พิมพ์หน้านี้ - จุดหยุด ความพอดี...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: อรุณแรก รัตติกาล ที่ 14 มกราคม 2011, 11:28:PM



หัวข้อ: จุดหยุด ความพอดี...
เริ่มหัวข้อโดย: อรุณแรก รัตติกาล ที่ 14 มกราคม 2011, 11:28:PM
ดูคนเรา  น่าเศร้า  เป็นอย่างยิ่ง
เห็นแก่ตัว  เสียจริง  มนุษา
เอาความสุข  ใส่ตัว  ทั่วโลกา
มิเคยหา  จุดหยุด  ความพอดี
ทั้งป่าไม้  เผาถาง  มาทำไร่
ทะเลใส  ปะการัง  มาฟอกสี
ท้องนภา  มลพิษ  มาเกินปี
ปฐพี  แตกระแหง  มามากพอ
ถึงเวลา  เราร่วม  ดูแลโลก
ก่อนจะโศก  เมื่อสาย  แล้วมาขอ
ให้ทุกอย่าง  กลับคืน  คงเกินรอ
เหลือแต่ตอ  ต้นไม้  สายเกินไป....


หัวข้อ: Re: จุดหยุด ความพอดี...
เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 15 มกราคม 2011, 12:06:AM


หยุดที่พอ พอที่หยุด  คือสุดยอด
หยุดแล้วจอด จอดแล้วหยุด คือสุดหวัง
มีไม่พอ    พอไม่มี   นี้เสียงดัง
มีไม่ยั้ง     ยั้งไม่มี   นี้เกินไป

อยู่ไม่ยั้ง  ยั้ไม่อยู่   อาจดูพลาด
ยั้งเพราะหวาด หวาดเพราะยั้ง  ยังพอได้
ไตร่ตรองจิต  จิตไตร่ตรอง  มองด้วยใจ
ใจสดใส  ใสสดใจ    คิดไว้ดี

มั่วๆเอา คงมีความหมายบ้าง.... emo_54

       Mayawin
     ๑๕ มกราคม ๒๕๕๔