|
หัวข้อ: นักเขียนคนโปรด เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 10 ตุลาคม 2010, 09:33:PM (http://www.yabkai.net/webboard/uploads/monthly_09_2010/post-2-1284552219.jpg) ไม่ได้จบปริญญามหาลัย ไม่ยิ่งใหญ่กว่าใครในโลกหล้า ไม่ได้เป็นผู้ดีมีมารยา ไม่หยาบช้าแม้หยาบคายที่หมายเป็น emo_26 หัวข้อ: Re: นักเขียนคนโปรด เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2011, 08:47:PM (http://www.voicetv.co.th/thumb/1_5337.jpg)(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Voltaire.jpg/200px-Voltaire.jpg) วอลแตร์เจ้าของฉายานักเขียนปากตะไก ผลงานตลอดชีวิตของวอลแตร์ได้ก่อให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า ความคิดวิพากษ์วิจารณ์ (Lesprit critique) แก่ชาวฝรั่งเศสโดยรวม ความคิดวิพากวิจารณ์นี้ทำให้ชาวฝรั่งเศสตั้งคำถามต่อทุกเรื่องทุกเหตุการณ์ที่ปรากฏในสังคมของตน ไม่ว่าจะเป็นทางด้านสถาบันการเมืองการปกครอง โดยเขาได้โจมตีระบอบการปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ สถาบันกษัตริย์ การใช้อำนาจตามอำเภอใจของกษัตริย์ สถาบันศาสนา โจมตีคำสอนความเชื่อที่งมงาย เป็นต้น วอลแตร์ได้นำหลักการใช้เหตุผล (Lesprit scientifique) มาแพร่หลายให้แก่ประชาชน เพื่อมาใช้ในการดำเนินชีวิต โดยการใช้เหตุผลแก้ปัญหา และรู้จักคิดพิจารณาก่อนจะเชื่ออะไรง่าย ๆ เขาใช้ผลงานของเขามาเป็นเครื่องมือในการเผยแพร่แนวความคิดทางปรัชญาและนำไปสู่สาธารณชน เพื่อทำให้ประชาชนได้เห็นได้เข้าใจและตระหนักถึงสิ่งเหล่านั้น ซึ่งแนวคิดและความรู้เหล่านี้จึงเปรียบเสมือนกับแสงสว่างทางปัญญาให้แก่ประชาชน วอลแตร์จึงเป็นผู้ที่มีส่วนทำให้ประชาชนมีเสรีภาพทางความคิดและทำให้ผู้คนสนใจการเมืองการปกครองแบบอังกฤษ ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าวอลแตร์มีอิทธิพลต่อคริสตวรรษที่ 18 เป็นอย่างมาก ซึ่งเป็นผลนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ทั้งทางด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคมและศาสนา ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนาม การปฏิวัติฝรั่งเศส พ.ศ. 2332 emo_54 emo_54 emo_26 ข้อมูลจาก http://th.wikipedia.org/wiki/C (http://th.wikipedia.org/wiki/C) หัวข้อ: Re: นักเขียนคนโปรด เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2011, 06:00:PM (http://www.bloggang.com/data/sunnews/picture/1294749941.jpg)(http://www.askmedia.co.th/book/upload_files/webboard/ask20100830131952_lg.jpg) นักเขียนอมตะนิยายเจ้าของฉายา"ราชินีแห่งนวนิยายอาชญากรรม" คุณยายกาธา คริสตี้ อกาธา (มิลเลอร์) คริสตี (Agatha Christie, ชื่อเต็ม: Agatha Mary Clarissa, บรรดาศักดิ์ Lady Mallowan, 15 กันยายน 2433 - 12 มกราคม 2519) เกิดในครอบครัวฐานะปานกลางมีบิดาเป็นชาวอเมริกัน มารดาเป็นชาวอังกฤษ โดยคริสตีเลือกถือสัญชาติอังกฤษ เธอมีชื่อเสียงโด่งดังในฐานะนักเขียนนิยายแนวสืบสวนสอบสวน ได้รับสมญานามว่า "ราชินีแห่งนวนิยายอาชญากรรม" และเป็นผู้ที่ได้รับการบันทึกจากกินเนสต์บุ๊คว่า เป็นนักเขียนที่มียอดขายหนังสือมากที่สุดในโลก ตัวละครนักสืบที่โด่งดังของเธอ อาทิเช่น แอร์กูล ปัวโร, เจน มาร์เปิ้ล นอกจากนี้ องค์การยูเนสโก ยังได้ระบุว่า คริสตี เป็นนักเขียนที่มีผลงานแปลมากที่สุดในโลก เป็นรองแต่เพียงงานของวอลต์ ดิสนี่ย์ โปรดักชั่น เท่านั้น [1] คริสตียังมีผลงานนวนิยายโรแมนติกในนามปากกาว่า Mary Westmacott บทละครเวทีของเธอเรื่อง The Mousetrap เป็นการแสดงที่ได้บันทึกสถิติว่าออกแสดงนานที่สุดในโลก โดยเปิดการแสดงที่โรงละครแอมบาสซาเดอร์ในกรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1952 และยังคงมีการแสดงอยู่จนถึงปัจจุบัน (ปี ค.ศ. 2008) รวมการแสดงไปแล้วกว่า 20,000 รอบ ปี ค.ศ. 1955 คริสตีได้รับรางวัลเกียรติยศสูงสุดของสมาคมนักเขียนเรื่องลึกลับแห่งสหรัฐอเมริกา (Mystery Writers of America) เป็นคนแรก คือรางวัล Grand Master Award ผลงานของเธอได้ดัดแปลงไปเป็นภาพยนตร์จำนวนมาก รวมถึงรายการโทรทัศน์ วิทยุ วีดีโอเกม และการ์ตูนด้วย (http://4.bp.blogspot.com/_fx1747FZn0g/SdYY8bYKoLI/AAAAAAAAALk/FykWHZF8O1Y/s320/Agatha_Christie1.jpg)(http://www.juegosdb.com/wp-content//agatha-christie-maldad-bajo-el-sol.jpg) emo_54 emo_09 emo_26 ข้อมูลจาก http://th.wikipedia.org/wiki (http://th.wikipedia.org/wiki) หัวข้อ: Re: นักเขียนคนโปรด เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 26 เมษายน 2011, 09:05:PM (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/thumb/5/55/Poo-2.jpg/200px-Poo-2.jpg) .บรมครูกลอนสุนทรภู่ กวีเอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ อย่างหม่อมฉันอันที่ดีและชั่ว ถึงลับตัวแต่ก็ชื่อเขาลือฉาว เป็นอาลักษณ์นักเลงทำเพลงยาว เขมรลาวลือเลื่องถึงเมืองนคร หนึ่งขอฝากปากคำทำหนังสือ ให้สืบชื่อชั่วฟ้าสุธาสถาน สุนทราอาลักษณ์เจ้าจักรวาฬ พระทรงสารศรีเศวตเกศกุญชร ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน แม้อยู่ในใต้หล้าสุธาธาร ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา เชยผกาโกสุมปทุมทอง แม้เป็นถ้ำอำไพขอให้พี่ เป็นราชสีห์สมสู่เป็นคู่สอง ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป... เจ้าของตาลรักหวานขึ้นปีนต้น