|
หัวข้อ: ถวิลนี้ ที่หัวใจ (ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒) เริ่มหัวข้อโดย: Pure ที่ 21 ธันวาคม 2010, 01:07:PM จะพร่ำฉันท์ริบรรหาน
จะเปรียบปาน ณ ดวงใจ ประกาศเพื่อแสดงไว้ ยุพินนี้คนึงจริง ตะแกรงใจขยันกรอง มโนร้องนะยอดหญิง ฤดูผันวสันต์สิง ยะเยือกเย็นมิเห็นเธอ สกาวฟ้าวะวาววับ ละเลยนับละเมอเพ้อ เจอะสิ่งใดบ่เท่าเธอ และเจ็บจิตมิบรรยาย ประพฤติทนถวิลต่อ เปราะจริงหนอฤดีชาย มิคิมหันต์ก็แพ้พ่าย ประพาสไหนนะใจเรา วิกาลนานเพราะทานทน ละเลงตนวินิจเหงา วิจิตดีวิมลเศร้า วิโรฒใจวิเศษดี เสลาใจผลิเขมา สุจิตรานิศานี้ จะแลพบ ณ คืนที่ ทิฆัมพรเหมาะปรียา ศิโรรัตน์มกุฎงาม ประจักษ์ตามสว่างฟ้า เสน่ห์คล้ายประกายจ้า สถิตย์ทุกถวิลเอย หัวข้อ: Re: ถวิลนี้ ที่หัวใจ (ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒) เริ่มหัวข้อโดย: Pure ที่ 21 ธันวาคม 2010, 01:10:PM ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
เป็นฉันท์ที่หาได้น้อยแต่มีความสวยงามทางฉันทลักษณ์มากทีเดียว |