|
หัวข้อ: รอยยิ้ม รอยพิมพ์ เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 20 พฤศจิกายน 2010, 07:23:PM ภาพวันเก่า เล่าความ ตามที่เห็น สิ่งที่เป็น และมี อยู่เสมอ คือรอยยิ้ม พิมพ์รัก สลักเกลอ ที่ฉัน-เธอ ต่างมอบ ให้แก่กัน และชะตา พาพัด ซัดมาพราก ให้พวกเรา ต้องจาก สู่ฟากฝัน ตามทางเดิน แห่งชีวิต ลิขิตมัน รอยยิ้มนั้น จึงกระจัด และกระจาย แม้ไม่เห็น รอยยิ้มเธอ ณ วันนี้ แม้บางที ยังคิดถึง ไม่จางหาย แต่ภาพเก่า ยังสะท้อน ย้อนลวดลาย เป็นความหมาย แห่งรอยยิ้ม พิมพ์กมล ได้แต่เฝ้า รำพัน และนึกถึง วันที่ซึ่ง เคียงกัน อยู่ทุกหน วันก่อนเก่า ภาพเหล่านั้น ยังเวียนวน ประหนึ่งมนตร์ แห่งรัก สลักตรา หัวข้อ: Re: รอยยิ้ม รอยพิมพ์ เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 20 พฤศจิกายน 2010, 07:56:PM ...โปรยรอยยิ้ม...พิมพ์ไว้...ในอักษร ทุกบทกลอน...ซ่อนคำ...เพ้อพร่ำหา บางครั้งหวล...โหยไห้...ได้น้ำตา อาบดวงหน้า...คราคิด...ถึงมิตรเดิม ...เธอจะรู้...ไหมเล่า...เหงาแค่ไหน ยามเมื่อไกล...ใครหนึ่ง...ซึ่งคอยเสริม คอยเธอคืน...ฝืนรอ...หวังต่อเติม คล้ายยิ่งเพิ่ม...เหว่ว้า...ผวาครวญ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_107.gif) ................//ทอฝัน หัวข้อ: Re: รอยยิ้ม รอยพิมพ์ เริ่มหัวข้อโดย: หนึ่งหยดพิรุณ ที่ 22 พฤศจิกายน 2010, 08:32:PM ๛ ยังแต่ความห่วงหา เพลานี้
ห้วงฤดีอ่อนล้า เพลาเหงา ตากแสงจันทร์มืดสลัว โอ้ตัวเรา นั่งกอดเข่ามองฟ้า ยามราตรี ละอองคืนฟื้นฝัน คืนจันทร์ฉาย รอยยิ้มพรายเคยเห็นกัน ทุกวันวี่ ล้วนเลือนลางจางลา ทุกนาที ความหวังดีคงที่ ไม่มีมา จำลองสุขมากมาย ไร้จริงแท้ ความเปลี่ยนแปรคือแผลเยิน เกินรักษา เฝ้าพรจันทร์หนึ่งเสี้ยว มาเยียวยา แลตัวข้าบ้าบ่น อยุ่คนเดียว ๛ emo_108 หัวข้อ: Re: รอยยิ้ม รอยพิมพ์ เริ่มหัวข้อโดย: ชนบท ที่ 23 พฤศจิกายน 2010, 07:24:AM คลื่นเวลา พัดพาล้น จนใจจาก
สิ่งที่ฝาก คือความหลัง ฝังใจมั่น แม้วันนี้ ไม่มีเรา หยอกเย้ากัน ไม่มีวัน จะหวนกลับ สดับคืน ไม่ได้โทษ กาลเวลา ที่พาพราก ถึงเจ็บหนัก ดวงกมล จะทนฝืน ใจดวงนี้ ไม่มีแปลง ไปเป็นอื่น จะหยัดยืน ถึงหมื่นปี มีเพียงเธอ |