พิมพ์หน้านี้ - ...ลัง...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ตะวันฉาย ที่ 16 พฤศจิกายน 2010, 01:03:PM



หัวข้อ: ...ลัง...
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 16 พฤศจิกายน 2010, 01:03:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/nature_009.jpg)

...ลัง...


...บรรทุกลังหอบฝันไว้เต็มกล่อง
แล้วเที่ยวล่องวงจรพรชีวิต
ถูกกำหนดบนทางวางลิขิต
ฤาเนรมิตคิดได้ดั่งใจตน

...ฝ่าแม่น้ำวจีที่ตื้นลึก
ฝากบันทึกลงไปในอีหน
ร้อยเล่มเกวียนเวียนรับนับใจคน
เข้าวังวนซ้ำซากนำฉากคอย

...ลังบรรจุเต็มเปี่ยมเข้าเยี่ยมทัก
จุดหมายพักหายากมากสุดสอย
ระยะทางห่างฝันพลันล่องลอย
ลังใบน้อยจึงเคว้งกลางเว้งทาง

...คว้ามือเอื้อมยังล้าน้ำตาตก
ไร้แรงยกลังฝันก่อนวันส่าง
อยู่กับเงาเฝ้ารอพอเป็นราง
หากจะจางมิว่าดอก....แค่หยอกชะตา

...เก็บลังกลับคืนทอนตอนจะสาย
รอยข่วนรายให้เห็นเข็ญหนักหนา
ยับรอบตัวผุร่วงท่วงเวลา
รอใจมาเย็บลัง...ก่อนพังภิณฑ์....
[/size]


หัวข้อ: Re: ...ลัง...
เริ่มหัวข้อโดย: บักหำทะยานฟ้า ที่ 16 พฤศจิกายน 2010, 01:46:PM
 emo_117 เนื้อดีมากครับ


หัวข้อ: Re: ...ลัง...
เริ่มหัวข้อโดย: กาแฟดำ ที่ 16 พฤศจิกายน 2010, 03:44:PM
จากลังอันว่างเปล่า
เธอก็เอารักเข้าใส่
บอกฉันดูแลไว้
ลังใบใหญ่ใส่ใจเธอ

ผ่านกาลไม่นานนัก
ที่ว่ารักอยู่เสมอ
ก็ชักจะเบลอเบลอ
สุดท้ายเก้อเธอเอาคืน

เหลือลังอันว่างเปล่า
กับความเหงาที่ทนฝืน
ร่ำไห้ใจสะอื้น
ลังเปียกชื้นชุ่มน้ำตา..
.
.
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_073.gif)