าต้องจากกันไม่คิดฝัน
เธอรักเขาเขารักเธอต้องจากกัน
เฝ้ารอวันที่จะกลับมารักกัน