|
หัวข้อ: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 25 ธันวาคม 2010, 01:12:PM ระเริงถ้อย ระร้อยคำ ระร่ำทุกข์ ระคนสุข ระเร้าใจ ระไหลหลง ระทมจิต ระติดใจ ระไม่ปลง ระบุบ่ง ระรักร้าว ระหนาวใจ สะบัดโบก สะโพกย้าย สะพายย่าม สะกดตาม สะกิดตัว สะมั่วไฉน สะลึมสะลือ สะร่อสะแร่ สะแย่สะใย สะพ้งสะใภ้ สภาพสะพัก สะบักสะบอม emo_85 emo_111 emo_115 เกือบตาย....... emo_106 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 25 ธันวาคม 2010, 09:11:PM เจ็บจนตาย หมายปอง นิ่มน้องนุช ช้ำที่สุด เมื่อเธอมี คนที่หมาย ใจของพี่ หนาวเหน็บ เจ็บจนตาย หัวอกชาย พ่ายเธอ นั่งเพ้อครวญ หยดน้ำตา รินหลั่ง ความหวังสิ้น เมื่อยามกิน ไม่ได้นอน อาวรณ์หวล ใจหนาวเหน็บ เจ็บจิต กระบิดกระบวน เพราะยิ้มยวน จากน้อง จึงหมองมัว emo_111 emo_111 emo_111 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 25 ธันวาคม 2010, 09:50:PM นี่น้องชายพี่ก็เคยพ่ายแพ้รัก มามากนักสู้อดกลั้นมิหวั่นไหว หยุดเสียเถิดน้ำตารักอาลัย หยุดเสียใจเสียทีเริ่มต้นใหม่ อาจจะมีสาวใดที่เหมือนเรา เขาอาจเศร้าอาจเหงาเป็นใช่ไหม อย่ารักเลยรักคนที่หลายใจ แต่รักคนที่หัวใจคล้ายคล้ายกัน emo_54 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 25 ธันวาคม 2010, 10:00:PM จะเคี่ยวเข็น หัวใจ ทำไงพี่ อยู่ดีดี ใจน้อง ต้องไหวหวั่น เพราะเธอสวย โดดเด่น ดุจเพ็ญจันทร์ จนน้องนั้น เผลอใจ มอบให้เธอ หากพี่มี ประสบการ์ ทางด้านรัก เคยอกหัก มากมาย หลายรักเก้อ ช่วยสอนน้อง หน่อยหนา อย่าว่าเบลอ น้องอยากเจอ กับหญิง ที่จริงใจ มองอย่างไร จึงจะรู้ ว่าคู่แท้ ไม่ผันแปร เปลี่ยนจิต ดังคิดได้ จะดูหญิง ที่จริงจัง ดูอย่างไร จึงจะไม่ ถูกเขาหลอก พี่บอกมา. emo_94 emo_94 emo_68 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 25 ธันวาคม 2010, 10:16:PM สองหนุ่มกลุ้มรุมเร่งดูเคร่งเครียด กลัวสาวเกลียดเบียดเสียดเจียดปรึกษา ใครชำนาญชาญเชี่ยว เรื่องเกี้ยวพา เชิญอย่าช้ามาสอน อย่านอนใจ emo_68 ..มาแอบดู.. หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 25 ธันวาคม 2010, 10:23:PM ประสบการณ์ มากมาย หากได้รับ ขอบคุณครับ นับว่าบุณ-คุณยิ่งใหญ่ ถ้าใครช่วย ชี้ทาง สว่างไป แต่งงานได้ จะส่งการ์ด ประกาศชวน แต่ตอนนี้ ชีวิต ยังติดหล่ม หัวอกตรม รักนี้ ไม่มีหวน เพราะขาดหญิง จริงใจ ถึงได้ครวญ สมัครด่วน ยังรออยู่ โปรดรู้นะ emo_68 emo_68 emo_68 