ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เรามีกิน  มีใช้  พอได้อยู่
แสนอดสู  ดูเขา  เศร้าใจหนอ
ควรช่วยแจ้ง  องค์กรใด  ช่วยได้พอ
ช่วยหาหมอ  หาอาหาร  เป็นทานกัน

ย้ำลูกชาย  ตลอด  กอดเขาหนา
ว่าลูกจ๋า โตทำงาน  การแล้วนั่น
ต้องแบ่งเงิน  ทำบุญ  หนุนคนปัน
บริจาคเงิน  บ้างนั้น  ปันคนจน

.....................................................................................
สะเทือนใจค่ะ..คล้ายๆเด็กแอฟริกาเลยนะ..พบเห็นก็ช่วยกันหาทางนะคะ..
ทางไหนช่วยดีที่สุด..บริจาคเงินช่วยคนด้อยโอกาสตามกำลังด้วยค่ะ..

(http://www.ohzeed.com/nature_009.jpg) (http://www.ohzeed.com)


...... ผืนฟ้ากว้าง ทางสายตา หาความหมาย
... แล้วทำไม ใยเช่นนี้ มีเสนอ
...... หากคำตอบ รอบรู้ถาม ทุกความนะเออ
... ขอนั่งเหม่อ คุยกับฟ้า ทุกคราคืน

.......

..... คิดถึงบ้าน ลานเล่น ตอนเป็นเด็ก
...เมื่อยังเล็ก สนาน วันวานชื่น
..... ต่อตามงาน ลานเปลี่ยนฟาก มากจุดยืน
...อยากหวนคืน ยื่นขอฟ้า นั่นว่าเพ้อ

................

.... รันทดท้อ พอรับ กับความเปลี่ยน
...ยังวนเวียน เฆี่ยนรู้สึก สะอึกเซ่อ
.... อยากเป็นนก ผกบินไกล ทุกข์ไม่เจอ
...นกละเมอ เออฟ้าอุ้ม ปลดกลุ้มลง

...............

.... ยังคงเช่น เป็นฝัน เหมือนกันอยู่
... หลายเรื่องรู้ สู่สุข เผยทุกหลง
.... ก็ยังอยาก มากใฝ่ ใจจำนงค์
...นั้นก็คง ตรงมนุษย์ จุดเกิดมา

..............

.... จะไม่ฝัน นั้นผิด ชีวิตอยู่
...นำต่อสู้ คู่บทเรียน หมายเขียนฟ้า
.... ภู่กันใจ สีสนาม ตามเวลา
...ในทุกครา ว่าลงฝัน เลือกสรรให้

..............

.... ฟ้าหมองคล้ำ ดำหม่น ตรงหล่นปรก
..ตามฝันยก ระบายแต้ม คืนแจ่มใส
....ฟ้า เดียวกัน รมรื่น คนชื่นใจ
...ภู่กันใจ ใช้ไม่หยุด ให้สุดทาง

..............