|
หัวข้อ: กลอนเรื่องทรัพยากรอากาศ เริ่มหัวข้อโดย: jokobo ที่ 31 สิงหาคม 2009, 05:05:PM รบกวนหน่อยครับ
เป็นกลอนอะไรก็ได้ เกี่ยวกับ เรื่องมนุษย์กับอากาศ จะส่งวันที่ 2 กันยายน 2552 ครับ ขอบคุณครับ หัวข้อ: ผลงาน..ชิ้นโบว์แดง เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 16 กันยายน 2009, 01:19:PM "ผลงาน..ชิ้นโบว์แดง?" ๐ ๐ ฝนพรำพรำโรยตัวทั่วโรงพัก แล้วค่อยหนักจากเย็นเล่นถึงค่ำ เพื่อหน้าที่ตำรวจกวดขันทำ ฝนกระหน่ำเรื่องราษฎร์มิอาจทิ้ง ๐ ผู้กองหนุ่มรับเวรเป็นตัวหลัก แทบไม่พักลุยงานขยันยิ่ง ข่าวปลายปีเลื่อนขั้นท่านโปรดจริง ตัวอย่างสิ่งดีดีที่ใครมอง ๐ เสียงรับแจ้งข่าวร้ายชายกามหื่น ปรากฏกายในคืนฝนรื่นฟ่อง รีบระดมกำลังสั่งลูกน้อง งานนี้ต้องสิ้นฤทธิ์ปิดคดี ๐ นักข่าวทราบระดมสมกับสื่อ งานนี้หรือเล่นข่าวเร้าใจนี่ หนังสือพิมพ์หลายหลากมากทีวี โจรคนนี้ชื่อฉาวยาวมานาน ๐ เป้าหมายคือคอนโดแพงโก้เก๋ ทุกคนเฮสู่เป้าเข้าประสาน ผู้กองหนุ่มขึงขังสั่งเชี่ยวชาญ สื่อข่าวพานเสริมทั้งกำลังใจ ๐ อาวุธพร้อมแผนพร้อมหลอมสู่เป้า คอนโดเข้าวิกฤติคืบชิดใกล้ บรรยากาศฝนเร้าเย็นหนาวไอ ย่องขึ้นไปชั้นสามตามแผนรุก ๐ ก้าวช้าช้าเงียบเงียบเทียบหน้าห้อง แนบหูฟังซ้ำสองก่อนต้องบุก ได้ยินเสียงหญิงชายคล้ายเคล้าคลุก ชวนขนลุกโจรบ้าอนาจาร ๐ สั่งลูกน้องพังประตูช่วยผู้หญิง ทีมเรื่องจริงฯจับภาพตราบทุกด้าน พบชายหญิงเปลือยกายก่ายลนลาน ประกอบการกิจกามตามที่คิด ๐ กล้องระดมจับภาพแฟลชวาบวูบ ชายหมดรูปถูกคร่าประกาศิต ยืนโทงเทงตะลึงอึ้งสุดฤทธิ์ เสียงตะโกนรอบทิศ..ผิดห้องคร๊าบบบ?" emo_06 หัวข้อ: เริ่มจาก 1 เริ่มหัวข้อโดย: nanaidea ที่ 21 ตุลาคม 2009, 04:16:PM หยดหนึ่งน้ำค้างใส
หนึ่งหยาดไหลกาลเวลา หนึ่งต้นค่อยแตกตา เป็นพฤกษางามตระกาล หนึ่งแรงแห่งความเพียร จะแปรเปลี่ยนเป็นผลงาน หนึ่งก้าวอันกล้าหาญ คือพิ้นฐานพิชิตชัย ดอกผลแห่งศรัทธา ผลิพุ่มมาเป็นแรงใจ เพื่อก้าวอีกยาวไกล ก้าวต่อไปเป็นหนึ่งนำ จากปฏิทินสมัย ปี 2528 แต่งกลอนโดยจิรนันท์ หัวข้อ: กลอนรัก... เริ่มหัวข้อโดย: jjseed01 ที่ 28 ธันวาคม 2009, 01:58:PM ๐ กลางสายลมโรยละลอก..ท่ามหมอกเช้า เยียบเย็น-เหงา..โลกสรรพ, รูปอัปสร- ค่อยเผยผ่านรุมเร้า..คอยเว้าวอน ให้คำนึงช่วงตอน..เจ้าย้อนคำ ๐ พี่-เช่นยอดหญ้าพลิ้วท่ามริ้วลม แห่งความชื่นฉ่ำ-ฉม..คอยบ่มร่ำ มีความหมายสุมซ้อน..