|
หัวข้อ: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 09 ตุลาคม 2010, 04:32:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_006.gif) บนถนนที่ว่างเปล่า.... ฉันก้าวเท้าอันแสนหนักเดินไปด้วยหัวใจมุ่งมั่น ผ่านความร้อนความหนาว ความทุกข์ความสุขมาสาระพัน หนทางข้างหน้าที่มองเห็นนั้นดูมืดมัว ดวงอาทิตย์ลาลับดับแสงลงไปแล้ว ทุกเขตแนวมีเพียงแสงเงาจากดวงดาวที่พราวพร่างสลัว เงาทะมึนของหมู่ไม้มองไป...ดูไหวระรัว รอบๆ ตัวที่เดินไปดูโดดเดี่ยวเดียวดาย สายลมแผ่วๆ พัดสัมผัสกายเหมือนเสียงกระซิบ ว่าหนทางที่ไกลลิบนั้น... ยังไกลนักที่จะถึงจุดหมาย จงหยุดพักผ่อนนอนเสียให้สบาย เพื่อร่างกายจะได้มีแรงเดินต่อไปได้อีกไม่น้อย แว่วนกฮูกส่งเสียง...ตีปีก คล้ายจะบอกให้หลีกหลบไปซะ...ถ้าหัวใจท้อถอย เพราะหนทางข้างหน้านั้นอาจมีอันตรายรอคอย หากหัวใจไม่มั่นเต็มร้อยก็อาจเกิดความอ่อนล้า ฉันยังคงสาวเท้าเดินต่อไปไม่เหลียวหลัง ด้วยพลังของหัวใจที่ใครๆ มองดูเหมือนไร้คุณค่า พร้อมกับดอกความหวังที่ยังผลิบานโดดเด่นตระการตา ส่งรอยยิ้มมาเชื้อเชิญให้เดินเข้าไปจับจอง ท่ามกลางความเงียบ...เงียบ...เงียบสนิทที่รายล้อม แหงนดูฟ้าที่เหมือนว่าจะถูกย้อมด้วยสีดำ...หม่นหมอง ฉันหยุดยืนนิ่งๆ เพื่อพักความเหนื่อย...ตั้งใจมอง แล้วปิดเปลือกตาทั้งสอง...ปล่อยอารมณ์ มโนภาพชัด..... มองเห็นถนัดว่าที่จุดหมายมันจะทุกข์หรือจะสุขสม จะโดดเดี่ยวเดียวดาย หรือรายล้อมด้วยคนนิยม มาร่วมยินดี ชื่นชม ด้วยความจริงใจ บนถนนที่ทอดยาว.... ฉันยังคงก้าวเท้าเดินต่อ...แม้จะรู้สึกว่าหวั่นไหว แต่ฉันก็ยังคงเป็นฉัน...นักเดินทางไกล ที่พร้อมจะก้าวคว้าเส้นชัย...แม้เดียวดายในเส้นทาง. emo_60 “Kanthita” 9 ต.ค.2553 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_039.gif) หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 ตุลาคม 2010, 09:36:AM (http://img191.imageshack.us/img191/5655/multiplesummits.jpg) (http://img191.imageshack.us/my.php?image=multiplesummits.jpg) (http://img816.imageshack.us/img816/2323/bar147.gif) (http://img816.imageshack.us/my.php?image=bar147.gif) บนถนนที่ให้คนเดิน... ก่อนนั้นแสนจะขรุขละและลำบาก ผู้คนน้อยนักที่จะเดินผ่านเพื่อให้ได้พานพบ เงียบเหงาและเดียวดายยิ่ง ทุกอย่างล้วนแต่เป็นสิ่งกีดขวาง ก้าวแต่ละก้าวต้องระมัดระวังจากคมแหลม..ของหินผา ที่ตกเกลื่อนกลาด บัดนี้ถนนเส้นนั้น.... ถูกปรับให้ราบเรียบ และสวยงาม หวังรองรับหมู่ชนจากทุกทั่วสารทิศ ..ที่คิดผ่านมา แต่บัดนี้..เหมือนถนนเฝ้าคอยคนเดินผ่าน นานแสนนานในแต่ละช่วงเวลา หนาวเหน็บยิ่งกว่าก่อน ที่ยังมีแต่ก้อนหินผา เพราะอะไร...หรือเพราะกาลเวลาพาเปลี่ยน ถนนสวย..แต่ไร้คนเดิน เงียบและเหงาดังเช่นเคยเป็นมา... ....อนิจจาถนน... (http://img29.imageshack.us/img29/6968/bar014.gif) (http://img29.imageshack.us/my.php?image=bar014.gif) emo_111 หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 10 ตุลาคม 2010, 10:25:AM ในเงื้อมเงาของเขาทะมึนมืด
