|
หัวข้อ: บ่ไลบ่ลืม เริ่มหัวข้อโดย: ชนบท ที่ 05 ธันวาคม 2010, 09:22:PM หลายกวี หลากอารมณ์ ระดมเขียน
ต่างก็เพียร เรียงร้อยกรอง สุดผ่องใส กลอนอกหัก รักหวานเศร้า เคล้ากันไป สุดแต่ใจ จะเลือกอ่าน ทุกชั้นชน ณ.มุมหนึ่ง ซึ่งเคยเด่น เช่นอย่างนี้ หลายร้อยปี ที่ขับขาน กันสุขล้น ผญาเก่า ชาวอิสาน ฐานตอนบน บรรพชน คนรุ่นก่อน ใช้สอนใจ วัยหนุ่มสาว เล่าผญา ว่ากลอนเกี้ยว เพื่อยึดเหนี่ยว นวลอนงค์ ที่หลงไหล อ้ายหนุ่มอ้อน ว่ากลอนหลัก ปักลงใจ สาวชะม้าย ร่ายกลอนงอน ให้อ่อนตาม ปัจจุบัน วันเวลา พาล่วงเลย ผญาเคย มีพันธ์ผูก ถูกมองข้าม รับสืบสาน นั้นไม่มี คนที่ทำ ความทรงจำ เริ่มจืดจาง ห่างทุกที เอกลักษณ์ จักบอกเผ่า เหล่ากำเนิด สิ่งบรรเจิด กลับลืมเลือน เหมือนหน่ายหนี หลงของไหม่ ไลของเก่า เขาว่าดี ของเรามี กลับไม่จำ นำใส่ใจ แล้วใครหนา จะมาสืบ ประสานต่อ ตำนานพ่อ สมบัติแม่ แผ่ไว้ให้ รุ่นลูกหลาน วงค์วานหลัง ไม่ชั่งใจ เหมือนใส่ร้าย บรรพชน ของตนเอง emo_62นักกลอนอ่อนหัด emo_62 หัวข้อ: Re: บ่ไลบ่ลืม เริ่มหัวข้อโดย: ชนบท ที่ 05 ธันวาคม 2010, 09:30:PM คำปากพ่อแม่นี้ หนักเกิ่งธรณี
ไผผุยอแยงนบ สิฮุงเฮืองเมือหน้า ผุที่วาจาต้าน ให้สองน้ำตาหลั่ง บากถ่อฟ้า เวรฮ้ายถ่อแผ่นดิน ผญาเก่า เก่ามากจนไม่รู้ชื่อคนแต่ง หัวข้อ: Re: บ่ไลบ่ลืม เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 05 ธันวาคม 2010, 09:47:PM อยากสิก๋อกองฟ่าโงโค่งใสแผ่นดิน อยากยินเสียงเจ้าของเว่ายามฝนยูเทิงฟ่า อยากให่สาวเบิดสาวหล่า..หลงมักผุ้เว่าเด้(หึยๆ emo_20) คือควมคิดจังอ้าย..ยามายถิ่มดอกเด้..ผู้สาว..ส่ะล่ะล่ะ แบบว่า..อยากแจมน่ะ (แปเอาเด้อ) หัวข้อ: Re: บ่ไลบ่ลืม เริ่มหัวข้อโดย: ปู่โต้ง ที่ 05 ธันวาคม 2010, 09:58:PM ชอบนะ แม้บางคำจะแปลไม่ออก
เคยไปเจอผญาเก่าๆ แกะอ่านแปลที่ละวรรค ได้ความหมาย และแง่คิดมากมายเลย แด่มุมงามแห่งภูมิปัญญาอีสาน ที่ถูกยุคสมัยกลืนกิน emo_100 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 emo_28 |