หัวข้อ: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใ เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 20 ตุลาคม 2010, 08:23:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_079.gif) วอนถามครู บันฑิต หรือศิษใด ผู้เข้าใจ เรื่องธรรม โปรดสั่งสอน ตัวข้า ยังเด็ก ปัญญาปอน อยากขอวอน พี่ยา ช่วยแก้ธรรม เนื่องจากตัว น้องยา ไปพานพบ อ่านประสป พบเจอ งงถลำ พุทธทาส เอกบุรุษ กล่าวน้ำคำ มากลึกล้ำ ปัญญาน้อย มิเข้าใจ เอกบุรุญ กล่าวไว้ ชวนขบคิด หากฆ่าสัตว์ ตัดชีวิต หรือฉไน ภุกกขุท่าน กล่าวไว้ หรือความนัย ทำเขาตาย มิใคร่ผิด มิบาปเอย... (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_079.gif) หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใจ(พุทธทาส) เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 20 ตุลาคม 2010, 07:24:PM ถามครูบา อาจารย์ เชี่ยวชาญเถิด
พี่(หรือแม่ดี)ไม่เกิด ปัญญา กล้าคิดฝัน ยังห่างไกล แม้แค่ศีล ยังบิ่นกัน ปัญญานั้น น้อยนิด มิคิดแปล ท่านอาจารย์ ที่สวนโมกข์ ลองยกข้อ เมล์ถามเลย อย่าท้อ หนอเที่ยงแท้ ลูกศิษย์ท่าน โดยตรง คงดีแน่ พี่ก็แย่ แค่ทำใจ พาลไร้ธรรม หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้า เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 20 ตุลาคม 2010, 07:48:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_102.gif) คุณาจารย์ สวนโมกข์ คงมิพ้น ลูกจักค้น คนดู คลายสงสัย เพียงอยากมี ข้อคิด ให้ตรึกนัย คิดอย่างไร เล่าใจกัน ปันมรรคา นักปรัชญา แห่งนี้ มีกมากเหลือ คงจุนเจือ ลูกได้ ไม่หนักหนา หากลองเล่า ลูกคงหาย เบาปัญญา มิคณา หรอเนื้อนา คนบ้านกลอน มีผู้รู้ มากมาย คอยทอถัก คอยสลัก นักธรรม เด่นคำสอน คุณธรรม มากนัย(ใน) กาพท์นคร สร้างบทกลอน ช่วยจรรโลง ดวงใจคน... (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_102.gif) หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใจ(พุทธทาส) เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 20 ตุลาคม 2010, 08:55:PM ฆ่ากิเลสให้ตายคงไม่บาป
ฆ่าจิตหยาบก่อนตายคงได้ผล รู้จักตายก่อนตายไม่อายคน ถึงความรู้มากล้น ..อาจ จนใจ หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้า เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 20 ตุลาคม 2010, 09:56:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_082.gif) ฆ่ากิเลสให้ตายคงไม่บาป ฆ่าจิตหยาบก่อนตายคงได้ผล รู้จักตายก่อนตายไม่อายคน ถึงความรู้มากล้น ..