สายตามองป่าพืดยิ่งพาความป่วนปั่นในรู้สึกเกิด ถี่กระชั้นจนฉันต้องจดจ้องมองแมกไม้ในป่าเปิด ความหวาดหวั่นพรั่นพอกกำเนิดพร้อมความเดียวดาย ฉันตกในภาวะจำยอมแล้วอนิจจา....ชีวิต ต้องผ่านพ้นบททดลองความถูกผิดทั้งหลาย บอกสองเท้าว่าถึงเวลาต้องก้าวอีกแม้ต้องเสี่ยงตาย ความพร้อมมีพอไหมคงไม่ต้องสาธยายเพราะคำว่าพร้อมที่เพียงพอ....ไม่เคยมี หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 10 ตุลาคม 2010, 04:33:PM (http://img218.imageshack.us/img218/2875/work22412312flat550x550.jpg) ..นักเดินทาง..บนถนนสายที่ชื่อว่า "ชีวิต".. ..บางครา..ผ่านพายุกรรโชก..รุนแรงอำมหิต..ต้องติดอยู่ในหลืบแคบๆ.. ..เฝ้ารอ..ท่ามพายุคลั่ง..สายฟ้าฟาด..เปรี้ยง..หัวใจปลาบแปลบ.. ..กอดลูกไว้แนบอก..รอบกายมืดมิด..รอคืนวิปริตผ่านพ้น.. หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 12 ตุลาคม 2010, 01:21:AM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/1_display9.jpg) ทางสายเปลี่ยว ทางสายเปลี่ยว...ที่ฉันเดินมา...ตลอดระยะเวลา...อันยาวนาน บางครั้ง...มันอาจทรมาน...แต่ใจฉันก็เบิกบาน...อยู่เสมอ สู้ปลุกปลอบใจตัวเองว่า...ถึงจะไม่มีเพื่อนเกลอ แต่...ฉันมีเธอ...อยู่ในหัวใจ...ตลอดเวลา เธอ...ผู้เปรียบเสมือน...ดวงดาวแห่งชีวิตฉัน เธอ...ผู้เป็นดวงจันทร์ในดวงใจ...ในทุกแหล่งหล้า ถึงแม้เธอ...อาจจะหลบหน้า...หลบตาไปบ้าง...ในบางครา ดั่งจันทรา...มีข้างขึ้นแหละข้างแรม...ฉันยังคอย...ว่าสักวัน ฉันรู้ว่า...เธอยังเฝ้ามองฉันอยู่...ด้วยความอาทร...และห่วงใย เสมือนเธอ...เป็นเงาอยู่เคียงใกล้...ดั่งดวงใจของเรา...อยู่เคียงข้างกัน ฉันรู้ว่เธอ...ต้องหักห้าม...ดั่งไม่ใส่ใจ...เพราะเธอไหวหวั่น แต่ในห้วงแห่งฝัน...เราพบกัน...ด้วยวิญญาณแห่งรัก...แหละภักดี...ตลอดกาล emo_55 ปรางค์ สามยอด (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/bord1344.gif) หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ฉันมันก็แค่นี้ ที่ 12 ตุลาคม 2010, 01:56:AM (http://img831.imageshack.us/img831/9656/singwanddrooom.jpg)
แม้วันนี้ฉันจะต้องสู้กับนิวรณ์ 5 ที่รุมใจฉันหนอ แม้เจ็บปวดจนตัวงอ แต่ฉันขอให้รู้หนา ที่แห่งนี้แหละ จะมาช่วยคลายนิวรณ์ 5 นานา ยกกันมาเป็นโขยงก็มิกลัว ใจฉันจักว่างในเร็วพลัน! กวีกิ๊กก๊อก หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 17 ตุลาคม 2010, 03:57:PM กี่แสนกัปกัลป์ที่เหนื่อยหนัก กี่แสนความรักไม่สมหวัง กี่แสนความชังที่สาดใส่ กี่แสนทางไกลที่ก้าวเดิน กี่แสนความเพลินเพลิดในโลก กี่แสนทุกข์แลโศกอีกความช้ำ กี่แสนบทธรรมบรมครูบอก กี่แสนทางออกหลุดพ้นมิก้าวเดิน emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: นักเดินทาง...กับความว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 17 ตุลาคม 2010, 06:27:PM แม้กี่หมื่นกี่แสนทุกข์ที่รุกโหม แม้กี่เชื้อไฟสาดโครมถมทับอยู่ แม้กี่ชาติกี่ภพต้องรบสู้ กับศัตรูภายในใจของเรา เถอะจงตั้งปรารถนาพาถึงฝั่ง เถอะจงตั้งใจผงาดดับขาดเขลา เถอะปล่อยวางตัวตนพ้นจากเงา สักภพชาติหมดมารเร้าคงเข้าใจ |