|
หัวข้อ: ถึงคุณอ่านแล้วไม่ยิ้ม.. แต่ฉันเขียนแล้วฉันยิ้ม เริ่มหัวข้อโดย: [Pink Carnation*] ที่ 21 ธันวาคม 2010, 11:33:PM ˝Ň o Ŝ T O P _ C a s † z™~
สำ หรับ ฉัน .. ฉัน ไม่ รู้ หรอก ว่า เวลา จะ นาน แค่ ไหน ฉัน รู้ แค่ ว่า ฉัน รัก คุณ ฉัน รู้ แค่ ว่า ฉัน จะ รอ เพียง แค่ คุณ ฉัน ไม่ รู้ หรอก ว่า พรุ่ง นี้ จะ เป็น ยัง ไง ฉัน รู้ แค่ ว่า ฉัน " ยัง รอ ฉัน ไม่ แน่ ใจ หรอก ว่า ฉัน จะ โสด ตลอด ฉัน เชื่อ ว่า สัก วัน จะ ต้อง มี ใคร ผ่าน เข้ามา ฉัน เชื่อ ว่า สัก วัน ฉัน จะ ต้อง หลง ฉัน จะ ต้อง ชอบ ใคร สัก คน มาก มาก .. ฉัน ไม่ กล้า คิด ว่า มัน อาจ จะ มาก กว่า รัก คุณ ฉัน เชื่อ ว่า ระ หว่าง เรา ต้อง มี ใคร หลาย คน ผ่าน ไป ฉัน เชื่อ ว่า คุณ กับ ฉัน ไม่ ใคร ก็ ใคร ต้อง นอก ใจ สัก วัน ฉัน ไม่ กล้า คิด หรอก ว่า มัน จะ ทั้ง สอง คน ฉัน ไม่ กล้า คิด หรอก ว่า ฉัน จะ นอก ใจ คุณ ฉัน ไม่ กล้า รับ รู้ ด้วย ว่า คุณ จะ นอก ใจ ฉัน รู้ ว่า ห่าง ออก ไป ก็ เหมือน ไม่ ได้ คบ กัน ฉัน รู้ ว่า ห่าง มัน คือ ไกล พบ ก็ ไม่ ได้ เจอ ฉัน รู้ ว่า ถึง เรา จะ ห่าง ไกล แต่ ใช่ เหมือน คน อื่น ฉัน รู้ ว่า ต้อง อด ทน มาก กับ การ ไม่ ได้ คุย ไม่ ได้ เจอ ฉัน รู้ ว่า มัน ไม่ ต่าง อะ ไร เลย กับ เลิก กัน แต่ .. ฉัน ยัง จะ รัก และ จะ รอ การ กลับ มา เจอ กัน อีก ครั้ง คือ การ ที่ เรา จำ ได้ ว่า เรา รัก กัน และ ฉัน .. รัก คุณ (: ครั้ง สุด ท๊าย .. ฉัน บอก คุณ ไป แล้ว ว่า รัก คุณ ผ่าน หน้า ฉัน ไป พร้อม กับ คำ ว่า 'ฉัน รัก คุณ..' ไม่ ! ฉัน ไม่ ได้ พูด มัน ใน ใจ ฉัน พูด มัน ออก ไป กับ สาย ลม เป็น คำ ที่ ถ้า คุณ มา เอียง ฟัง 'คุณ ก็ จะ ได้ ยิน' แต่ คุณ กลับ ผ่าน ฉัน ไป โดย ไม่ ได้ หัน มา มอง ว่า มี ฉัน นะ ฉัน~ "กำ ลัง บอก รั๊ก คุล" :) ทำ ได้ เพียง ! ถ้า หาก เพียง ได้ รู้ ว่า มัน จะ เป็น ครั้ง สุด ท้าย ฉัน ก็ คง ทำ ได้ ดี กว่า แค่ พูด ทัก ทาย แต่ เพราะ ฉัน ไม่ รู้ ความ รู้ สึก ที่ ควร จะ อยู่ ใน ประ โยค สุด ท้าย .. จึง อยู่ กับ ฉัน มา ถึง วัน นี้ จน ถึง ตอน นี้ ตอน ที่ ฉัน พูด กับ เธอ ไม่ ได้ และ ไม่ ว่า ฉัน พยายาม มาก แค่ ไหน ทุก ครั้ง ก็ จบ ด้วย การ ร้อง ไห้ แต่ เพราะ ฉัน ไม่ รู้ ความ รู้ สึก ที่ ควร จะ อยู่ ใน ประ โยค สุด ท้าย 'เธอ ไม่ เคย ได้ ยิน' v v v v TO.【B O Y】~ ฉัน รัก คุณ FROM.【M I I N D】.. (: หัวข้อ: Re: ถึงคุณอ่านแล้วไม่ยิ้ม.. แต่ฉันเขียนแล้วฉันยิ้ม เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 22 ธันวาคม 2010, 11:12:AM ใครบอกว่าอ่านไปแล้วไม่ยิ้ม ตอนนี้ฉันกำลังพิมพ์ยิ้มไปส่ง ทีละรอยทีละรอยค่อยค่อยลง ตอนนี้คงเป็นร้อยร้อยแล้วรอยิ้ม เขียนตรงใจผ่อนคลายได้ความสุข อ่านสนุกรู้สึกได้ไอเอิบอิ่ม ทุกถ้อยคำนำเสนอที่เธอพิมพ์ ตั้งแต่ต้นจนสุดริมฉันยิ้มนะ..^^ หัวข้อ: Re: ถึงคุณอ่านแล้วไม่ยิ้ม.. แต่ฉันเขียนแล้วฉันยิ้ม เริ่มหัวข้อโดย: ตัวฉัน* ที่ 22 ธันวาคม 2010, 11:38:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_057.gif) ๐ยิ่งอ่านรสถ้อยคำร้อยเรียบเรียง ออกจากใจใช่เพียงคำแต้มเสริม ยิ่งสุดท้ายคำบอกรักที่เพิ่มเติม ทำฉันเคลิ้มแอบอมยิ้มไปกับเธอ ๐ภาพวันวานย้อนมาให้คิดถึง เก็บไว้ซึ่งดวงใจมั่นเสมอ ให้เขายินคำว่ารักด้วยนะเออ จากคนเพ้อหนึ่งคนที่เฝ้าคอย ตัวฉัน* ๒๒ ธ.ค.๒๕๕๓ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_057.gif) หัวข้อ: Re: ถึงคุณอ่านแล้วไม่ยิ้ม.. แต่ฉันเขียนแล้วฉันยิ้ม เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 22 ธันวาคม 2010, 12:35:PM (http://flowers2.tarad.com/shop/f/flowers2/img-lib/spd_20071110114158_b.jpg) พออ่านจบฉันยิ้มพิมพ์ความเห็น ช่างเหมือนเป็นผลงานผ่านการรีด แต่ละคำสรรหานำมาขีด ดั่งคมมีดกรีดอารมณ์ผู้งมงาย เธออาจยิ้มแต่ใครอาจใจแป้ว มองเห็นแห้ววางใกล้แล้วใจหาย รอเพียงลมรำเพยเอ่ยบรรยาย บอกความหมายว่าใครไหนฝากคำ ถ้าลมลอยเลยผ่านหวานก็สิ้น ต้องหลั่งรินน้ำตาคราถลำ คนอื่นเศร้าเหงานักรักเพียงคำ กลับงึมงำบอกลม..ตรมนะเออ. บ้านริมโขง (http://www.kaweeclub.com/link/2%20(91).gif) |