|
หัวข้อ: ~"น้ำบ้านนี้..ไม่มีวันลด?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 05 พฤศจิกายน 2010, 12:50:PM (http://www.212cafe.com/freewebboard/user_board/aclp2528/picture/00065_3.jpg) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif) ~"น้ำบ้านนี้..ไม่มีวันลด?"~ ๐ ๐ ไม่ได้อยู่ห่างไกลกว่าใครเขา ความเจริญก็เข้าเท่าคนอื่น ดีเฟรสชั่นก็จากพรากหลายคืน แต่เหมือนคลื่นทะเล..เทประดัง ๐ กินข้าวกล่องห้องน้ำก็ตามยาก น้ำที่หลากพัดพายังบ่าคลั่ง หลับนอนบนหลังคาล้ากำลัง น้ำก็ยังไร้แววว่าแผ่วลด ๐ ฟากตำบลบ้านอื่นเข้าชื่นยิ้ม น้ำไม่ปริ่มร้างฝนไม่หล่นหยด ครบครอบครัวเริงร่าแจ่มจ้าพจน์ ความรันทดไม่เคยจะเกยเยือน ๐ แต่บ้านนี้พึ่งเรือเพื่ออยู่รอด ไม่มีวันแห้งขอดตลอดเขื่อน คงจมทุกข์เป็นนิจใช่บิดเบือน ที่เสมือนติดเกาะเพราะน้ำตา ๐ อุทกภัยภายนอกที่ออกข่าว ทุกข์ระนาวอกรัวจนทั่วหน้า อาจผ่านพ้นวิกฤติฤทธิ์น้ำซา มองเห็นฟ้างดงามยามสิ้นภัย ๐ แต่รอบย่านเรือนนี้มิมีแห้ง มีแต่แรงวารีทวีไหล จากน้ำตาเจ้าบ้านล้นผ่านใจ นับวันใกล้ลอยคอเพราะเธอลวง.. ระนาดเอก emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif) หัวข้อ: Re: ~"น้ำบ้านนี้..ไม่มีวันลด?"~ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 06 พฤศจิกายน 2010, 07:32:AM พายุฝน กระหน่ำ ซ้ำรอบสอง น้ำเจิ่งนอง เชี่ยวไหล ไม่ขาดสาย มีน้ำหลาก จากป่า มามากมาย แผ่กระจาย ท่วมท้น พ้นหลังคา กับเรือน้อย ลอยลำ จ้ำพายงัด นำเลาะลัด มุ่งหมาย ได้เสาะหา หวังช่วยเด็ก ผู้ใหญ่ วัยชรา ลำเลียงมา ที่ใหม่ ปลอดภัยมี ยินเสียงทาง ทิศใต้ ได้เรียกร้อง ตะโกนก้อง รับยาย อย่าพายหนี เบนหัวเรือ พุ่งไป ไม่รอรี ที่เห็นนี้ สี่คน สับสนไง ทั้งสิ่งของ ต้องใช้ มีหลายอย่าง เรือบอบบาง เพียบแน่ สุดแก้ไข อีกสาวหนึ่ง นั่นหนอ เริ่มท้อใจ คงจะไม่ หมดดี ที่รอกัน ได้จัดการ ให้นั่ง ตั้งวางของ หล่อนหันมอง ล่องไป อย่างไรนั้น อีกหนึ่งคน ขึ้นไป จมได้พลัน น้ำหนักมัน เกินแน่ แค่หนึ่งนาย เข็นเรือออก ลำน้ำ ตามกระแส ตั้งเข็มแน่ นำส่ง ตรงที่หมาย เราลอยคอ คลอไป แทนไม้พาย พยุงกาย พยุงเรือ เผื่อทิศทาง หล่อนนำมือ มาจับ ทับมือเรา เพียงแผ่วเบา เข้าใจ ได้ช่วยบ้าง ยังส่งยิ้ม เต็มอิ่ม ริมปากบาง แก้วตานาง ประกายมี ชี้ความนัย ตาประสาน ผ่านใจ ในห้วงลึก ความรู้สึก อุ่นจิต คิดหวั่นไหว เริ่มสะท้าน เต้นถี่ นี่เหตุใด เป็นไฉน ก่อนนี้ มันมิเคย ยังเกรงว่า ถึงฝั่ง ยังที่พัก กลัวหล่อนผลัก ยกเลิก ทำเพิกเฉย ขอน้ำ(บ้าน)นี้ ไม่มี วันลดเลย และเธอเอ๋ย จับมือไว้ ให้เนิ่นนาน. |