พิมพ์หน้านี้ - ฝากความคิดถึงคุณพ่อกันเถอะ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ห้องนั่งเล่น => ข้อความที่เริ่มโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 04 ธันวาคม 2010, 05:07:PM



หัวข้อ: ฝากความคิดถึงคุณพ่อกันเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 04 ธันวาคม 2010, 05:07:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_140.gif)

ห้องฝากความคิดถึงคุณพ่อ emo_46


ไม่มีกติกาอันใดในความรัก...เชิญสลักถักถ้อยร้อยห่วงหา
คำพิเศษเจตจำนงค์ส่งออกมา......บอกคุณพ่อของเราว่า...รักพ่อจัง

คิดว่าวาระสำคัญนี้ เพื่อนกลอนหลายๆคนคงกลับไปกราบเท้าพ่อ ข้าพเจ้าปีนี้มิมีโอกาสได้กลับไป จึงขอฝากความระลึกห่วงใย ผ่านตรงนี้ไป สาธุเถิด...เทพเทพาช่วยดลสายใยนี้ส่งไปถึงบิดาข้าพเจ้าด้วย

 emo_84รักพ่อที่ซู๊ดดดดดด emo_84

จากเด็กเกเร...ของพ่อ

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_140.gif)



หัวข้อ: Re: ฝากความคิดถึงคุณพ่อกันเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 04 ธันวาคม 2010, 06:45:PM
(http://i416.photobucket.com/albums/pp247/khate-khate1/Day%20aa/ty86.gif)

ยังลึกซึ้ง..ตรึงใจ..ในวันนี้
ณ.วันที่..มีพ่อ..ก่อเกื้อหนุน
คอยประคอง..สองมือ..คือการุณ
สำนึกคุณ..บุญนี้..หนูมีพ่อ

พระอาทิตย์อัสดง

ปล. ปะป๋า..ความรู้สึกที่มีทั้งหมดในหัวใจ คงไม่สามารถบรรยายออกจากใจได้หมด
สิ่งที่อยากจะพูด  รักป๋าที่สุดในโลก  ขอบคุณที่ให้หนูได้เกิดมาและเวลาที่ผ่านมา
ป๋ามอบแต่สิ่งดีๆให้ลูก   ขอบคุณที่หนูได้เกิดมาเป็นลูกป๋า ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
จากลูกสาวคนเล็ก ที่รักและห่วงป๋า ถึงห่างไกลไม่มีเวลาเจอกัน ขอให้รู้ว่ารักป๋า

ลูกหน่อย

(http://i416.photobucket.com/albums/pp247/khate-khate1/Day%20aa/ty86.gif)


หัวข้อ: Re: ฝากความคิดถึงคุณพ่อกันเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: เพลิงคำ ที่ 04 ธันวาคม 2010, 08:28:PM

    คุณบิดาที่เลี้ยง        เรามา
มีมากเกินคณา            นับได้
เปรียบสมุทรนภา         ยากหมด
จารจดหยดหมึกไซร้     เศษเสี้ยวความดี

จากลูกที่ดื้อรั้น    ถึงพ่อฉันที่ห่วงหา
พ่อรักและเมตตา  ลูกนี้หนาเนรคุณ

ครั้นโตจึงเริ่มรู้    พ่อคือผู้มอบไออุ่น
รักพ่อผู้การุญ     รักพ่อบุญที่สุดเลย

ป.ล.ตอนเล็กๆลูกสนิทกับพ่อที่สุดเลย...พอเริ่มโตกลับห่างเหิน ความไม่เข้าใจกันมีมากขึ้นเรื่อยๆ
จนลูกคนนี้ก่อเรื่องไว้มากมาย ตอนที่ต้องอยู่คนละที่ลูกเริ่มได้คิด ว่าสิ่งที่พ่อทำทุกๆอย่างเพราะหวังดี
กับลูกคนนี้คนที่ดื้อรั้น ไม่เคยยอมฟังใคร
      ตอนที่ต้องจากบ้านวันนั้น พ่อมอบพระหนึ่งองค์ให้ลูก แม่ก็เริ่มร้องไห้ ลูกฝืนใจมากที่ต้องเดิน
จากกันในวันนั้น......ลูกคนที่ไม่เอาไหนคนนี้ หวังว่าคงมีสักวันที่ลูกจะทำให้พ่อกับแม่ ภูมิใจในตัวลูก
             ลูกเข้าใจพ่อแล้ว  ถึงแม้เราจะไม่ค่อยได้คุยกัน
                     

                 ...................รักพ่อที่สุดเลย.................



http://www.youtube.com/watch?v=fPOUQyfuksw