|
หัวข้อ: พ่อแก่ - แม่เฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 02 พฤศจิกายน 2010, 06:49:PM พ่อแก่ - แม่เฒ่า [/size]พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ คนแก่ชะแลวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาชั่งอาทร ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานใด้ วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง... ใด้พบบทกลอนนี้ในหนังสือธรรมะ อ่านแล้วซาบซึ้งมาก ใด้ค้นย้อนกลับไป คาดว่าเป็นบทประพันธ์ ของ "อ.สุนทรเกตุ" หากจะผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยด้วยนะคะ. Pamoo หัวข้อ: Re: พ่อแก่ - แม่เฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 02 พฤศจิกายน 2010, 07:11:PM พ่อแม่จาก พรากไกล หลายปืแล้ว หากยังแน่ว ยึดคำสอน ก่อนท่านจาก เป็นคนดี กตัญญู รู้ลำบาก หยิ่งทะนง อย่าหลงลาก กระชากชาย ลูกมีลูก ต้องรักเหมือน เตือนลูกหนอ ผู้ชายรอ อย่าให้ ใจเขาหมาย เพียงกลกาม ลามไฟ ไหม้จนตาย รักอย่าคลาย จากลูก ปลูกสร้างธรรม หัวข้อ: Re: พ่อแก่ - แม่เฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: กวีสายลมหนาว ที่ 19 ธันวาคม 2010, 05:23:PM emo_94 แอบกระซิบ > พ่อแก่-แม่เฒ่า อ.สุนทรเกด ส้มซื้ออันที่ใส่กรอบเก็บไว้ที่บ้านเลยค่ะ ซึ้งมากๆ emo_54
พ่อแม่ได้ทำอะไรยิ่งใหญ่นัก คอยฟูมฟักเด็กคนหนึ่งผู้ไม่รู้ เปรียบเหมือนก้ามที่คอยปกป้องปู คอยเฝ้าดู เฝ้าห่วง เฝ้าดูแล กวีสายลมหนาว ขีดเขียน |