อาจ จนใจ คำพี่ท่าน มากล้ำ ซึ้งดวงจิต ผ่านชีวิต ขอน้อมฟัง สูงเมฆล้ำ กายในท่าน ล้วนมาก เด่นดอกธรรม ขอน้อมนำ คำท่าน รจนา... หากเพียงแต่ แง่ธรรม ในข้อนี้ มิกล่าวถึง คำดี คำพี่ว่า เป็นคำตรง มิกล่าวกรวม ลึกอัตตา เป็นสัตตา ถือกายา ดำรงกาย อันภิกขุ ท่านกล่าว ว่าไว้แท้ สัตว์ดิ้นแด เราฆ่า ต้องดูหมาย ศาสดา เรากล่าว เลิศมากหลาย หากท่านกล่าว คลายผิด มิบาปกรรม อันศาสดา น้องกล่าว ในที่นี้ พจนี เอกบุรุษ แจงงามขลำ ทาสพุทธ วจนะ รวมทุกกรรม ศาสดา นอกพุทธธรรม ก็หมายเอา วจีท่าน พูดไว้ ชวนค้นหา ชนศรัทธา อัตตาแรง น้องโงเเขลา ท่านกล่าวไว้ ศาสนาใด มิถือเล่า ฆ่าสัตว์เมา มิถือบาป มิบาปเอย... (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_082.gif) หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใจ(พุทธทาส) เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 20 ตุลาคม 2010, 11:29:PM มองข้างใน ใจเรา เอาปฏิบัติ คำสอนครู ที่ข้องขัด มิชัดนั้น ละวางเสีย รักษาใจ ตามรู้กัน อานาปานสติผัน สรรค์สร้างทาง หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใจ(พุทธทาส) เริ่มหัวข้อโดย: บอม ซอง ดุ๊ก ที่ 20 ตุลาคม 2010, 11:59:PM (http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(213).gif) emo_12เปล่ามาตอบครับ แค่มาแชร์ emo_12 อ่านโจทย์ธรรม นำคิด พินิจถ้อย หาร่องรอย เหตุผล บนคำสอน แม้นผกผวน สวนทับ รับอุทรณ์ ความหมายร้อน หรือเย็น ก็เห็นควร จักดูใช่ ประชด คดคำเครียด พรเสนียด เสียดต้าน ท่านมิหวน บทที่วาง ทวนวรรค มรรคทั้งมวล เชิญชี้ชวน ครวญหา เมตตาบุญ OoO สาธุ สาธุ ผมมิอาจไขโจทย์ อย่างชัดเจนได้เลย เพราะลึกล้ำจริงๆ emo_54 >> กลอนต่อกัน จากนี้ เป็นเพียงแค่..คำที่คิดไว้ ว่าอาจจะเช่นนี้! เช่นนั้น! เท่านั้นเองครับ emo_20 ไฉนหนอ ก่อเข็ญ มิเป็นบาป ?? ในคมดาบ คราบเซ่น เดนกระสุน บนความหิว ซากศพ ทบเจือจุน ฆ่าเพื่อคุณ ฆ่าเพื่อโทษ..โจทย์ปัญญา แทงด้วยคม หรือคำ ทำเท่ากัน ล้มเป็นพัน เพียงคน ไม่หนักหนา เพราะดีร้าย แฝงอยู่บน..เจตนา ตามเค้ามา เค้ามาตาม..ไม่เหมือนกัน ฆ่าแล้วร้อน ทอนทับ มิกลับตัว สุดทางชั่ว ตัวล้ม ซมโศกศัลย์ เพียงมดกัด ว่ากรรม มาตามทัน บาปของฉัน นั่นของคุณ..วุ่นไปเอง ฆ่าแล้วเย็น เข่นลง ปลงความผิด ไคร่พินิจ พิษหยาบ คราบข่มเหง ออกต่อบุญ ทุนล้ำ ธรรมบรรเลง สาดแสงเปล่ง เร่งจิต พิชิตตน บุญคือบาป บาปคือบุญ..คุณคิดเอา สองคำเล่า แค่วาง นำทางผล ดีหรือชั่ว กำหนด ที่บทคน อยากหลุดพ้น ทนผ่านบาป กำหลาบกรรม emo_54 ทางที่ดี ไม่ฆ่า ไม่เข่นกันจะดีที่สุดครับ emo_54 (http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(213).gif) หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใจ(พุทธทาส) เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 21 ตุลาคม 2010, 12:19:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_100.gif) 1.