พิมพ์หน้านี้ - หมาหมา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: ฉันเอง ที่ 31 ธันวาคม 2010, 01:53:AM



หัวข้อ: หมาหมา
เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 31 ธันวาคม 2010, 01:53:AM
(http://add.klonthaiclub.com/images/65many.gif)
หมาหลง
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_050.gif)
ชื่อมอมแมมเป็นหมาหลงอยู่แถวบ้าน
อดอาหารมาหลายวันตัวซีดผอม
ไร้พ่อแม่ในหัวอกคงตรมตรอม
เก็บถนอมมาเลี้ยงดูอุ้มชูใจ

เพราะสงสารขาดเราเขาตายแน่
ใครไม่แลแค่หมาไทยดื้อตาใส
วิ่งตามเขาคนโน้นนี้อยู่ร่ำไป
ไม่มีใครสนใจเจ้าเฝ้าเพ้อคอย

จับอาบน้ำฉีดยารักษาโรค
ให้คลายโศรกมีเจ้าของต้องไม่หงอย
มีอาหารเช้าเย็นดูเอ็นจอย
คลายเศร้าสร้อยดั่งเจ้าของเมื่อมองมัน

ไม่ผิดหวังเจ้าเติบใหญ่ไว้ใจได้
ต่างรักใคร่กันและกันไม่แปรผัน
รักเจ้าของคอยห่วงใยทุกวี่วัน
แต่คนนั่นไม่รักฉันเหมือนเจ้าเลย
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_050.gif)

ฉันเอง..


หัวข้อ: Re: หมาหมา
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 31 ธันวาคม 2010, 03:42:PM
   จากใจหมา

หมามันรักหมดใจให้เจ้าของ
คอยปกป้องผองภัยไม่นิ่งเฉย
เหมือนคำคนกล่าวไว้ใช้เปรียบเปรย
หมาไม่เคยนอกใจแม้วายปราณ

คนบางคนเลี้ยงหมาแค่ว่าสวย
พอหมาป่วยแก่ลงไม่สงสาร
กลับทิ้งขว้างในถิ่นที่กันดาร
กลายเป็นหมาไร้บ้านสันดานคน

หมาไม่มีเจ้าของมองหาบ้าน
หาอาหารเรื่อยไปใจหมองหม่น
คนใจดีเลี้ยงไว้คลายทุกขฺ์ทน
หมาจึงพ้นโศกเคราะห์เำพราะนายดี

ขอกุศลดลให้นายไม่แห้ว
มีรักแล้วไม่คลายหน่ายแหน่งหนี
รักซื่อสัตย์อย่างหมาทุกนาที
ทั้งชีวีมอบให้นายคนเดีียว......

(กลายเป็นหมาซะแล้ว อิอิ)