ออดอ้อนนำ ผ่านให้สัมผัสทั่วทั้งหัวใจ ๐ ลู่ระเนนเอนล้ม..ล้อลมร่าย เรียวใบปลิวปัดป่าย..ต้นส่ายไหว เช้าชื่นเมื่อพรมผ่านด้วยหวานใคร แม้น-เยียบเย็นเพียงไหน..ก็ไม่รู้ ๐ ด้วยอบอุ่นอ่อนหวาน..ได้ผ่านล้อม- เพื่อใจน้อมนอบหวานที่ผ่านสู่ น้ำใจเช่นสายน้ำ..ถ้อยคำตรู- ย่อมดำรูรอยร่าง..ที่กลางทรวง ๐ คืนสายลมบ่มโบกจากโลกหนาว ผ่านฟากฟ้าเดือนดาว..ส่งหนาวล่วง- สู่โลกร้อนหญ้าเขียว..เพื่อเรียวรวง- รับรู้ช่วงเหน็บหนาวอีกคราวครั้ง ๐ เรียวยอดหญ้าอ่อนพลิ้วด้วยริ้วลม รอรับชื่นฉ่ำฉม..สายลมหลั่ง พลิ้วยอดเอนไหวลู่..เหมือนรู้ฟัง- ความอ่อนหวานกระซิบสั่ง..อีกครั้งครา ๐ รับรู้ความรื่นรมย์แห่งลมร่ำ อ่อนละมุนหนุนนำ..ราวย้ำว่า- รื่นที่หวนห้อมเห่ห้วงเวลา จนเฝ้าคอยไขว่คว้า-จากฟ้าไกล ๐ ลมลูบเรียวซัดส่ายปัดป่ายยอด นัยพร่ำพลอดสืบหมาย..ก็ส่ายไหว- ย่อมด้วยโดยดุษฎี..ก็ที่ใจ- จะล่องไหลระลอกหวังอีกครั้งคราว ๐ ระยิบเอยเนตรคมกลางลมร่ำ ผ่องผกายร่ายรำในค่ำหนาว ดูเถิด..แววปลดเปลื้องแฝงเรื่องราว- แทนคำกล่าวสั่นรัว..จากหัวใจ ๐ งดงามเอยผกายวับให้นับเนื่อง รอปลงเปลื้องความร้อยผ่านถ้อยไข อย่างแฝงเร้น..งดงามแห่งความนัย- ก็ค่อยไหวลำดับช่วงเข้าพ่วงพัน ๐ บ่ายโบกผ่านลมร่ำแห่งค่ำหนาว ฝ่าเดือนดาวโอบล้อมเข้ากล่อมขวัญ เพื่อโอนอุ่นแอบแฝงเข้าแบ่งปัน ให้เหน็บหนาวทั้งนั้น..ต้องบั่นทอน ๐ ผ่านมาเถิด..เกรียวกรู..ฤดูลม อุ่นจะห่มหนาวร้ายให้ถ่ายถอน ยอดหญ้าเรียว..ลมร่ำ..ถ้อยคำวอน- จะร่วมฟ้อนฝากช่วง..บำบวงฟ้า ๐ เพื่อหอมหวานต่างตอนได้ย้อนสู่- ร่วมรับรู้ใฝ่ฝันร่วมฟันฝ่า- ฝาก-อบอุ่นโลมไล้ผู้ไกลตา แทนอ้อนแขนปรารถนา..ผู้อาลัย ๐ ชื่น..สายลมบ่มโบกจากโลกหนาว เมื่อสองดาวดวงนั้น..คล้ายสั่นไหว- ตอบรับความหอมกรุ่น..แห่งอุ่นไอ- ที่หลั่งไหลซ่านซึ้งเข้าตรึงตน ๐ คล้าย-ความคิดถึงกันในวันนี้ นับครั้งที่..มีนั้น..นับพันหน คล้าย-ความนัยอกชาย..ที่ว่าย-วน ทุกครั้งหน..ถวิลอยู่แต่ผู้เดียว ๐ เมื่อ..บทเพลงปฏิพัทธ์ระบัดบ่ม ย่อมปรารมภ์..ถวิลแต่ชะแง้เหลียว เมื่อ..อ่อนหวานรำร่าย-ที่คลายเกลียว- พันโน้มเหนี่ยวร่วมหมาย..คือ-สายใย ๐ เมื่อสายลมบ่มโบกจากโลกหนาว คืนเรื่องราวตอกย้ำ..ผ่านคำไข ก็ด้วยโดยซาบซึ้งของหนึ่งใจ ที่อ่อนไหวรับรู้..ฤดูลม ๐ เกสรดอกไม้หอม..ที่ยอมหลั่ง- หอมประดังถิ่นอยู่ให้รู้ฉม ต่างฤๅหอมเสน่หา..ห้วงอารมณ์- ที่จ่อมจมหอมอยู่..ฤๅรู้พอ ? |