อร่อยกลาง หอมมัน หวาน 2.แซบอิสาน เปรี้ยวเผ็ด เข็ดขม 3.หรอยใต้ เผ็ด เค็มตาม 4.รำเหนือ คลับคลา กลางอิสาน 5.อัตตา บาปเรา บาปเขา 6.รส ต่าง {...} 7.บาป บุญ นิยาม?? 8.นอก ใน บรรจบ 9.เกิด ดับ วัฏฏ์ 10.นอก-ใน สรรสร้าง วิญญาณรับ ปล.ข้าพเจ้าเพียงคิด (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_100.gif) หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 29 ตุลาคม 2010, 04:19:AM ด้วย สุวรรณ ปัญญาเขลาเข้าใจยาก
หมายเดินข้ามน้ำหลากบากศึกษา คืนนี้ผ่านเห็นข้อพระธรรมมา จึงนั่งตรองตามอัตตามาแอบอิง ฆ่าสัตว์เมาเข้าใจคือสิ่งลุ่มหลง (ใช่เปล่าขอรับ) เพื่อปลงสัตว์สารพัดเมาที่เข้าสิง ให้ไกลห่างมล้างไป อย่าประวิง ขจัดสิ้นทุกสิ่ง ชวนเมานอ (ขจัดการเมาในอบายทุกๆสิ่ง) ยังปุจฉาหนึ่งข้อมาขอถาม สิ่งใดตาม อริยสัจ สำคัญหนอ พุทธองค์ทรงดำเนินเดินพ้นกอ ทุกข์เกิดก่อ ถ่อถึงพระนิพพาน หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใ เริ่มหัวข้อโดย: ฉันมันก็แค่นี้ ที่ 29 ตุลาคม 2010, 10:08:AM ใช่มรรคแปดรึเปล่าขอเดาหนอ ผมเด็กน้อยก็พออ่านพบบ้าง ท่านทรงชี้แนะให้เป็นแนวทาง ให้เดินตามสายกลางคือทางพ้น ท่านทรงจัดแจงแจกช่วยแยกหมู่ เพื่อพวกเราเรียนรู้สู้ฝึกฝน หมั่นถือศีลตั้งสติเพื่อเตือนตน ใช้ปัญญาดูกมลเหตุผลเอย ตอบถูกอ่ะเปล่าหนอ...ถ้าผิดพลาดประการใดใดก็ขอโทษนาครับ...ผมเรียนมาน้อย... emo_85 ป.ล. อ้างอิง มรรค (ภาษาสันสกฤต : มรฺค; ภาษาบาลี : มคฺค) คือ หนทางถึงความดับทุกข์ เป็นส่วนหนึ่งของอริยสัจ (เรียกว่า มัคคสัจจ์ หรือ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ) และนับเป็นหลักธรรมสำคัญอย่างหนึ่งในพระพุทธศาสนา ประกอบด้วยหนทาง 8 ประการด้วยกัน เรียกว่า "มรรคมีองค์แปด" หรือ "มรรคแปด" (อัฏฐังคิกมรรค) โดยมีรายละเอียดดังนี้ สัมมาทิฏฐิ คือ ปัญญาเห็นชอบ หมายถึงเห็นถูกตามความเป็นจริงด้วยปัญญา สัมมาสังกัปปะ คือ ดำริชอบ หมายถึง การใช้สมองความคิดพิจารณาแต่ในทางกุศลหรือความดีงาม สัมมาวาจา คือ เจรจาชอบ หมายถึงการพูดสนทนา แต่ในสิ่งที่สร้างสรรค์ดีงาม สัมมากัมมันตะ คือ การประพฤติดีงาม ทางกายหรือกิจกรรมทางกายทั้งปวง สัมมาอาชีวะ คือ การทำมาหากินอย่างสุจริตชน สัมมาวายามะ คือ ความอุตสาหะพยายาม ประกอบความเพียรในการกุศลกรรม สัมมาสติ คือ การไม่ปล่อยให้เกิดความพลั้งเผลอ จิตเลื่อนลอย ดำรงอยู่ด้วยความรู้ตัวอยู่เป็นปกติ สัมมาสมาธิ คือ การฝึกจิตให้ตั้งมั่น สงบ สงัด จากกิเลส นิวรณ์อยู่เป็นปกติ อริยมรรคมีองค์แปด เป็นทางสายกลาง (มัชฌิมาปฏิปทา) คือทางที่นำไปสู่การพ้นทุกข์ ที่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสรู้แล้ว ด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน มรรคมีองค์แปด