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 25 ธันวาคม 2010, 11:48:PM คุณสมบัติคัดสรร ประจันหน้า อุ้ย!! อย่าช้า มาแล้ว เข้าแถวล่ะ หัวหูหางคางครบ จบวาระ เชิญนะยะ ปะแป้ง จำแลงรอ วาดคิ้วโก่งโด่งเด่น เป็นสง่า จับปากกาหาใบ อยู่ไหนหนอ สมัครไว้ให้ลุ้น หมุนตัวงอ เร็วเลยพ่อ รอประกาศ วาดรางวัล emo_68 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 12:11:AM ต้องขอถาม ทรามวัย เท่าไรแล้ว แม่น้องแก้ว ตบแต่ง หมายแข่งขัน ยี่สิบกว่า ก็พอไหว วัยสำคัญ น้ำหนักนั้น ต้องอย่าเกิน จึงเพลินดี ถ้าอายุ เลยเลขสาม ไม่งามครับ น้ำหนักรับ สี่สิบห้า ไม่กว่านี้ ผิวขาวสวย สะโพกใหญ่ จึงใช่ที ดำมิดหมี ได้โปรดถอย แล้วคอยคิว emo_68 emo_68 emo_32 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 12:59:AM ติเนื้อนวล ว่าดำ ขำไม่ออก
คงช้ำชอก ค้อนมา แล้วหน้านิ่ว หน้าบึ้งตึง กลับหัว เดินตัวปลิว คงจะฉิว ฉุนเฉียว เลี้ยวกลับไป ต้องขอโทษ ที่แต่ง แรงไปบ้าง ธิดาช้าง อย่าพิโรธ โกรธได้ไหม ผิดนิดเดียว เชียวหนา โปรดอภัย สมัครใหม่ ก็ยังรับ นะครับคุณ emo_85 emo_68 emo_89 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 04:51:AM ผมแต่งกลอน อ้อนรัก ประจักษ์จิต สื่อมิ่งมิตร มากมาย หลากหลายรุ่น ผิดพลาดไป ต้องขอโทษ โปรดการุญ อย่าเคืองขุ่น บทกวี ที่แสดง ที่ไพเราะ แต่งจากจิต สู่มิตรแท้ ที่หยอกแหย่ เล่นบ้าง เพียงบางแห่ง ใช่ก้าวร้าว เลยหนอ ขอชี้แจง อย่าหน่ายแหนง หนีลับ โปรดกลับมา emo_45 emo_89 emo_62 emo_79 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 05:17:AM สวัสดี ปีใหม่ เขาไปเที่ยว เราผู้เดียว เปลี่ยวเหงา เฝ้าเคหา เพราะสตางค์ ไม่ค่อยมี สิ้นปรีดา จะบากหน้า หาคนไหน ใครก็เมิน เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมุ่ง เมื่อยามยุ่ง หมูหมา มาห่างเหิน เมื่อไม่มี เขาก็เห็น เป็นส่วนเกิน เมื่อเผชิญ โชคร้าย ใครช่วยเรา เพราะไม่มี เงินทอง ของมีค่า ปีใหม่มา อีกครั้ง จึงนั่งเหงา อดไปเที่ยว พักผ่อน นอนซบเซา ปีใหม่เศร้า เขาสนุก เราทุกข์ใจ กราบไหว้วอน เทวดา ฟ้าช่วยลูก ขอให้ถูก ล๊อตเตอรี่ วันปีใหม่ ขอสักล้าน เถิดหนอ แค่พอใช้ ทั้งเป็ดไก่ จะซื้อหา มาไหว้เอย. emo_89.......................... เทวดาบอก ได้สิลูก แต่บังเอิญ วันที่ 1 มกรา หวยไม่ออก.... emo_101 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 26 ธันวาคม 2010, 08:30:AM ติเนื้อนวล ว่าดำ ขำไม่ออก คงช้ำชอก ค้อนมา แล้วหน้านิ่ว หน้าบึ้งตึง