|
หัวข้อ: รอยโศก เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 08 มกราคม 2011, 11:54:PM ไม่ทันลืมตาจะดูโลก
ความโศกก็เยือนคล้ายเพื่อนเก่า นิ้วน้อยไร้พ่อให้เกาะเกา- ยึดหลักบังเงา เจ้าไม่มี เถอะ!ดู ฝีมือผู้ถือสิทธิ์ กำฟ้าปกปิด ความบัดสี ดับชนคนแล้วคนเล่านี้ เพียงคิดแยกปฐพี แผ่นดิน ขอคืนพ่อหนูผู้เป็นหลัก ชีวิตมิใช่ผักปลาทั้งสิ้น ไยมาห้ำหั่นกันอาจิณ อำมหิตทมิฬ ชาด!!เกาะกินใจ พอเริ่มลืมตาก็หน้าเศร้า ถามเบาเบา พ่อหนูท่านอยู่ไหน รอยฝากร้าวลึกนี้จากใคร ใจร้ายทำได้ ...สุดเลว เจ็ดปีย่างย่ำ ความต่ำช้า เหล่าสามานย์เหยีบย่ำบาทา..ห่าเหว คงคอกไฟไหม้เชื้อคุเปลว รนด้ามขวานแหลกเหลว ใครทำ??? หนูคุ้นแต่เสียง บึ้ม บึ้ม บึ้ม... กระหึ่ม ต้าม ตู้ม สุดกลืนกล้ำ ปัง ปัง ดังแทรกแหวกประจำ ผู้คนล้มคว่ำหลบทางปืน วันนี้วันเด็ก เรื่องใหญ่มิใช่เล็กเมื่อเด็กยื่น ร้องทุกข์แก่โลก โศก,ตายืน ละห้อยขมขื่นให้ท่านชม ขออภัยค่ะ ใช้คำหยาบนิดนึง (^_^)~ หัวข้อ: Re: รอยโศก เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 09 มกราคม 2011, 12:27:PM (http://add.klonthaiclub.com/images/46f15.jpg)
ยากเยื่อนยับดับเหตุที่เกิดได้ ผลประโยชน์ให้มากมายเล็งเห็นอยู่ ต้องลำบากเด็กน้อยแลคุณครู ต้องทนสู้ชีวิตปลิดชะตา อยากเห็นไทยร่มเย็นและเป็นสุข ไม่มีทุกข์ยากเข็นเช่นนี้หนา ขอส่งใจไทยตอนล่างด้วยเมตตา ขอจงผาสุขได้ใต้ร่มเย็น (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_174.gif) ฉันเอง.. |