หัวข้อ: ชอกช้ำ...ระกำใจ :( เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 04 มกราคม 2011, 10:21:PM ชอกช้ำ ระกำใจ สุดชอกช้ำระกำใจใครจะรู้ ทั้งหดหู่เวงวังแทบคลั่งเผลอ ผิดซ้ำซากบากหน้ามาพบเธอ ก็ต้องเจอจุดจบประสบทุกข์ โศกสลดรันทดใจอาลัยรัก ซึมเซานักหนักหน่วงบ่วงกรรมยุค โทมนัสอัดแน่นหากแม้นสุข ก็ต้องคลุกคลีร้ายวอดวายพลัน ความหม่นมัวมั่วมาพาหมองเศร้า จิตปลุกเร้าเข้าหามาหุนหัน ทุกข์ระทมขมขื่นทุกคืนวัน สติอันหมองมัวสลัวกลืน ไม่สว่างรางเลือนเคลื่อนท้อแท้ หมางหมองแม้สะกดจิตคิดฝ่าฝืน ชะตากรรมลำบากยากจะยืน ต้องกล้ำกลืนทนทุกข์ทรมาน ความหมองคล้ำโศกีชีวีดับ อาสัญยับลับสูญตระกูลผลาญ ชีวันพร่าช้าเชื่องเปลื้องทุกข์นาน หมองหม่นกาลคลุมเครือเมื่อจำรูญ ประดุจไฟโลกัณต์พลันหมองไหม้ จิตแจ่มใสนั้นหายกลายดับสูญ ความหมองซีดเผือดบางจางอาดูร เพื่อเพิ่มพูนความทุกข์คลุกโลกัณต์ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ หัวข้อ: Re: ชอกช้ำ...ระกำใจ :( เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 05 มกราคม 2011, 01:39:AM เนตรประดิษฐ์น้ำตามาทาทาบ ไหลรินอาบปรางค์สองนองเนืองผัน ไยความร้อนไม่ห่อนจับดับโทษทัณฑ์ น้ำตานั้นหลั่งรินสิ้นเบ้าดวง ปล. วันนี้เศร้าไปหน่อย ขอระบายอารมณ์ในนี้ละกันครับ emo_62 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif) บัณฑิตเมืองสิงห์ |