สามารถจัดเป็นหมวดหมู่ได้เป็น ศีล สมาธิ ปัญญา ข้อ 3-4-5 เป็น ศีล (สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ) ข้อ 6-7-8 เป็น สมาธิ (สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ) ข้อ 1-2 เป็น ปัญญา (สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ) หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 29 ตุลาคม 2010, 05:59:PM วิสัชนา มรรคามรรค
คือหนทางสายหลักทรงยึดมั่น เพื่อดับทุกข์ ทุกเหตุในเภทนั้น คำที่ท่านตอบนั่นถูกต้องครับ หัวข้อ: Re: ปุจฉา-วิสัชชนา-->>ธรรมข้อนี้น้องไม่เข้าใ เริ่มหัวข้อโดย: เศษเหล็ก// ที่ 29 ตุลาคม 2010, 10:07:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_005.gif) ..ตามความคิดของข้าน้อย.. ตัวข้าน้อยเศษเหล็กเป็นเด็กวัด ได้ปฏิบัติ รับใช้ พระภิกษุสงฆ์ ตั้งแต่เล็ก จนเติบใหญ่ ได้ยืนยง ที่มั่นคงเพราะ หลักธรรม ร่ำเรียนมา แม้จะรู้มิมากมาย ได้น้อยนิด ใช้ชีวิต อยู่กับวัด ได้ศึกษา พระธรรมวินัยที่พอรู้มา ต่อจากนี้หนา ตัวข้าขอบรรยาย.. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_005.gif) ..ขออ้างในตำนาน มารองคุลี คนคนนี้ ฆ่าคน มากมายหนา ร้อยเก้าสิบเก้าที่สิ้นชีวา ตัดนิ้วมา เพื่อเรียนวิชาจากอาจารย์ ..น่าเสียดายแค่หนึ่งจะสำเร็จพลัน พระองค์นั้นได้รู้ล่วงด้วยญาณ ถ้ามิห้าม คงตกนรก ตลอดกาล เพราะจะสังหารคือแม่ของมารองคุลี ..พระพุทธองค์เนรมิตกายให้ปรากฏ เพื่อให้ถด ถอยเปลี่ยนมาทางนี้ ตัดสินใจ ไล่ไม่ทันพระองค์สักที ทั้งๆที่ ท่านมิได้วิ่งหนีเลย .."ข้าหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด" องคุลีซุด ในคำตรัส เปรียบเปรย จากเป็นนักฆ่า เป็นพระอรหันต์เฉย ไฉนเอย ทุกท่านโปรดพิจารณา.. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png) ............ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "ข้าหยุดแล้วแต่ ท่านยังไม่หยุด" นั้นคือ หยุดจากการประพฤติชั่ว คือทรงละแล้วซึ่งกิเลส อาสวะได้สิ้นเชิง คือมีแต่ความว่างเปล่า ในคำว่า "ว่างเปล่า" ที่นี้ไม่ใช่ ว่าว่างแบบมีลมพัดไปมาน่ะคับ คือ มีจิต ที่ว่าง นี้แหละคือ พระอรหันต์ ...........คนเราเกิดมาเพื่อสร้างกรรม คือมีทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ..มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ก็ดับไปในที่สุด เราจงพิจารณาทุกวันๆว่า เกิดแก่ เจ็บตาย ย่อม พลัดพรากจากของรักของหวง เหล่านี้ เป็นธรรมดา ง่ายๆ ที่รู้จักกันทั่วคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา... .....เน้นน่ะคับ นี่คือความคิดของผม ที่ได้ ศึกษามาน่ะคับ ถ้าผิดถูก ก็ขอทุกท่านช่วยชี้แนะ พิจารณาด้วยคับ.. .......................เศษเหล็ก. |