กลับหัว เดินตัวปลิว คงจะฉิว ฉุนเฉียว เลี้ยวกลับไป ต้องขอโทษ ที่แต่ง แรงไปบ้าง ธิดาช้าง อย่าพิโรธ โกรธได้ไหม ผิดนิดเดียว เชียวหนา โปรดอภัย สมัครใหม่ ก็ยังรับ นะครับคุณ emo_85 emo_68 emo_89 ธิดาช้างทางไหน ใครช่างว่า ดำเป็นกาหาใช่ ใครหน้านิ่ว ยังยิ้มอยู่เริงรื่นยื่นตัวปลิว ที่แล่นลิ่วหิวนอน จึงถอนตัว emo_90 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 08:55:AM ติเนื้อนวล ว่าดำ ขำไม่ออก คงช้ำชอก ค้อนมา แล้วหน้านิ่ว หน้าบึ้งตึง กลับหัว เดินตัวปลิว คงจะฉิว ฉุนเฉียว เลี้ยวกลับไป ต้องขอโทษ ที่แต่ง แรงไปบ้าง ธิดาช้าง อย่าพิโรธ โกรธได้ไหม ผิดนิดเดียว เชียวหนา โปรดอภัย สมัครใหม่ ก็ยังรับ นะครับคุณ emo_85 emo_68 emo_89 ธิดาช้างทางไหน ใครช่างว่า ดำเป็นกาหาใช่ ใครหน้านิ่ว ยังยิ้มอยู่เริงรื่นยื่นตัวปลิว ที่แล่นลิ่วหิวนอน จึงถอนตัว emo_90 ต้องขอโทษ โปรดอภัย เข้าใจผิด พลาดไปนิด ผิดไปหน่อย ค่อยยังชั่ว ไม่อ้วนดำ ซ้ำใจดี แบบนี้ชัวร์ แม่ทูนหัว เรื่องอายุ ทะลุเกณฑ์ ถ้านิ่งเฉย นั้นหนา แปลว่าใช่ ถูกต้องไหม คนงาม เข้าสามเสน หรือหลักสี่ มีพิกัด บอกชัดเจน โอ้กรรมเวร ขอว่าอย่า เลยห้าไป emo_101 emo_101 emo_85 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: ตัวฉัน* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 01:15:PM ๐นั่งแต่งหน้าปะแป้งมาต่อแถว สาวเรียงแนวน้อยใหญ่ไม่ขัดเขิน ทั้งน่ารักน่าชังมองเเล้วเพลิน จึงจำเดินกลับบ้านไม่สู้ใคร ....// แวะมาต่อแถวแต่ไม่เอาดีกว่า สาวเยอะเกินไป อิอิ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_034.gif) หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 05:06:PM ๐นั่งแต่งหน้าปะแป้งมาต่อแถว สาวเรียงแนวน้อยใหญ่ไม่ขัดเขิน ทั้งน่ารักน่าชังมองเเล้วเพลิน จึงจำเดินกลับบ้านไม่สู้ใคร ....// แวะมาต่อแถวแต่ไม่เอาดีกว่า สาวเยอะเกินไป อิอิ ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_034.gif[/url]) โอ้สาวน้อย ร้อยชั่ง ยังเดินหนี คิดอีกที คงเพราะเรา ไม่เอาไหน จึงเอื้อนเอ่ย พจนา อย่าเพิ่งไป เดี๋ยวพี่ให้ รางวัล "ขวัญใจเรา" อิอิ emo_68 emo_68 emo_68 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 08:19:PM เธอช่างสวย เลิศล้ำ งามบรรเจิด เหมือนนางฟ้า ที่เกิด ในแดนสรวง พิศเพ็ญพักตร์ ผ่องหล้า สุดาดวง พาให้ทรวง ไหวหวั่น คิดฝันไป ได้แบบนี้ ซักคน บนทางรัก จะเฝ้าภัก-ดีเธอ เสมอสมัย ไม่แปรเปลี่ยน ใจจริง เพราะหญิงใด