พิมพ์หน้านี้ - คำทำนายอันเป็นปริศนาธรรมของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประวัติศาสตร์ => ข้อความที่เริ่มโดย: พรายม่าน ที่ 28 ธันวาคม 2010, 10:35:AM



หัวข้อ: คำทำนายอันเป็นปริศนาธรรมของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต)
เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 28 ธันวาคม 2010, 10:35:AM

แรงบันดาลใจจาก คำทำนายอันเป็นปริศนาธรรมของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต)*
โปรดสดับด้วยวิจารณญาณอันเป็นวิญญูแห่งตน

กลบทถอยหลังเข้าคลอง(แปลง)

๐ ภพครองผ่านกาฬมหามาหนึ่งยุค
เก่าไล่รุกบุกกลบตลบผลาญ
เงาสิ้นให้ไปพ้นกลวิกาล
เนียรจำนาน เนาว์เนื่องเปลืองปลิดชน

๐ ยักษ์พาลพ้องสองที่กลียุค
เกษียณสุขทุกข์ปักสลักผล
เวียนวนโศกโรคซ้ำช้ำกมล
วายเกลื่อนกล่นป่นเจียนเปลี่ยนนคร

๐ มิตรรักยุคปลุกฟื้นคืนสว่าง
สหายสร้างวางมิตรสนิทสอน
คลายยากไร้ไพร่ราบหาบค้าคอน
ไพอัฐร่อนฟ่อนคล้ายกลายกลับกาล

๐ จิตใจล้ำธรรมสนิทชิดสี่ยุค
ใสและสุกปลุกคิดฤทธ์ผสาน
นัยเป็นเหตุเลศหวลควรสมกาล
ดินแผ่นผ่านขานใจให้ตนยอม

๐ ขาดแขนจำช้ำทุกข์ยุคห่มไห้
สิ้นเสียใม่ไว้มาตรชาติถนอม
ธนินทร์ขมอมฝืนขื่นตรมตรอม
แดนเสียยอมล้อมลิ้นกินกัดทน

๐ เรียกโจรราชพาดตกหกที่หมาย
แสนมลายหายเรียกเพรียกพร่ำบ่น
แทนหนี้ใช้ให้หมดอดเหลือทน
เพลิงกองบนพ่นแล่นแม้นเหมือนตาย

๐ เจ็ดที่ยุคทุกข์ร้องชนพ้นล่วงเล่า
เหลิงไพร่เหล่าเงาเฉดเสร็จสยาย
เริงร่าราษฎร์ปราชญ์ร่วมรวมทนาย
เดือนสลายทลายเพลิงเถลิงรวม

๐ ซบเทวศเกศปิ่นทมิฬยุค
เฉือนเชือดฉุกรุกสบสงบสรวม
เบือนบิดหนีคดีมัดรัดกำกวม
มนมืดท่วมรวมเลื่อนเขยื้อนโยง

๐ ขาวกาถิ่นดินแดนแคว้นเข้าย่าง
สนสับวางกางก้าวราวพรายโหง
ปนคลุกกลั้วชั่วดีมีจนโกง
พองป่องโป่งโลงล้นคนขาดธรรม

๐ สิบสมัยวิลัยชาว** ข่าวเป็นหมาย
หมองหม่นปลายดายดิบลิบลงต่ำ
ครองตนให้ไหม้มัวชั่วฐานนำ
เกินถลำล้ำคนองต้องมลาย ฯI

พรายม่าน
สันทราย
๒๘.๑๒.๕๓


* บางตำนานว่า คำทำนายนี้มีมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา โดยหลวงปู่ใย สืบทอดทางสายหลวงปู่คล้าย อาจารย์ของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโคและหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ วัดท่าซุง ตามลำดับ
** บางตำนานว่า “ชาววิไล” หรือแม้แต่ “ชาวศิวิไล”


หัวข้อ: Re: คำทำนายอันเป็นปริศนาธรรมของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต)
เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 09 มกราคม 2011, 10:47:PM

สักการกถา

สัททุลวิกกีฬิตฉันท์

ขอก้มน้อมศิระราบมนัสสักรดุลย์      พรหมรังษิล้ำคุณ
คณา
ผู้ล่วงแล้วกิระสัมมทิษฐิศริประภา      เลิศล้ำวิทูรหา
ประทาน
อีกสงฆ์ผู้อภิสุทธิ์พระธรรมวชิรญาณ   เอกเอื้ออนันต์กาล
นิกร
ปริศนากัณฑ์อวิจีมิควรพลนิวรณ์      ต่ำต้อยอโคจร
วิจัย
ใดมีอันจุลุถ่อยสิโปรดสมอภัย      ต่ำช้านิรุกติ์ไกล
พิการ
ด้นด้วยหวังจะรั้งวิสุทธิ์จริยการ      เตรียมทุกข์นิวัตทาน
กระทำ

พรายม่าน
สันทราย
๐๙.๐๑.๕๔

ปล. เนื่องจากในเบื้องแรกผู้เขียนมิได้ขออนุญาตนำปริศนา ซึ่งไม่ว่าอริยสงฆ์องค์ใดจะได้รจนาไว้ มาทำเป็นกลบท ประหนึ่งคล้ายนำมาล้อเล่นอันเป็นการไม่สมควรอย่างยิ่ง จึงได้นำฉันท์สำนวนนี้มาลงไว้เป็น ขมาคารวะ