เพราะดั้นด้นอยากลิ้มชิมรสหวาน ครั้นได้รสสดสาวจากจาวตาล ย่อมซาบซ่านหวานซึ้งตรึงถึงทรวง ไหนจะยอมให้เจ้าหล่นลงเจ็บอก เพราะอยากวกขึ้นลิ้มชิมของหวง อันรสตาลหวานละม้ายคล้ายพุ่มพวง พี่เจ็บทรวงช้ำอกเหมือนตกตาล. emo_09 emo_26 หัวข้อ: Re: นักเขียนคนโปรด เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 27 เมษายน 2011, 03:04:PM (http://bangkaew.com/elearning/file.php/1/moddata/forum/3/835/gulong.jpg)(http://www.jadedragon.net/pic/novel_wor_001s.jpg)(http://www.jadedragon.net/pic/novel_wor_017s.jpg) โก้วเล้งโกวเล้ง (จีน: 古龙 กู่หลง) มีชื่อจริงว่า เอี้ยวฮั้ว แซ่ฮิ้ม (สำเนียงแต้จิ๋ว หากออกเสียงเป็นสำเนียงจีนกลาง จะอ่านว่า สยง เย่า หัว - สยงหรือฮิ้มเป็นแซ่ แปลตามตัวอักษรว่าหมี) เกิด เมื่อ พ.ศ. 2480 เสียชีวิต 21 กันยายน พ.ศ. 2528 ที่โรงพยาบาลซันจวิน กรุงไทเป ด้วยโรคตับแข็งเพราะการดื่มสุราหนัก จนมีฉายาว่า "ปีศาจสุรา" รวมอายุ 48 ปี มีภรรยา 3 คน มีบุตร 2 คน การศึกษา ศึกษาชั้นประถมที่ฮ่องกง จนกระทั่งอายุ 14 ปี จึงไปเรียนต่อที่ไต้หวัน และจบคณะอักษรศาสตร์ แผนกภาษาต่างประเทศ มหาวิทยาลัยต้ากัง เข้าทำงานแรกเป็นบรรณารักษ์ประจำห้องสมุดของคณะที่ปรึกษาทหารอเมริกันในกรุงไทเป ทำให้มีโอกาสหาความรู้ด้านวรรณกรรมและนวนิยายตะวันตก ชีวิตส่วนตัว เป็นคนที่คบหาคนทุกระดับ ติดเพื่อน สุรา นารี ทำให้เขาไม่ค่อยมีทรัพย์สินที่มั่นคง ถึงแม้มีรายได้จากการเขียนหนังสือ ก็ใช้สอยจนหมดสิ้นไปกับเรื่องอบายมุขต่างๆ ขณะที่ผู้อื่นแบกกระเป๋าไปโรงเรียน ก็ระเหเร่ร่อนในยุทธจักรแล้ว ดังนั้นเมื่อมีเงินทอง จากการเขียนหนังสือ จึงจับจ่ายราวก้อนกรวดไม่เสียดาย โก้วเล้งไม่ยอมอยู่เงียบเหงา ชมชอบคบหาสหายที่สุด ร้านอาหาร บาร์และตลาดโต้รุ่ง เป็นสถานที่ซึ่ง โก้วเล้งมักไปเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ อาศัยสุรานัดพบ สหาย ผลจากการดิ่มสุราอย่างหนัก โก้วเล้งต้อง ล้มป่วยลงด้วยโรคตับแข็ง ม้ามโตและเลือดออกทางกระเพาะ เข้าออกโรงพยาบาลถึงสามครั้งสามครา ก่อนสิ้นใจไม่กี่วัน โก้วเล้งยังร่ำดื่มอย่างเต็มที่ เป็นเวลาสามวันสามคืน หวังให้ตัวเองเมามายพันปี โก้วเล้งกล่าวว่า หากอดสุรา กลับมิสู้ตาย นับเป็นการดื่มสุราครั้งสุดท้าย เท่ากับยุติชีวิตลงด้วยสุราอย่างแท้จริง มีงานเขียนมากกว่า 80 เรื่อง ข้าพเจ้าเขียนนิยายกำลังภายในเพื่อหาข้าวกินเท่านั้น นิยายกำลังภายในก็เป็นรูปแบบหนึ่งของนวนิยาย ที่มันสามารถดำรงอยู่ในปัจจุบัน แน่นอนว่าย่อมต้องมีคุณค่าในการคงอยู่ของมัน ที่มา :บางส่วนจาก จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี และ (www.jadedragon.net (http://www.jadedragon.net)) |