เพราะว่าใจ มอบรัก เฝ้าภักดี. emo_116 emo_62 emo_95 [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 26 ธันวาคม 2010, 08:23:PM แง......... ทำไม โพสต์แล้ว ภาพไม่ขึ้นง่ะ ผู้ดูแล ตอบด่วน emo_111 emo_111 emo_111 emo_111 หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 27 ธันวาคม 2010, 05:11:PM Mayawin อกหัก
นางในฝัน ยากบรรจบ ได้พบหน้า บ่อน้ำตา รินหลั่ง เป็นทางไหล ฐานะเรา กับเขานั้น ห่างกันไกล พาหัวใจ ให้ห่อ ทรมาน เพราะแอบรัก ปักใจ ถึงได้ช้ำ สุดระกำ รักเอ๋ย ไม่เคยหวาน เห็นเขาควง คนอื่น แสนชื่นบาน เราร้าวราน เจียนว่า จะบ้าตาย โดย Mayawin ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๓ emo_94 emo_94 จริงนิดเดียว หัวข้อ: Re: กลอนพาไป เริ่มหัวข้อโดย: Lจ้าVojกaoนบทนี้* ที่ 28 ธันวาคม 2010, 09:18:PM ประตูใจ
ประตูใจ ไว้ว่าง ให้นางแก้ว ที่เลิศแล้ว งามล้วน มาสวนเส จะก้าวข้าม ขอบขัณฑ์ โดยวันเวย์ เมื่อหลงเล่ห์ มาแล้ว ห้ามแจวจร แม้สาวสวย ใสซื่อ พึ่งมือหนึ่ง จะสุดซึ้ง แสนรัก ดังปักศร และขอหวิว ไหวหวาม แม่งามงอน เพื่อออดอ้อน ออเซาะ เฉพาะเธอ หมายเหตุ ผู้เขียนเป็นผู้หนึ่งที่แต่งกลอนโดยมักจะให้ความสำคัญกับเรื่องสัมผัสมาเป็นอันดับแรก ส่วนเรื่องความหมายของคำนั้นให้ความสำคัญเป็นรองลงไป ถ้าคิดเป็นเซ็น ก็ เน้นสัมผัสเสีย ๗ ภาษาอีก ๓ ฉะนั้น บางครั้งกลอนที่แต่งในแต่ละบท ภาษา จึงไม่ได้เลิศหรูอะไร คงมีแต่สัมผัสอย่างเดียว ด้วยเหตุนี้ผู้จึงได้ตั้งหัวข้อนี้ขึ้นมาว่า กลอนพาไป เพื่อให้เข้ากับลักษณะเฉพาะตัวของผู้เขียน ส่วนเหตุผลที่เป็นเช่นนี้นั้น เป็นเพราะผู้เขียนหาได้เล่าเรียนในทางกวีมาแต่ประการใดไม่ ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็ด้วยใจรักและฝึกหัดเองทั้งสิ้น โดยปราศจากครูผู้ชี้แนะ นอกจากบทกวีที่เป็นต้นแบบ เพียงไม่กี่บท ด้วยเหตุนี้นั่นเอง จึงทำให้ผู้เขียนอ่อนในทางภาษากวีศิลป์ ภาษาที่ใช้ส่วนมากจึงมักเป็นคำพื้นๆที่มักใช้พูดกันในชีวิตประจำวันเท่านั้น เพียงแต่มุ่งเน้นที่สัมผัส และแต่งให้คนอ่านพอแต่เข้าใจเป็นหลัก การจะแต่งให้ลึกซึ้งหรอใช้ภาษาชั้นสูงนั้นก็จนใจและยอมรับว่ายังด้อย อีกมาก การแต่งก็มักชอบแต่งทางทำนองตลก สนุกสนานเฮฮามากกว่าที่จะเน้นในแบบที่หวานลึกซึ้งกินใจ ถ้าหากท่านใดที่แต่งกวีที่ลึกซึ้งกินใจและมีฝือสุดยอด ก็ต้องขออภัยด้วยที่ผู้เขียนไม่อาจต่อกลอนด้วย เนื่องจากสำนึกดีว่า ตนเองสำนวนยังไม่ถึงนั่นเอง Mayawin ๒๘ ธันวาคม ๒๕๕๓ |