|
หัวข้อ: แคนโต้:"...ฉันคือกระจก..." เริ่มหัวข้อโดย: เพลิงคำ ที่ 04 ธันวาคม 2010, 08:48:PM ๑.กระจก แข็ง เปราะ ๒.เธอมอง ๖.ฉันสะอาด ฉันมอง เธอสะอาด เรามอง เราสะอาด ๓.เธอพูด ๗.เธอถอดหน้ากาก ฉันพูด ฉันถอดหน้ากาก เราพูด เราถอดหน้ากาก ๔.เธอยิ้ม ๘.เธอใส่หน้ากาก ฉันยิ้ม ฉันใส่หน้ากาก เรายิ้ม เราใส่หน้ากาก ๕.เธอบูดบึ้ง ๙.ฉันสกปรก ฉันบูดบึ้ง เธอสกปรก เราบูดบึ้ง เราสกปรก ๑๐.กระจกคือกระจก กระจกคือฉัน ฉันคือกระจก ก้านกล้วย ๐๔/๑๒/๒๕๕๓ หัวข้อ: Re: แคนโต้:"...ฉันคือกระจก..." เริ่มหัวข้อโดย: วฤก ที่ 07 ธันวาคม 2010, 11:30:AM (http://drnui.com/poempix/krajok.jpg)
emo_94 หัวข้อ: Re: แคนโต้:"...ฉันคือกระจก..." เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 10 มกราคม 2011, 11:05:AM กระจกเงาวางราบโต๊ะ
สะท้อนแสงไฟ คืนดวงไฟเบื้องบน รอยร้าวแยกพาดผ่าน กระจกแผ่นเรียบ แยกส่วน กระจกเงาวางราบโต๊ะ โต๊ะนิ่งเงียบงัน บดบังเศษกระจกเบื้องล่าง ฉันไม่เห็นรูปภาพที่ฉีกขาด ไม่เห็นข้าวของเกลื่อนกล่น ฉันคือกระจก หลังจากถูกหยิบวางบนโต๊ะ รอบข้างก็เงียบงัน ฉันแอบถอนหายใจ หัวข้อ: Re: แคนโต้:"...ฉันคือกระจก..." เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 10 มกราคม 2011, 12:21:PM (http://add.klonthaiclub.com/images/964007_1257322874a812.jpg)
เขามักจะโผล่มา ในตอนเช้าเสมอ ของทุกวัน ยามที่จ้องมองลงไป ในแววตาคู่นั้น มันว่างเปล่า ไร้สีสันไร้ซึ่งกาลเวลา เฉยชา เงียบ เหงา มีสีขาวกับดำ ภาพสะท้อนมามองให้เห็น สิ่งที่เป็นไปและจะเกิดขึ้น ฉันเอง.. หัวข้อ: Re: แคนโต้:"...ฉันคือกระจก..." เริ่มหัวข้อโดย: ณัฐชรี ที่ 10 มกราคม 2011, 01:45:PM ฉันคือกระจก...
สะท้อน ทุกสิ่งในโลก สะท้อน อารมณ์ ความรู้สึก สะท้อน ความหวัง และท้อถอย สะท้อน น้ำตา และรอยยิ้ม สะท้อน ความรัก และความโหดร้าย สะท้อน เรื่องราว ในบันทึกความทรงจำ สะท้อน ถ้อยคำ จากนัยน์ตาของเธอ... |